In een korte periode van zijn creatieve leven schreef deze componist 11 opera's, die al bijna twee eeuwen met succes worden opgevoerd. Hij heeft een enthousiaste ontvangst van het publiek en veroordeling van critici ervaren, zijn muziek is beproefd.
Biografie
Vincenzo Bellini werd geboren in 1801 in Catana, Sicilië. Opa en vader waren componisten, daarnaast werkten ze als musici voor de plaatselijke adel.
De jongen ontving zijn primaire muzikale opleiding thuis, zijn grootvader fungeerde als leraar. Bellini toonde al heel vroeg een groot muzikaal talent, sommige bronnen beweerden dat de jongen een aria kon zingen toen hij nog geen twee jaar oud was. Op zevenjarige leeftijd maakt hij zijn eerste muziekstuk - een kerkhymne.
De begaafde jongen veroorzaakte opschudding in de lokale gemeenschap, toen Bellini 14 werd, verzamelden de stedelingen een beurs voor hem zodat hij zijn studie kon voortzetten. De jongeman ging naar het Conservatorium Real Collegio di Musica in Napels.
Bellini charmeerde alle docenten met zijn ijver en talent, een jaar na toelating slaagde hij voor een moeilijk examen en kwam in aanmerking voor een studiebeurs. Hij stuurde het geld dat de inwoners van Katana hadden verzameld naar zijn familie.
Carrière
De eerste onafhankelijk gecomponeerde opera, Adelson en Salvini, werd door de componist opgevoerd tijdens zijn studie aan het conservatorium.
In 1826 werd zijn opera Bianca en Fernando opgevoerd in het Teatro San Carlo in Napels. De première was een overweldigend succes, met bestellingen van theaters en hooggeplaatste fans die Bellini binnenstroomden.
In 1927 voltooide hij een bestelling voor een opera voor het beroemde Teatro alla Scala in Milaan. Zijn opera "Pirate" veroverde de verwende Milanese samenleving. Ook het tweede voor dit theater geschreven werk, de opera Outlander, werd door het publiek enthousiast ontvangen.
De volgende opera, geschreven door Bellini, "Zaira", werd met verbijstering ontvangen door het publiek en noemde het "een mislukking". Dit is de enige opera van de componist die geen publieke goedkeuring heeft gekregen.
In 1833 verhuisde hij naar Parijs. Voor het Parijse publiek slaagde de auteur erin slechts één opera te schrijven, "The Puritans", die met uitzonderlijke bewondering werd ontvangen.
Critici waren, in tegenstelling tot het publiek, niet altijd even enthousiast over het werk van Bellini en wezen op zijn zwakke punten, bijvoorbeeld de orkestbegeleiding. De gevoeligheid van muziek, ongebruikelijk voor die tijd, werd ook veroordeeld door critici.
Priveleven
Na zijn terugkeer in Milaan werd Bellini ernstig ziek, zijn man en vrouw Pollini, die ouders werden voor de muzikant, hielpen hem om met de ziekte om te gaan.
Nerveuze overbelasting van het werk en intense sociale activiteiten verslechterden de gezondheid van de componist aanzienlijk. Hij stierf in september 1835.
Hij werd begraven in Parijs, op de begraafplaats Père Lachaise. Maar in 1876 werd besloten Bellini te herbegraven in de kathedraal van Catana. Het evenement werd gehouden met uitbundige ceremonies, als eerbetoon aan de grote componist.
