Vladimir Vysotsky blijft vandaag het idool van miljoenen, ondanks het feit dat er meer dan 30 jaar zijn verstreken sinds zijn dood. Zijn rollen in film en theater, maar ook in muziek en poëzie, hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op de nagedachtenis van het Russische volk.
Vladimir's ouders woonden niet lang samen, slechts 5 jaar. Misschien kan dit het gevoel van constant aandachtstekort verklaren, zowel in de kindertijd als in de volwassenheid.
Al vanaf de leeftijd van 9 voelde Vysotsky voor zichzelf hoe het naoorlogse Duitsland was, waar ze woonden met zijn vader en zijn nieuwe vrouw. Hij had een zeer goede relatie met zijn stiefmoeder, dankzij haar, al in Moskou, kwam hij in het gezelschap van stadsjongeren. Het was hier dat Vysotsky sterk werd beïnvloed door misdadigersromantiek, kamerliedjes met een gitaar de hele nacht, liedjes over Murka en Kolyma. Sindsdien is hij geen dag meer van de gitaar af geweest.
Het begin van een carrièrepad
In de 10e klas schreef Vladimir zich in een kunstkring in, maar toen had hij nog geen serieuze intentie om acteur te worden. Na zijn afstuderen ging het toekomstige idool van miljoenen studeren aan een civieltechnisch instituut. Zes maanden later gaf hij zijn studie op. Terwijl hij aan de volgende tekeningen werkte, realiseerde Vysotsky zich plotseling dat hij volgend jaar het theater zou betreden. En het jaar daarop werd Vladimir Semenovich ingeschreven als student aan de Studio School van het Moscow Art Theatre.
Het begin van een nieuw leven
Aan het begin van zijn studie ontmoette Vladimir zijn eerste vrouw, Iza Zhukova. Twee jaar na dit evenement was zijn optreden voor het eerst op televisie te zien. Hij kreeg een kleine rol in de film "Peers".
Dankzij de beroemde componist Bulat Okudzhava begon de aspirant-acteur na te denken over de liedjes van de auteur. De eerste compositie, getiteld "A Song of Love and Lies", werd aan hem opgedragen.
Het begin van Vysotsky's creatieve activiteit is een gewone "binnenplaatsroman", die hij zelf niet eens serieus nam. Pas in 1965 verscheen de beroemde "Submarine".
De laatste werkplek in het theater dat Vladimir Vysotsky in 1964 vond, werd geaccepteerd door het Taganka-theater. De casting, die werd uitgevoerd door Yuri Lyubimov, sleepte een half uur aan. En toen realiseerden beide jonge mannen zich hoezeer de artiest bij dit theater past. Vysotsky werd de favoriet van Lyubimov, daarom hadden zijn collega's vaak een hekel aan hem.
Tegelijkertijd was het leven van de acteur zowel theater als film. Op de set van de volgende foto ontmoette Vladimir zijn tweede vrouw, Lyudmila Abramova. Tijdens deze periode van zijn leven schreef hij liedjes onder een pseudoniem, ze waren verspreid over Moskou, maar in de bioscoop had hij niet zoveel geluk als met muziek. Zijn carrière was niet erg succesvol, wat hem tot een ernstige ziekte leidde - alcoholisme.
Carrièrestart en nieuwe liefde
In 1967 werd de foto "Vertical" op de schermen uitgebracht, waardoor Vysotsky grote bekendheid kreeg. In hetzelfde jaar verscheen zijn derde vrouw, Marina Vlady, in het leven van de acteur. Zij was het die hem introduceerde bij vele Europese beroemdheden en dankzij haar leerden ze over hem in het Westen. In het Taganka-theater kreeg de acteur alleen de beste rollen. Maar perioden van ups werden afgewisseld met weken van dronkenschap. Vysotsky belandde vaak op de intensive care vanwege zo'n inspannende activiteit in combinatie met alcohol. Ondanks dit, toen Vladimir Vysotsky stierf, in 1980, kwam heel Moskou naar de begrafenis.
