Art Carney is een Amerikaanse acteur die voor het eerst op de radio verscheen en daarna een goede carrière maakte in film en tv. Hij is een Academy Award-winnaar voor 1974. Hij kreeg deze prijs voor zijn hoofdrol in Harry en Tonto. Tegelijkertijd waren zijn rivalen in de nominatie sterren als Al Pacino, Dustin Hoffman en Jack Nicholson.
Vroege jaren en deelname aan de oorlog
De volledige naam van Art Carney is Arthur William Matthew Carney. Hij werd geboren op 4 november 1918 in Mount Vernon, New York, de jongste van zes zonen van Helen en Edward Michael Carney. Zijn ouders waren rooms-katholiek en van Ierse afkomst.
De carrière van de kunst begon in de jaren dertig. Aanvankelijk was hij slechts een vertolker van humoristische liedjes en trad hij in deze hoedanigheid op de radio op met het Horace Hight Orchestra. In het bijzonder was hij te horen in een radioprogramma genaamd The Pot of Gold. En in 1941, in de Verenigde Staten, werd een film uitgebracht die gerelateerd was aan dit programma met dezelfde naam - "Pot of Gold". Carney verscheen er ook in.
Art werd vervolgens opgeroepen voor het Amerikaanse leger als infanterist en machineschutter. In 1944 nam hij zelfs deel aan de operatie in Normandië. Tijdens een van de gevechten raakte hij gewond aan zijn been door een granaatscherf. Hierdoor liep Carney de rest van zijn leven mank. Bovendien werd als gevolg van de blessure zijn rechterbeen iets korter dan zijn linker.
Carney's carrière in de jaren veertig en vijftig
Na de oorlog, in de tweede helft van de jaren veertig, verwierf Carney enige bekendheid als vertolker van karakterrollen in verschillende radioshows. Zo nam hij in 1946 en 1947 deel aan The Henry Morgan Show. Ook was zijn stem te horen in "Gang Busters" - een radioprogramma gewijd aan echte misdaadverhalen uit de Amerikaanse politiepraktijk. Bovendien moest Carney van tijd tot tijd belangrijke politieke figuren portretteren. In het bijzonder portretteerde hij Roosevelt in het radioprogramma March of Time.
Begin jaren vijftig verscheen Carney op tv - in de komedie "The Jackie Gleason Show". Hij werd uitgenodigd om deel te nemen aan enkele schetsen van deze show. Eens, in een van de schetsen, speelde Art Ed Norton, een grappige New Yorkse rioolwerker. En dit beeld was erg geliefd bij kijkers en critici.
Vervolgens verscheen hij als Norton in een ander Jackie Gleason-project - de tv-serie The Newlyweds. In wezen is The Newlyweds een klassieke tv-sitcom. Het verhaalde het leven van de New Yorkse buschauffeur Ralph Cramden (gespeeld door Gleason zelf) en zijn vrouw, Alice. En Ed Norton, volgens het complot, was Ralph's beste vriend. De serie liep van de herfst van 1955 tot de herfst van 1956. In totaal werden 39 afleveringen gefilmd. En voor Carney was het een echte doorbraak: voor zijn vertolking van Ed Norton in deze en andere projecten ontving hij verschillende Emmy-awards.
verdere carrière
In 1960 speelde Carney in de kerstaflevering van de Twilight Zone, "A Night of Resignation", een drinkende, werkloze man spelen die uiteindelijk een echte kerstman wordt. Ook in de jaren zestig verscheen Carney in de series "The Virgin", "Mr. Broadway" en "Batman" (hier speelde hij de Archer - een negatief personage dat een soort parodie is op Robin Hood).
Een van de beste rollen in de biografie van Art Carney - de rol in de film van Paul Mazursky "Harry en Tonto" Het genre van deze foto wordt gedefinieerd als een dramatische roadmovie. In het midden van het perceel staat de eenzame oude man Harry (hij wordt net gespeeld door Carney), die op straat belandde vanwege het feit dat zijn huis bestemd is voor sloop. Hij heeft noch de kracht noch het geld om verder te vechten om te overleven. En van de vrienden bleef alleen Tonto de kat over. Met deze trouwe vriend Harry gaat hij op reis naar Amerika…
Tijdens de 47e Academy Awards, gehouden op 8 april 1975, ontving Art Carney het beeldje uit de handen van actrice Glenda Jackson. Bovendien stond de acteur Carney voor de rol van oude man Harry ook bekend om de "Golden Globe".
In 1978 verscheen Carney in de televisiefilm Star Wars: Celebration Special. Dit project valt op door het feit dat het dezelfde acteurs betrof als in het legendarische filmmeesterwerk Star Wars. Aflevering IV: Een nieuwe hoop . Maar tegelijkertijd heeft de tv-film zeer lage beoordelingen van kijkers. En hij was maar één keer op de Amerikaanse tv te zien (17 november 1978). Art Carney speelde hier de koopman Sauna Dunn, een lid van de Rebel Alliance die Chewbacca helpt ontsnappen aan de imperiale stormtroopers.
In 1979 speelde Art Carney in Martin Brest's film Nice to Leave. Deze Amerikaanse film vertelt het verhaal van drie gepensioneerden - Joe, El en Willie. In het script zijn ze beste vrienden die niet helemaal gelukkig zijn met de manier waarop hun leven is verlopen. En dus besluiten ze tot een roekeloze daad - een overval … Art Carney hier kreeg de rol van Al - een van de gepensioneerden.
In de jaren tachtig verscheen de acteur, zoals voorheen, van tijd tot tijd op de grote schermen. Zijn acteerwerk kan worden gewaardeerd in films uit deze periode als "Disobedience" (1980), "Better Late Than Never" (1983), "Giving Fire" (1984), "Breaking the Mask" (1984), enz.
In 1993 speelde Carney in de actiekomediefilm The Last Action Hero. Hier speelde hij de rol van Frankie, de achterneef van Jack Slater (dat wil zeggen, de hoofdpersoon gespeeld door Schwarzenegger). En in wezen was dit Carney's laatste filmwerk.
De volgende tien jaar woonde Art Carney rustig in zijn huis in Westbrook, Connecticut. Een geweldige acteur stierf daar - het gebeurde op 9 november 2003.
Priveleven
In 1940 trouwde Art Carney met Jean Myers. Dit huwelijk duurde maar liefst 25 jaar - tot 1965. Gedurende deze tijd werden Jean en Carney de ouders van drie kinderen: Eileen werd geboren in 1942, Brian werd geboren in 1946 en Paul werd geboren in 1952.
Het is bekend dat Carney aan het einde van dit huwelijk aan een ernstige alcoholverslaving leed. Om te stoppen met drinken ging hij naar bijeenkomsten van de Anonieme Alcoholisten en nam hij verschillende drugs. Uiteindelijk slaagde hij er tijdens het filmen van de al genoemde film "Harry en Tonto" in om voor altijd te "stoppen" met drinken.
Trouwens, in deze periode was hij al opnieuw getrouwd - van december 1966 tot 1977 was zijn vrouw een vrouw genaamd Barbara Isaac.
Interessant is dat Art Carney na de scheiding van Barbara opnieuw bevriend raakte met Jean Myers. In 1980 trouwden ze officieel voor de tweede keer en woonden samen tot aan zijn dood.
