Margaret Webster is een theateractrice, producent en regisseur, erkend voor haar werk op podia in Engeland en Amerika.
Biografie
Margaret Webster werd geboren in de creatieve familie van twee filmsterren - Ben Webster en Demi Mae Whitty. Dit evenement, dat de theatrale wereld een getalenteerde actrice gaf, vond plaats in New York op 15 maart 1905. Margaret was niet de eerstgeborene in het gezin. Haar oudere broer stierf als baby. Ben Webster kondigde de geboorte van zijn langverwachte dochter aan vanaf het theaterpodium tijdens zijn optreden in een van Shakespeare's toneelstukken.
Het uiterlijk van een kind ontsloeg het gezin niet van de noodzaak om als onderdeel van een theatergroep te touren. Het meisje reisde vaak tussen Engeland en de Verenigde Staten. Op 13-jarige leeftijd werd besloten dat Margaret haar studie aan de Queen Anne School zou voortzetten. Deze onafhankelijke kostschool voor meisjes is gevestigd in Caversham, een buitenwijk in de wijk Reading. De onderwijsinstelling stond sympathiek tegenover dit creatieve gezin en stond Margaret toe om deel te nemen aan de uitvoeringen van haar ouders. Hierdoor kon een heel jong meisje op hetzelfde podium werken met de beroemde actrice Ellen Terry. Na haar afstuderen aan de kostschool in 1923, kreeg de toekomstige actrice de kans om haar opleiding voort te zetten aan de Universiteit van Cambridge. Maar ze weigerde. De wens om een acteercarrière na te streven overheerste. Ze ging naar de Etlinger Theatre Drama School in Londen, waar haar moeder, naast haar optredens op het podium, werkte als manager en acteercoach.
De volgende jaren besteedde Margaret aan het aanscherpen van haar speelvaardigheden en nam ze deel aan verschillende producties. Aan het begin van haar lange carrière was de actrice al goed bekend in Engeland. En toen volgden vele jaren van nauwgezet werk. Webster is van toneelactrice naar Broadway-theaterregisseur gegaan. Ze wijdde haar leven aan haar beroep.
Margaret Webster was nooit getrouwd en had geen kinderen. Ze leed aan darmkanker in de laatste jaren van haar leven en stierf op 13 november 1972 in het Hospice of St. Christopher in Londen. Haar vertrek betekende niet alleen het einde van een schitterende carrière, maar maakte ook een einde aan de 150-jarige Engelse theaterdynastie.
Carrière
"Born in Theatre" Margaret Webster maakte haar debuut op achtjarige leeftijd. Daarna nam ze deel aan de kerstproductie van Ellen Terry. Daarnaast lieten de ouders van het meisje, wiens leven in het teken stond van het theater, het meisje af en toe als extra acteur op het toneel verschijnen.
Margaret Webster begon haar professionele carrière bij theatergezelschappen. In 1929 werd ze lid van het collectief Old Vic. Aanvankelijk speelde de actrice in bijrollen. Een paar jaar later verscheen ze al in de titelrol als Lady Macbeth. In de periode van 1934 tot 1936 was Margaret al betrokken bij veertien toneelstukken, waaronder de rollen van de Queen of Scots, de gouverneur van Sarah, personages in de toneelstukken van Ferenc Molnar. Het was tijdens deze periode dat Webster haar eerste regie-ervaring opdeed. Terwijl ze haar acteercarrière voortzette, regisseerde ze ook negen producties, waarvan de meeste nieuwe toneelstukken waren. In 1937 ontving Margaret een aanbod van Maurice Evans. Hij nodigde haar uit om de New Yorkse aflevering van Richard II te leiden, die voor het eerst werd gepresenteerd op Broadway in 1878. Webster heeft nog nooit met acteurs uit New York City gewerkt. Over deze ervaring schreef ze: "Al snel ontdekte ik enkele fundamentele verschillen tussen Amerikaanse en Engelse acteurs, vooral als het gaat om Shakespeare. Amerikanen werkten harder, waren meer gefocust en open."
Na unaniem lovende kritieken te hebben gekregen voor haar regiewerk, bleef Webster werken met Evans aan Hamlet (1938), Henry IV (1939), Twelfth Night (1940) en Macbeth (1941). In 1939 regisseerde ze ook verkorte versies van vier Shakespeare-komedies voor het Globe Theatre, gepresenteerd op de New York World's Fair.
In 1942 creëerde Webster een buzz door zwarte acteur Paul Robson te casten voor de rol van Moor in een productie van Othello, waarin ook Uta Hagen en Jose Ferrer speelden.
Hoewel werd voorspeld dat de productie zou mislukken vanwege de onconventionele castingbenadering, werd het stuk aan kijkers getoond in een recordaantal van 295 uitvoeringen.
Margarets projecten als regisseur waren geenszins beperkt tot Shakespeare. Onder haar leiding werden de toneelstukken van Euripides "The Trojan Women", "The Battle of Angels", "The Cherry Orchard" van Tsjechov en anderen opgevoerd.
In 1951 kreeg Webster's carrière een klap nadat hij ervan werd beschuldigd zich te hebben toegewijd aan het communisme. Jose Ferrer riep, onder druk, haar naam voor de onderzoekscommissie naar anti-Amerikaanse activiteiten. En ondanks het feit dat ze uiteindelijk van alle aanklachten werd vrijgesproken, stond Margaret op de zwarte lijst en had ze moeite om werk te vinden in de Verenigde Staten. Ze keerde terug naar Engeland en ging daar weer regisseren.
In 1961 nodigde het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Margaret Webster uit om Zuid-Afrika te bezoeken als lid van het American Specialists Program. Hierdoor kon ze haar vroegere status in Amerika herstellen. Op tournee gaf ze lezingen, concertlezingen van Shakespeare en regisseerde ze verschillende producties. In de jaren daarna trad ze ook op als gastdocent aan verschillende Amerikaanse universiteiten, was ze betrokken bij het lesgeven, regisseerde en speelde ze in haar eigen vrouwenshows gebaseerd op het werk van Shakespeare en Bernard Shaw.
Margaret Webster, toegewijd aan het beroep, is nooit getrouwd geweest en had geen kinderen. Ze bracht de laatste jaren van haar leven door in het zuidoosten van Massachusetts, in een plaats genaamd Martha's Vineyard. Hier werkte ze aan het schrijven van de familiememoires "The same, only different" (1969) en haar autobiografie "Don't take your daughter on stage" (1972). Toen de gezondheidstoestand van de aan kanker lijdende actrice aanzienlijk verslechterde, trok ze zich terug in het Hospice van St. Christopher, vanwaar het bericht over haar dood kwam.
