Een akkoord is een combinatie van drie of meer klanken die zich op een derde afstand van elkaar bevinden of kunnen bevinden en gelijktijdig of opeenvolgend worden opgenomen. Er zijn verschillende soorten akkoorden: majeur-, mineur- en septiemakkoorden. Elk type heeft op zijn beurt verschillende typen - oproepen. Bij het bouwen van een akkoord in elk specifiek geval, moet je bepaalde wetten kennen.
instructies:
Stap 1
Triade. Het wordt aangeduid met een letter of een Romeins cijfer dat de grondtoon van het akkoord voorstelt, gevolgd door de Arabische cijfers 3 en 5, die de afstand aangeven tussen de grondtoon van het akkoord en elke noot (respectievelijk terts en kwint). In majeur en mineur drieklanken is de kwint schoon. In een majeur drieklank is het onderste terts groot (twee tonen of vier halve tonen), in een kleine drieklank is het mineur (anderhalve toon of drie halve tonen). Daarom is een majeurakkoord samengesteld uit een grote terts en een kleine terts, en een mineurakkoord bestaat uit een kleine terts en een grote terts.
Stap 2
Sext akkoord. De eerste omkering van het akkoord, dat wil zeggen, de overdracht van het extreme geluid een octaaf omhoog of omlaag (in het specifieke geval omhoog). Het wordt aangeduid met een letter of een Romeins cijfer dat de grondtoon van het akkoord aangeeft, en een Arabisch cijfer 6. De lagere toon wordt naar boven verplaatst, waardoor de majeurdrieklank uit de volgende intervallen bestaat: kleine terts, zuivere kwart. Kleine drieklank: grote terts, zuivere kwart.
Stap 3
Kwarttekst akkoord. Tweede beroep. Deze keer is de topklank van het originele akkoord een octaaf lager gezet. Een akkoord wordt aangeduid met een letter of een Romeins cijfer dat de grondtoon van het akkoord aangeeft, en de nummers 4 en 6. Een majeur-kwartakkoord is opgebouwd uit een zuivere kwart en een grote terts, een kleine uit een zuivere vierde en een kleine terts.
