George Chakiris is een Amerikaanse acteur, zanger en danser. De rol van Bernardo in de filmversie van de legendarische Broadway-musical West Side Story uit 1961 bracht hem wereldfaam en Oscar- en Golden Globe-awards.
De creatieve biografie van de artiest begon in zijn schooljaren. Hij studeerde choreografie, muziek en zang. Op 12-jarige leeftijd verscheen hij voor het eerst in een film en speelde hij een cameo-rol als een jongen van het koor in het biografische drama "Song of Love", dat in 1947 werd uitgebracht.
George is een professionele danser, zanger en acteur. Hij verscheen in 1958 op het Broadway-podium en speelde al snel een van zijn meest opvallende rollen in muziekuitvoeringen en later in West Side Story.
De acteur heeft ongeveer 50 rollen in film en televisie. Hij speelde ook als danser in films met de legendarische Marilyn Monroe. Daarnaast is de artiest verschenen in vele beroemde musicals en populaire amusementsprogramma's.
Chakiris onderbrak zijn filmcarrière in 1996 en in 1997 verscheen hij voor het laatst op het podium in Engeland. Zijn nieuwe hobby's waren het ontwerpen en vervaardigen van sieraden.
Biografische feiten
George werd in de herfst van 1934 in de Verenigde Staten geboren in een familie van Griekse immigranten Stephen Chakiris en Zoe Anastasiadou. Al op jonge leeftijd raakte de jongen geïnteresseerd in creativiteit. Hij hield van zingen en dansen, dus stuurden zijn ouders hem naar muziek- en balletscholen.
Op 12-jarige leeftijd kreeg George voor het eerst een kleine rol in een film. Hij speelde de jongen uit het refrein in het muzikale melodrama "Song of Love" met in de hoofdrol Katharine Hepburn.
Na het voltooien van zijn basisopleiding aan de Tucson High School in Arizona, ging de jongeman naar de universiteit. In zijn vrije tijd bleef hij naar de dansschool gaan en volgde hij zang- en acteerlessen.
Na een jaar besloot hij te stoppen met studeren en ging hij naar Hollywood om een acteercarrière na te streven. De jongeman had bijna geen geld, dus moest hij op zoek naar werk. Hij kreeg een baan als verkoper in een van de centrale warenhuizen en werkte daarna op de reclameafdeling. 'S Nachts trad de jongeman soms op in populaire nachtclubs om zijn dansvaardigheden aan te scherpen.
creatieve manier
In het begin van de jaren vijftig speelde Chakiris in veel muziekfilms. Kortom, dit waren episodische rollen van zangers of dansers.
In 1953 werkte hij mee aan de musical "Gentlemen Prefer Blondes", waarin de legendarische Marilyn Monroe de hoofdrol speelde. Later herinnerde hij zich herhaaldelijk deze opnames en de geweldige prestaties van de actrice. Ze nam praktisch geen pauzes, maar wachtte tegelijkertijd altijd geduldig tot de dansers en muzikanten een beetje uitrusten om weer aan het werk te gaan.
Tijdens deze periode omvatte de carrière van de acteur rollen in projecten: "The Great Caruso", "Stars and Stripes Forever", "Call Me Madame", "Second Chance", "Country Girl", "Er bestaat niet zoiets als showbusiness ", City Toast, Dr. T.'s 5000 Fingers, Meet Me in Las Vegas.
In 1954 verscheen George als danser in de musical "Bright Christmas". In een promotieposter voor de film werd hij geportretteerd samen met de hoofdpersoon, gespeeld door Rosemary Clooney.
Hun gezamenlijke nummer veroorzaakte letterlijk een stortvloed aan brieven van fans. Onmiddellijk daarna bood Paramount de acteur een contract aan om de volgende film op te nemen. Chakiris zei later dat hij ongelooflijk veel geluk had om naast zo'n mooie artiest als Rosemary te staan.
Het nummer "Count Your Blessings plaats van Sheep" uit de film werd genomineerd voor een Oscar.
In de musical The Girl Rush uit 1955 danste Chakiris met Rosalind Russell en kreeg positieve recensies van Hedda Hopper, een bekende actrice en roddelcolumnist voor de Washington Herald.
George wachtte niet op een serieuze rol in Hollywood en ging, gedesillusioneerd door zijn carrière, naar New York om opnieuw op Broadway op te treden. Na auditie te hebben gedaan voor producer D. Robbins, de artiest werd ingehuurd om Riff te spelen in de musical West Side Story.
In 1958 werd het stuk vertoond in het West End en Chakiris kreeg uitstekende recensies van het publiek en theaterrecensenten. Daarna speelde hij bijna 2 jaar in deze productie.
In 1960 kochten de producenten van de gebroeders Mirish de rechten om een film te maken op basis van West Side Story. Ze nodigden George uit om gecast te worden voor de rol van Bernardo en realiseerden zich dat hij de perfecte kandidaat was voor dit beeld. De opnames duurden 6 maanden, in 1961 kwam de musical uit.
West Side Story is gebaseerd op het onsterfelijke verhaal van Romeo en Julia, dat zich afspeelt in het hedendaagse Amerika. Twee bendes - Jets en Sharks - nemen het tegen elkaar op in de straten van Manhattan. Een jonge man genaamd Tony is lid van de Jet-bende en zijn geliefde Maria is de zus van een van de leiders van de Sharks. Jongeren, ondanks de haat die de strijdende partijen voor elkaar hebben, zijn tot het einde toe bereid om voor hun liefde te vechten.
De film werd een ware sensatie. Hij werd genomineerd voor 11 Oscars, waarvan 10 zegevierend. De glorie ging niet voorbij en Chakiris. Hij won een Oscar voor Beste Mannelijke Bijrol. De film won ook 3 Golden Globe Awards, waarvan er één naar George ging.
Na aan dit project te hebben gewerkt, tekende productiemaatschappij Mirisch Company een langdurig contract met Chakiris.
In de verdere carrière van de acteur waren er rollen in de projecten: "Kings of the Sun", "Boubet's Bride", "Gioconda Stole", "Girl from Rochefort", "One Life to Live", "Wonder Woman", "Fantasy Island", "Dallas, Murder She Wrote, Santa Barbara, Superboy, It's a Dance!
Chakiris verscheen voor het laatst op het scherm in 1996 en speelde een cameo-rol in de Engelse sitcom "Last of the Summer Wine".
Priveleven
Na 1997 verscheen George slechts af en toe op televisie om korte interviews te geven voor nieuwsprogramma's. Zijn nieuwe hobby's waren het ontwerpen en vervaardigen van sieraden. Hij creëerde zijn eigen collectie handgemaakte sieraden "George Chakiris" van het hoogste standaard zilver.
George is nooit getrouwd geweest. De kunstenaar vertelt het liefst niemand over zijn persoonlijke leven, hij heeft nooit een interview over dit onderwerp gegeven.
