Laurel Ann Hester was een luitenant van de politie in de Verenigde Staten. Ze trok de aandacht van het hele land met haar stervende aantrekkingskracht, waardoor de regels voor het verstrekken van pensioensparen aan mensen met een niet-traditionele seksuele geaardheid in geregistreerde relaties werden gewijzigd.
Biografie
Laurel Ann Hester werd geboren in Elgin, Illinois op 15 augustus 1956, als zoon van Diana en George Hester. Haar jeugd bracht ze echter door in Florham Park. Naast het meisje had het gezin nog drie kinderen. Twee broers Laurel George II, James en jongere zus Linda.
Het begrip van de onconventionele aard van zijn oriëntatie kwam bij Laurel op een nogal jonge leeftijd. Zoals veel lesbiennes worstelde ze met haar seksuele identiteit. Dit was te wijten aan de angst om verkeerd begrepen te worden door zowel het gezin als de samenleving als geheel. Na verloop van tijd slaagde Laurel erin zichzelf te accepteren voor wie ze is. Hoewel ze zich door haar seksuele geaardheid soms nog steeds eenzaam en geïsoleerd voelde.
Als een persoon met een actieve levenspositie, al in haar schooljaren, werd Laurel de co-voorzitter van de LGBT-groep. Samen met Kevin Cathcart richtte ze de Gay People's Alliance op. Omdat Hester een pseudoniem gebruikte, wist niemand buiten de groep van haar geaardheid. De rol van Laurel in deze studentengroep werd in november 1975 bekendgemaakt in een brief aan de redacteur van Argo. Later diende deze informatie als reden voor de weigering van Hester om stage te lopen bij de politie. Maar niettemin bleef ze artikelen schrijven voor Argo en verdedigde ze de rechten van LHBT-mensen.
Opleiding en carrière
Na het verlaten van de school ging Laurel Hester naar de Stockton University, die toen Stockton State College heette. Daar behaalde ze een bachelor in strafrecht en psychologie. Na zijn afstuderen ging Laurel op zoek naar werk. Haar rechtshandhavingscarrière begon in North Wildwood, New Jersey. Hier werkte ze ongeveer twee jaar als seizoensfunctionaris. Maar het contract voor het derde dienstjaar met haar werd niet verlengd vanwege haar niet-traditionele seksuele geaardheid.
Al snel kreeg ze een baan als politieagent in Ocean County, New Jersey. Hester wijdde 23 jaar van haar leven aan dit werk. Als rechercheur voor de provincie moest ze aan verschillende zaken werken. Op haar afdeling werd Laurel een van de eerste vrouwen die werd gepromoveerd tot luitenant. Bovendien wist ze het respect te winnen van haar collega's, die altijd met respect over Hester spraken.
Priveleven
In 1999 ontmoette Laurel Hester Stacy Andrie. De ontmoeting vond plaats tijdens een volleybalwedstrijd in Philadelphia. Ze was 19 jaar ouder dan Andrie. Maar dit weerhield vrouwen er niet van om persoonlijke relaties op te bouwen. Uiteindelijk kochten ze samen een huis in Point Pleasant, New Jersey. En op 28 oktober 2004 maakten Hester en Andry van de gelegenheid gebruik om hun relatie te registreren. In die tijd was het homohuwelijk echter niet legaal in de Verenigde Staten.
Ziekte en de zoektocht naar gerechtigheid
Op een gegeven moment werd Laurel Hester ziek en wendde zich tot artsen voor hulp. Nadat de tests waren uitgevoerd, kreeg ze het vreselijke nieuws te horen. Laurel werd gediagnosticeerd met vergevorderde longkanker. De ziekte was uitgezaaid naar de hersenen en het was duidelijk dat ze weinig tijd meer had.
Allereerst was ze verbaasd over de toekomst van haar partner. Het echtpaar bezat samen een huis waarachter Stacey Andrie, die niet genoeg inkomen had, na het overlijden van Laurel de hypotheek zou moeten blijven betalen. Als politieagent met vele jaren ervaring kon Hester pensioensparen doorgeven aan haar echtgenoot. Maar in Ocean County strekte dit voorrecht zich niet uit tot verbintenissen van hetzelfde geslacht. Laurel benaderde de lokale autoriteiten met het verzoek om de wet aan te passen. Het werd ondersteund door de Vereniging voor Politiebijstand. Maar op 9 november 2005 stemde de Districtsraad van Gekozen Eigenaren tegen het voorstel. Freeholder John P. Kelly voerde aan dat dergelijke amendementen de 'heiligheid van het huwelijk' bedreigen. En al op 23 november verzamelden zich ongeveer tweehonderd mensen om te protesteren tegen de passiviteit van de autoriteiten, klaar om Laurel Hester te steunen.
Op zoek naar gerechtigheid deed Hester een wanhopige stap. Op 18 januari 2006 maakte ze, terwijl ze al op de ziekenhuisafdeling was, een videoboodschap die werd vertoond op een bijeenkomst van eigenaren. De emotionele toespraak van de verzwakkende Hester deed wetgevers het probleem vanuit een andere hoek bekijken. En al op 20 januari ontmoetten ze tijdens een teleconferentie de republikeinse leiders van het district. De volgende dag kondigden de rechthebbenden aan dat ze van positie zouden veranderen en op 25 januari opnieuw bijeen zouden komen om veranderingen aan te brengen waardoor partners in een geregistreerde relatie van hetzelfde geslacht hun pensioensparen zouden kunnen gebruiken. Belangrijk voor Laurel Hester, de wetswijzigingen werden drie weken voor haar dood aangenomen.
Ter nagedachtenis aan Laurel Hester
In 2007 werd een documentaire uitgebracht over het leven van Laurel Hester, getiteld "The Right to Inheritance". De film won de prestigieuze Oscar. Acht jaar later werd een speelversie van All I Have gepresenteerd, waarin Julianne Moore Hester speelde.
Sinds 2006 kent de League Foundation, die financiële steun biedt aan middelbare scholieren met een niet-traditionele seksuele geaardheid, studenten jaarlijks de Laurel Hester Memorial Scholarship toe. Daarnaast wordt een gelijknamige prijs uitgereikt aan homoseksuele agenten die lid zijn van vakbond GOAL.
