George Sanders is een Oscar-winnende Engelse acteur voor zijn rol in de zwart-witfilm All About Eve (1950). Over het algemeen omvat zijn filmografie meer dan 130 films en tv-series. Vandaag staan er twee sterren van George Sanders op de Hollywood Walk of Fame in Los Angeles. Hij kreeg er een voor zijn succes in de bioscoop en de tweede voor zijn tv-carrière.
Jeugd en jeugd
George Sanders werd geboren in het Russische rijk, in St. Petersburg. Zijn geboortedatum is 3 juli 1906. Zijn vader had een bedrijf in Rusland, hij was een grote industrieel.
In mei 1917, na de revolutie en het aftreden van Nicolaas II van de troon, besloot het gezin Petersburg te verlaten en terug te keren naar Groot-Brittannië. Daar studeerde George aan het Brighton College en werd daarna student aan het Manchester Technical College.
Na een hogere opleiding kreeg de toekomstige filmacteur een baan bij een reclamebureau. Ooit adviseerde de secretaris van dit bedrijf dat hij zijn hand in de showbusiness zou proberen. George volgde dit advies op en ging naar de hoofdstad - naar Londen.
Het is bekend dat Sanders in Londen, voordat hij erin slaagde in te breken in het theater, in het koor zong en in het openbaar optrad in drankgelegenheden. En in het theater was hij aanvankelijk vooral een understudy.
Van eerste filmrollen tot Oscars
In 1934 maakte George Sanders zijn debuut in de Britse cinema. En slechts twee jaar later verscheen hij voor het eerst in een Hollywood-film genaamd London Lloyds (1936). Hier speelde hij Everett Stacy - de Engelse heer. Hij bracht heel herkenbaar het snobisme van aristocraten in beeld. Bovendien sprak het personage van Sanders in de film met het accent waarmee de Britse elite destijds sprak.
Een veelbelovende acteur werd opgemerkt in Hollywood - al in november 1936 tekende 20th Century Fox een zevenjarig contract met hem.
Een van Sanders' meest onthullende vroege werken was de rol van Jack Favell in de verfilming van de roman Rebecca van Daphne Du Maurier (1940). Overigens is deze bewerking geregisseerd door Alfred Hitchcock.
Daarna kreeg Sanders belangrijke rollen in de low-budgetfilms Foreign Correspondent (1940) en Sunset (1941). Ook in de vroege jaren veertig speelde hij de avonturier Gay Lawrence genaamd Falcon in de trilogie gewijd aan zijn avonturen. Bovendien werd hij door het publiek herinnerd als de hoofdpersoon in een reeks films over amateurdetective (en tegelijkertijd nobele dief) Simon Templar.
In 1945 speelde Sanders met succes Lord Henry in The Picture of Dorian Gray, gebaseerd op het beroemde werk van Oscar Wilde. Hier was zijn partner in het frame de kunstenaar Donna Reed, zeer beroemd in die jaren. Dit werk van Sanders heeft lovende kritieken ontvangen van critici en publiek. Het spel van de Britse acteur werd ook positief beoordeeld in films als "The Phantom and Mrs. Muir" (1947), "Personal Affairs of a Dear Friend" (1947), "Samson and Delilah" (1949)
In 1950 speelde George Sanders een van de helderste filmrollen in zijn carrière. In het drama All About Eve (geregisseerd door Joseph Leo Mankiewicz) verscheen hij als de cynische en invloedrijke theatrale figuur Addison DeWitt. Deze tape wordt tegenwoordig beschouwd als een klassieker van de Amerikaanse cinema. Eind 1950 kreeg ze veertien Oscar-nominaties en won ze er zes. Een van de beeldjes (voor de beste bijrol) ging naar Sanders.
verdere carrière
In de jaren vijftig waren er verschillende andere schilderijen waarin Sanders bijfiguren speelde. Dit zijn bijvoorbeeld de schilderijen "Never Say Goodbye" (1956), "The Seventh Sin" (1957), "Understudies" (1958), "Such a Woman" (1959).
En tijdens deze periode begon Sanders vaak op televisieschermen te verschijnen. In 1957 presenteerde hij zelfs zijn eigen show, The George Sanders Mystery Theatre. Maar deze show had lage kijkcijfers en werd minder dan zes maanden later geannuleerd.
In 1958 probeerde Sanders zichzelf ook als zanger - hij bracht de schijf "The George Sanders Touch: Songs for the Lovely Lady" uit, een verzameling romantische ballads. Opgemerkt moet worden dat Sanders een zachte, charmante bariton had en behoorlijk professioneel zong.
In de jaren zestig speelde Sanders veel, niet alleen in grote films, maar ook in tv-shows. Zo verscheen hij bijvoorbeeld in 1965 in de serie "Agents of A. N. K. L." (een halve eeuw later, in 2015, maakte Guy Ritchie een film met dezelfde naam op basis van deze serie), en in 1966 - in de serie "Batman". En in "Batman" speelde hij Freeze - een populaire superschurk die zijn vijanden kan bevriezen met een speciaal pistool.
En even later, in 1967, nam de acteur deel aan de voice-acting van de Disney-tekenfilm "The Jungle Book" - hij gaf zijn stem aan de tijger Sherkhan.
Sanders' meest recente filmrol was die van Shadwells butler in de horrorfilm Psychomania (uitgebracht in 1973), die draait om een bende opstandige motorrijders die wreedheden begaan in een klein stadje.
Priveleven
In de herfst van 1940 trouwde George Sanders met actrice Susan Lorson. Als gevolg hiervan woonde het paar negen jaar samen.
Kort na de eerste scheiding trouwde hij opnieuw - deze keer werd een socialite van Hongaarse afkomst Zsa Zsa Gabor zijn vrouw. Dit huwelijk duurde niet te lang - in 1956 waren ze al gescheiden. Interessant is dat het uiteenvallen hen niet belette om samen te spelen in de film "Death of a Brawler", uitgebracht in dezelfde 1956.
Begin 1959 trouwde Sanders met Benita Hume, de weduwe van een andere Engelse kunstenaar, Ronald Coleman. Het gezamenlijke leven van George en Benita eindigde in 1967 toen ze stierf aan kanker.
De laatste vrouw van Sanders in 1970 was Magda Gabor, de zus van zijn tweede vrouw. Dit huwelijk duurde slechts 32 dagen en ging uit elkaar vanwege het alcoholmisbruik van de filmacteur.
Laatste jaren en dood
In de laatste jaren van zijn leven kreeg Sanders plotselinge aanvallen van angst en woede. Toen werd de gezondheid nog gecompliceerder door een microberoerte - het veroorzaakte bepaalde problemen met spraak (en tenslotte was het ooit een eigenaardige manier van spreken die Sanders hielp beroemd te worden). Bovendien ontdekte de acteur kort na de beroerte dat hij zijn piano niet meer kon spelen. En dus sleepte Sanders hem naar buiten en hakte hem in met een bijl.
Natuurlijk had de zieke en ouder wordende acteur de steun van dierbaren nodig, maar op dat moment had hij ze praktisch niet (de moeder van George Sanders, Margarita, evenals zijn broer Tom, stierven in 1967).
Op een gegeven moment had Sanders een minnares uit Mexico. Ze haalde de acteur over om zijn huis op het eiland Mallorca te verkopen. Na een korte tijd realiseerde George zich dat deze handel een grote fout was.
Uiteindelijk pleegde Sanders, moe van alles wat hem de laatste tijd was overkomen, zelfmoord. Dit gebeurde op 25 april 1972. Hij werd dood aangetroffen in een hotel in de badplaats Castelldefels, vlakbij Barcelona. In zijn afscheidsbriefje schreef de acteur dat hij zich verveelde in deze wereld. Het lichaam van George Sanders werd gecremeerd en de as verstrooid over het water van het Engelse Kanaal.
