Een acteur wiens uiterlijk door weinigen wordt herinnerd, hoewel hij in tientallen films speelde. Maar zijn stem wordt gemakkelijk herkend door alle Engelstalige liefhebbers van film en animatie. Kapitein Haak, Woody de specht en vele andere stripfiguren spreken in zijn stem.
Biografie
Hans Conried werd geboren op 15 april 1917 in Baltimore, Maryland, als zoon van een joodse immigrant uit Wenen, Oostenrijk, Hans George Conried. De jongen bracht zijn vroege jeugd door in Baltimore. Toen hij een beetje opgroeide, verhuisde het gezin naar New York.
Van kinds af aan, de droom om acteur te worden, besluit Conrid een acteeropleiding te volgen aan de Columbia University, waar hij met succes binnenkomt en met interesse studeert. Tijdens zijn studie speelt hij veel in een amateurgezelschap, voornamelijk in producties gebaseerd op klassieke werken, vaak kreeg hij de hoofdrollen.
In september 1944 werd hij opgeroepen voor het Amerikaanse leger, er werd aangenomen dat Conrid een tanker zou zijn, maar de acteur werd afgewezen vanwege zijn lengte. Een tijdlang diende hij mortieren, later werd hij naar de Filippijnen gestuurd, waar hij als assistent bij technische werkzaamheden diende. Op verzoek van zijn goede vriend Jack Crucian werd hij overgeplaatst naar de radiodienst van de strijdkrachten.
Carrière
Conrids allereerste optreden op de radio dateert uit 1937. Hij slaagde erin een ondergeschikte rol te krijgen in het radioprogramma "The Taming of the Shrew".
Zijn verschijning op de radio bleef niet onopgemerkt. De acteur slaagde er gemakkelijk in om zijn stem te veranderen, de rollen van dronkaards, oude mensen of Shakespeare-personages, hij bleek even overtuigend. Het succes werd niet alleen opgemerkt door het publiek, maar ook door de auteurs van vele toneelstukken. Een aantal van hen gaf toestemming voor de productie op voorwaarde dat één of meerdere personages ingesproken zouden worden door Conrid.
Tot 1950 werkte Hans Conrid veel in radioprogramma's. Hij maakte deel uit van de hoofdgroep van de radioserie Unlimited Heights van Orson Wels, die liep van 1942 tot 1944. Het beschreef de tragische en heroïsche verhalen van vliegeniers tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het script voor een van de afleveringen, uitgebracht in december, is in eigen beheer geschreven.
Tegelijkertijd neemt hij deel aan The George Burns en Gracie Allen Show, waar hij een psychiater speelt die de hoofdpersoon raadpleegt, die gek wordt van de capriolen van Grace.
Conrid droomt ervan om in films te acteren, woont screentests bij en weigert zelfs de meest bescheiden aanbiedingen niet. Sinds 1939 begon hij regelmatig in films te verschijnen, maar hij speelt zulke onbeduidende, episodische rollen dat zijn naam niet eens in de aftiteling werd vermeld. Meestal neemt hij deel aan oorlogsfilms, waar hij verschillende rollen speelt - van het harde leger tot de bescheiden klerk.
Zijn cinematografische activiteit heeft niet veel succes, dus Conrid blijft zijn weg in de kunst zoeken en besluit terug te keren naar theatrale producties.
In 1953 maakte hij zijn Broadway-debuut in de musical Can-Kan, waarvan de tekst en muziek werden geschreven door Col Porter, op basis van het script van het boek van Abe Borrow. Het werk beschrijft de tragiek en schittering van het lot van cabaretactrices in Montmartre. Neemt ook deel aan verschillende andere theaterproducties.
Onverwacht voor zichzelf belandt de acteur in de nasynchronisatie van animatiefilms. De onnavolgbare knorrige stem en onberispelijke dictie stelde de acteur in staat om op briljante wijze ongebruikelijke karakters te uiten. Bijvoorbeeld de overdreven sinistere Captain Hook in de Disney-tekenfilm "Peter Pan", 1953. Er wordt aangenomen dat zijn stem de makers van de cult-animatieserie "Futurama" inspireerde bij het creëren van het personage "robotduivel".
Conried werkt al vele jaren met Disney, maar is vooral bekend van zijn werk aan de stemmen van Woody Woodpecker en Wally de Walrus in The Woody Woodpecker Show, geproduceerd door Walter Lanz Production.
In de jaren 50 verschijnt hij vaak in verschillende tv-shows. Hij doet regelmatig mee aan het pantomimespel op CBS en doet ook mee aan een andere spelshow, Look Close. Verschijnt regelmatig op Jack Paars's Evening Show als gastgast. Daarnaast verschijnt hij in verschillende afleveringen van The Tony Rundell Show.
Gedurende 9 jaar, te beginnen in 1955, verschijnt hij in meer dan twintig afleveringen in Give Uncle More Space als de knorrige oom van Tonoos.
In 1958 speelde hij in een van de reeksen van het project gewijd aan de popularisering van klassieke muziek: "Wat maakt een opera zo geweldig?" Conrid speelde Marcello, vertegenwoordigde de derde akte van Puccini's opera La Bohème. De acteur verscheen aan het begin van de aflevering, waar hij het libretto in het Engels noemde, waarna de operazangers het in het Italiaans uitvoerden.
In de jaren 60 en 70 blijft hij actief acteren in films, maar niet erg succesvol. In slechts deze twee decennia speelde hij in meer dan veertig films, speelde hij cameo-rollen. Hij dubt ook animatiefilms, bijvoorbeeld "Fairies", uitgebracht in 1981, werkt ook als stemacteur in de tv-animatieserie "Spider-Man and His Incredible Friends".
In 1942 trouwde hij met Margaret Grant, het huwelijk, dat niet typisch is voor acteursfamilies, bleek erg sterk te zijn. Het paar kon de veertigste verjaardag van hun huwelijk vieren. Hans en Margaret hadden vier kinderen.
In de jaren 70 begint Hans Conrid gezondheidsproblemen te krijgen, wat de voortzetting van zijn carrière ernstig belemmert. In 1974 werd hij opgenomen in het ziekenhuis, waar artsen hem een beroerte diagnosticeerden. Ondanks dat hij zich onwel voelt, probeert Conrid een actieve levensstijl te leiden, maar in 1985 wordt hij opgenomen in het ziekenhuis met een zware hartaanval. Ondanks de inspanningen van artsen stierf de acteur drie weken na de ziekenhuisopname. Zijn stoffelijk overschot werd geschonken aan de wetenschap.
