De Amerikaanse film- en theateracteur James Whitmore is de winnaar van de Tony, Emmy, Golden Globe awards. De artiest werd tweemaal genomineerd voor een Oscar.
Het publiek herinnerde zich Whitmore vanwege zijn karakteristieke rollen en optreden op Broadway. Gedrongen, met een oprechte glimlach, werd hij al snel populair in Hollywood. James Whitmore heeft zijn hele leven in meer dan 130 films en televisieseries gespeeld.
Vormingstijd
De acteur werd geboren in de buitenwijk White Plains van New York in 1921, op de eerste dag van oktober. De vader van de toekomstige beroemde artiest was een commissiefunctionaris.
De jongen studeerde goed. Hij ging naar de Yale-universiteit.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Whitmore een marinier. James begon zijn acteercarrière serieus na 1945.
Zijn debuut in de Broadway-productie van Team Decision leverde hem de prestigieuze prijs op. "Tony" werd toegekend aan de acteur als de beste aspirant-artiest.
Het succesvolle debuut werd gevolgd door een spel in "Battlefield" in 1949. Voor zijn filmwerk won Whitmore de Golden Globe en werd hij voor het eerst genomineerd voor een Oscar.
De foto vertelde over de belangrijke Baston-slag van de Tweede Wereldoorlog. Whitmore kreeg een ondergeschikte rol. Hij reïncarneerde op het scherm als sergeant Kinney.
Ontwikkeling van filmcarrière
Na de première was het succes zo groot dat de filmcarrière van de kunstenaar snel vooruit ging. Door de jaren heen heeft James met succes toneelwerk gecombineerd met televisie- en filmactiviteiten.
Hij zocht overal erkenning en werd populair. In 1950 speelde de acteur in The Asphalt Jungle. De film ging naar het Hollywood Gold Fund.
Vier jaar later begon het werk aan It, een sciencefictionfilm. Daarin waren de bestuurders een van de eersten die besloten vragen te stellen over de gevolgen van het gebruik van kernwapens.
Een jaar later werd de film "Oklahoma" uitgebracht. De musical vertelde over de tijden van de oprichting van de nieuwe staat van het land. De volgende tien jaar werden gekenmerkt door de cultfilm "Planet of the Apes".
Whitmore speelde de voorzitter van de Algemene Vergadering, een van de hoofdpersonen. De werken van 1968-1969 in "Shotguns of the Magnificent Seven" en "Millions of Madigan" werden iconisch.
Tegelijkertijd speelde de acteur in verschillende televisieseries. Hij heeft gewerkt aan Dr. Kildare, The Virginians, Arrest and Trial, The Greatest Show on Earth, Burke's Justice, Vertical Takeoff, Lonely, Tarzan, Shane.
Jaren zeventig en tachtig
Een van de meest opvallende projecten van de jaren zeventig werd erkend als een biografisch filmdrama met komische elementen. Fuck them all, Harry!' Met subtiele humor vertelt de foto over de werkdagen van de president van de Verenigde Staten Harry Truman.
De tape verscheen in 1975 op het scherm. Het ironische project bestaat uit de persoonlijke herinneringen van de politicus, zijn professionele successen en valpartijen. James Whitmore reïncarneerde als de hoofdpersoon.
Uitstekend spel bekroond met een Oscar-nominatie. Tegelijkertijd is de première van de film Torah! Thora! Thora! . Op de foto is het verhaal van Pearl Harbor weergegeven met de maximale overeenstemming met de werkelijkheid.
De acteur nam deel aan de verfilming van de detectivethriller The Serpent's Egg en aan het werk aan Chato's Land. Sinds de jaren tachtig is de kunstenaar vaak op televisie verschenen en speelde hij in het theater. Hij speelde in Rage, The First Deadly Sin.
De artiest was bezig met het nasynchroniseren van tekenfilms. Zijn werken omvatten Mozes en De avonturen van Mark Twain. In het drama "Crazy" uit 1987 belichaamde de kunstenaar het beeld van een rechter, met in de hoofdrol Barbra Streisand.
Het publiek begroette de film zeer hartelijk. Hij werd genomineerd voor een Golden Globe-artiest.
De laatste fase van een filmcarrière
In de jaren negentig en tweeduizendste was een van de meest opvallende werken van de artiest "The Shawshank Redemption". In de laatste fase van zijn filmcarrière reïncarneerde de kunstenaar als een oude medewerker van de bibliotheek van de beroemde Brooks Hatlen-gevangenis.
Het drama is een van de leiders geworden in de lijst van 's werelds beste films. In 1997 speelde de acteur Dr. Albert Frock in de fantastische thriller Relic, en vier jaar later nam hij deel aan het drama Majestic.
In 2000 ontving Whitmore een Emmy Award voor Outstanding Guest Actor in a Drama Series. Hij ontving de prijs voor het project "Practice". Daarin speelde de kunstenaar Raymond Oz, met in verschillende afleveringen van de band de hoofdrol.
Van 1997 tot 2004 was op televisie een detectiveverhaal te zien over de activiteiten van advocaten uit Boston. Het project bleek zeer succesvol. Enkele van de laatste werken van de artiest waren "Ring of Endless Light", "Distance".
Hij speelde in de tv-serie Minute met Stan Hooper en Mr. Sterling. De diverse uitstekende kunstenaar heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de cinematografie. Voor zijn unieke talent kreeg hij een persoonlijke ster op Hollywood Boulevard of Glory.
Gezinsleven
Whitmore was vier keer getrouwd. Zijn eerste uitverkorene was Nancy Migatt. Ze trouwden in 1947.
De kennismaking van jonge mensen gebeurde terwijl James studeerde aan het Amerikaanse theater "Wing".
Zijn aanstaande vrouw werkte daar als PR-vertegenwoordiger.
In het huwelijk zijn drie kinderen geboren. De zonen werden genoemd James, Stephen en Daniel.
De kinderen gaven Whitmore acht kleinkinderen. Van alle zonen zette alleen James Jr. de dynastie voort en werd filmmaker en acteur.
Een kwart eeuw later viel het gezin uit elkaar. Van 1972 tot 1979 hield Whitmore's huwelijk met actrice Audra Lindley stand.
Na afscheid van haar te hebben genomen, hertrouwde hij bijna onmiddellijk met Nancy Migatt. Maar het huwelijk viel uit elkaar, na een paar jaar te hebben bestaan.
De laatste vrouw van een uitstekende artiest, die op dat moment al bijna tachtig was, was in 2001 de schrijver en actrice Noreen Nash.
In leeftijd was ze niet veel jonger dan haar beroemde echtgenoot.
De getalenteerde artiest stierf in 2009, begin februari, in zijn eigen huis in Malibu.