Hans Walter Konrad Veidt is een Duitse film- en theateracteur die vooral bekend staat om zijn rollen in de films Anders als die Andern, Het kabinet van Dr. Caligari en Casablanca. Met unieke gezichtsuitdrukkingen speelde hij in de film "The Man Who Laughs" en kreeg hij de gelijknamige bijnaam "The Man Who Laughs".
Biografie
Konrad Veidt werd geboren op 22 januari 1893 in de burgerlijke wijk van Berlijn, Duitsland, als zoon van Amalia Marie en Philip Heinrich Veidt. Zijn familie was luthers. Konrad studeerde aan het Hohenzollern gymnasium in Berlijn, maar maakte het niet af en weigerde het eindexamen af te leggen. Daarna ging hij naar de theaterschool van de Oostenrijkse regisseur Max Reinhardt. Vanaf mei 1913 deed hij mee aan kleine producties, maar dit duurde niet lang.
In 1914 ontmoette Feidt de Duitse actrice, zangeres Lucy Mannheim, met wie ze een relatie begonnen, en op 28 januari werd hij opgeroepen voor het leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1915 werd hij als onderofficier naar het Oostfront gestuurd en nam hij deel aan de Slag om Warschau. Dit werd gevolgd door een moeilijke levensfase die gepaard ging met de overdracht van ziekten zoals geelzucht en longontsteking. Konrad werd geëvacueerd naar een ziekenhuis aan de Oostzee en vervolgens naar Tilsit gestuurd om als bruidegom te dienen.
Tijdens zijn herstel ontving Konrad een brief van zijn geliefde dat ze een baan had gevonden in Libau. Hij solliciteerde bij het Libau Theater, maar kwam daar niet. Omdat zijn toestand niet verbeterde, stond het leger hem toe om zich bij het theater aan te sluiten, zodat hij de troepen kon vermaken. In frontlinieproducties speelde hij zijn eerste grote klassieke rollen. Hij bleef tot ongeveer 1916 in zo'n plaatselijk theater en voegde zich toen bij de groep van het theater in Liepaja. Tijdens de uitvoeringen moest Conrad afscheid nemen van Lucy Mageme. Eind 1916 werd hij opnieuw onderzocht door het leger en ongeschikt verklaard voor de dienst, en in januari 1917 werd hij volledig ontslagen. Veidt keerde terug naar Berlijn om zijn acteercarrière voort te zetten.
Feidt trad opnieuw toe tot het gezelschap van Max Reinhardt, waar zijn partners Emil Jannings, Werner Kraus en Paul Wegener waren, en van 1919 tot 1923 nam hij deel aan producties van verschillende Berlijnse theaters.
Priveleven
Tijdens zijn relatief korte leven slaagde Konrad Veidt erin om drie keer te trouwen. De eerste metgezel was een cabaretier, Augusta Hall, bekend als "Gussy". De bruiloft vond plaats op 18 juni 1918, maar het paar scheidde vier jaar later. Augusta trouwde later met de Duitse acteur Emil Jannings.
Feidt's tweede vrouw, Felicitas Radke, kwam uit een aristocratische familie, ze trouwden in 1923. Dit huwelijk werd gekenmerkt door het verschijnen van een dochter, Vera Viola Maria, die werd geboren op 10 augustus 1925.
Hij trouwde voor het laatst in 1933 met een Hongaarse jood, Ilona Prager. Ze waren samen tot aan zijn dood.
Carrière
Van 1916 tot aan zijn dood speelde Konrad Veidt in meer dan 100 films. In tegenstelling tot de meeste van zijn landgenoten en collega's, slaagde Veidt erin om twee verschillende professionele carrières te maken in Hollywood: de eerste was in de jaren 1920 - het tijdperk van stilte, de tweede in de jaren 1930 en 1940, na de nazi-overname van Haremania en Europa. Hij was een internationale ster tijdens stomme films, toen het gebrek aan spraak geen belemmering vormde voor de acteurs. Hij woonde een aantal jaren in Hollywood nadat hij was gerekruteerd door John Barrymore. Zijn tweede Hollywood-carrière begon nadat hij gedwongen was het land te verlaten, eerst in Engeland en daarna in Californië.
Eind 1916 maakte Feidt zijn filmdebuut. Zijn carrière begon met een samenwerking met regisseur Richard Oswald, die hem verschillende rollen toebedeelde in zijn producties. In 1919 veroorzaakte de film "Anders als die Andern" een dubbelzinnige reactie, waarbij de aspirant-acteur de homoseksuele violist Paul Kerner speelde, die als gevolg van chantage zelfmoord pleegt.
Aanvankelijk speelde Feidt de rollen van tirannen en gekke moordenaars van Ivan de Verschrikkelijke tot Mr. Hyde in Duitse stomme films, maar later slaagde hij erin om Frederic Chopin, Lord Nelson en Don Carlos te spelen. Een ander van de vroege werken was het toneelstuk "The Cabinet of Dr. Caligari", geregisseerd door Robert Wien, waarin Feidt opnieuw de niet erg prettige rol kreeg van de moordenaar-somnambulist Cesare. Deze productie behoort tot de klassiekers van het Duitse cinematografische expressionisme.
Dit wordt gevolgd door de hoofdrol van de misvormde circusartiest in de film "The Man Who Laughs". Het gezicht met zijn permanente glimlach was de visuele inspiratie voor Batmans gemene "Joker", gemaakt in 1940 door Bill Finger. Feidt speelde ook in andere stille horrorfilms zoals "The Hands of Orlac", "The Student of Prague" en "Waxworks".
In 1939 kreeg Konrad Veidt het Britse staatsburgerschap. In 1940 verhuisde hij naar Hollywood en bleef acteren in films, waarbij hij voornamelijk de rollen van de nazi's speelde. De meest bekende van hen is de rol van majoor Strasser in "Casablanca". Dit romantische Hollywood-drama uit 1942, geregisseerd door Michael Curtis, met in de hoofdrollen Humphrey Bogart en Ingrid Bergman. De plot concentreert zich op het innerlijke conflict van een man die moet kiezen tussen plicht en gevoel, tussen de vrouw van wie hij houdt en de noodzaak om haar en haar man, de leider van de verzetsbeweging, te helpen Casablanca te ontvluchten om de strijd tegen de nazi's voort te zetten..
Konrad Veidt stierf op 3 april 1943 aan een hartaanval tijdens het golfen in de Riviera Country Club in Los Angeles met zanger Arthur Fields en zijn persoonlijke arts, Dr. Bergman, die zijn dood aankondigden. Veidt was 50 jaar oud. In 1998 werd zijn as bijgezet in een columbarium-nis in het Golders Green-crematorium in Noord-Londen.
Emigratie
Feidt was gepassioneerd tegen het naziregime en schonk een groot deel van zijn persoonlijke fortuin aan Groot-Brittannië om te helpen in de oorlog. Kort nadat de nazi-partij aan de macht kwam in Duitsland en Joseph Goebbels de filmindustrie begon te zuiveren van nazi-sympathisanten en joden, emigreerde Konrad, toen getrouwd met Elona Prager, naar Groot-Brittannië om intimidatie te voorkomen. Goebbels introduceerde een "raciale vragenlijst" waarin alle arbeiders in de Duitse filmindustrie hun "ras" moesten aangeven om te kunnen blijven werken. Toen Veidt de vragenlijst invulde, antwoordde hij dat hij een Jood was, hoewel hij dat niet was. Zijn vrouw was joods en Veidt liet zijn geliefde vrouw niet in de steek. Daarnaast wilde de acteur, die geen voorstander was van antisemitisme, solidariteit tonen met de Duits-joodse gemeenschap, die in het voorjaar van 1933 werd ontzet.
