Het lot van deze vergeten filmacteur was ongebruikelijk. Hij droomde niet van roem, nam geen enkele baan aan en vond geen enkel genre vernederend voor zichzelf.
Er zijn mensen in de geschiedenis van de cinematografie, wiens talent onmiskenbaar is, wiens werken standaard worden. De meeste jongens en meisjes die worden gestreeld door de stralen van schijnwerpers, bereiken niet zulke hoogten. De biografie van onze held zou verloren gaan tussen honderden vergelijkbare lotsbestemmingen van Hollywood-artiesten, zo niet vanwege zijn unieke veerkracht en optimisme. Het gebrek aan fanatisme hielp hem niet te wachten op de rol van zijn dromen, maar een aantal genres onder de knie te krijgen.
Jeugd
In mei 1915 werd een jongen geboren uit Joseph en Eunice Bowman. Hij kreeg de naam Ralph. Het gezin woonde in een klein stadje in Nebraska. Het begin van de 20e eeuw was een periode van fundamentele veranderingen in het leven van gewone Amerikanen. De landbouw raakte in verval, mensen werden aangetrokken door de grote steden. In 1920 verhuisde het gezin naar Californië en vestigde zich in de buurt van de beroemde sterrenfabriek.
Ralph volgde het voorbeeld van zijn vader. Hij wilde een werkend beroep krijgen en voor zijn dierbaren zorgen. De jongen ging naar de middelbare school in Hollywood en was natuurlijk geïnteresseerd in filmen. Toegegeven, hij zag zichzelf niet in de hoofdrol. Hij voelde zich meer aangetrokken tot de technische kant van het maken van de film. Ouders, mensen ver van de Boheemse wereld, keurden de plannen voor de toekomst die hun zoon bouwde goed. Toen onze held de Universiteit van Zuid-Californië binnenging en de kunst van een cameraman begon te beheersen, was hij blij.
Jeugd
Na zijn opleiding te hebben genoten, wachtte Ralph op een interessante en goedbetaalde baan. De realiteit was anders dan de voorspellingen van Bowman - de jonge specialist was niet geïnteresseerd in de regisseurs. De jonge man bleef niet afhankelijk en wachtte op zijn beste uur. Hij vond een manier om de kost te verdienen door het vak van radiopresentator onder de knie te krijgen. De uitstekende dictie die onze held heeft ontwikkeld, zal hem later helpen om op de schermen te komen en de hoofdrolspelers in hoorspelen te uiten.
De opgewekte inwoner van Hollywood kreeg zijn eerste rol in een film in 1938. Zijn echte naam werd vermeld in de aftiteling. Artiestennaam John Archer Ralph bedacht voor zichzelf om deel te nemen aan de wedstrijd, die werd gehouden door het bedrijf RKO. Het geluid kwam naar de sets, dus de jury besteedde speciale aandacht aan de omroeper van de radio. Als gevolg daarvan was hij een van degenen met wie een contract werd ondertekend. De gouden pagina van Bowman begon met de overwinning in deze competitie.
Serieuze passies
Alle jongeren van de eerste helft van de 20e eeuw hielden van liedjes en dansen. Johannes was geen uitzondering. Een mislukte cameraman en al gezien door het publiek, een filmacteur was op zoek naar een baan op Broadway. Daar ontmoette hij Marjorie Lord. Ze droomde ervan ballerina te worden, maar vond het werk in musicals aantrekkelijk. De koppige man was in staat om het hart van de schoonheid te winnen en in 1941 werd ze zijn vrouw. In het huwelijk zijn twee kinderen geboren. In 1944 kon Archer het podium van de muziekhal betreden. Nu gingen de geliefden geen minuut uit elkaar.
De vrouw was ongelukkig met de manier waarop haar uitverkorene leeft. Ze verwierp de meeste voorgestelde rollen omdat ze niet bij haar verfijnde smaak pasten, hij nam ook elke baan aan. In 1953 ging het paar uit elkaar. Hun oudste kind zette het werk van zijn ouders voort. Anna Archer werd een filmster. Ze begon haar reis naar de schermen met rollen in tv-shows.
successen
Marjorie's kritiek was ongegrond. Tegen de tijd van zijn scheiding speelde John al in verschillende films die de erkenning van kijkers en filmrecensenten wonnen. Onder hen waren de muzikale komedie "Hello Frisco, Hello" en het oorlogsdrama "The Diary of Guadalcanal". De kunstenaar werd niet langer als een willekeurig persoon behandeld. De regisseurs gaven hem serieuze rollen. Het enige waar onze held niet blij mee kon zijn, was het feit dat hij zelden de hoofdrollen kreeg en dat er geen enkele prijs was voor de belichaming van het beeld.
John Archer was een veelgevraagd acteur op Broadway. De ex-vrouw besmette de artiest met een liefde voor het theaterpodium en hij had vanaf de set tijd voor repetities en live-optredens. Hij was al lang niet meer op de radio geweest. Televisie was veel aantrekkelijker voor hem. De soapmakers waren gevleid door de betrokkenheid van een echte Hollywood-acteur bij hun product. John kreeg rollen aangeboden in detectiveverhalen en seriële westerns.
Het leven gaat voort
In 1956 ontmoette John Archer Ann Leddy. Dit meisje was verre van de kunstwereld, maar ze werd echt verliefd op de kunstenaar. Al snel trouwden ze en werden de ouders van twee kinderen. De gelovigen bemoeiden zich niet met de zaken van haar man, hij probeerde haar niet te betrekken bij filmen of theatervoorstellingen. Een idyllische periode begon in het persoonlijke leven van John, die duurde tot aan zijn dood.
5 jaar na een succesvol huwelijk had John geluk op het gebied van creativiteit. In 1961 kreeg hij een rol aangeboden in de film Blue Hawaii. Een pretentieloos verhaal over een jonge rebel uit een rijke familie had een andere gewone band kunnen worden in de filmografie van onze held, zo niet voor de naam van de hoofdrolspeler. Het was Elvis Presley. De stralen van glorie van de King of Rock and Roll verlichtten al zijn collega's.
John Archer leefde een lang leven. Hij zag zijn dochter Anna op de rode loper van de Oscaruitreiking en was blij zijn kleinkinderen te zien. In zijn dalende jaren stopte hij met acteren in films en op televisie, waarbij hij de hele tijd doorbracht in het gezelschap van zijn vrouw Anne. In december 1999 overleed John Archer. Zijn doodsoorzaak was longkanker.
