Honingpaddestoelen zijn geliefd bij de mensen vanwege het gemak van verzamelen en veelzijdigheid. Deze paddenstoelen kunnen worden gebakken, gekookt, gedroogd, gezouten, gebeitst en ingevroren! In paddenstoelentijd is het vinden van heerlijke vriendelijke gezinnen niet moeilijk. Onervaren liefhebbers van "stille jacht" kunnen maar met één probleem worden geconfronteerd: hoe eetbare paddenstoelen van valse te onderscheiden.
Eetbare of valse paddestoel
Voordat je het bos in gaat, is het belangrijk om de vraag te bestuderen wat de meest voorkomende paddenstoel is die in een bepaalde tijd van het jaar in jouw omgeving groeit. Hetzelfde geldt voor "imitator"-paddenstoelen.
Het kennen van de plaatsen waar honingzwammen en valse zwammen groeien, zal op zich een paddenstoelenplukker niet helpen onderscheid te maken tussen eetbare en oneetbare exemplaren. Zowel die als anderen kunnen dezelfde bomen, stronken, dood hout, wortelstokken kiezen of gewoon in het gras groeien.
De honingzwam-groep omvat vele soorten. Het gaat over de meest voorkomende en favoriete paddenstoelenplukkers:
- herfstbos,
- een paddenstoel met een tolstonog.
Het is met deze twee soorten paddenstoelen dat de meest voorkomende valse horzels meestal worden verward:
- valse paddestoelen (valse paddestoelen) steenrood,
- valse paddestoelen (valse paddestoelen) zijn zwavelgeel.
Hoe paddenstoelen van valse te onderscheiden: eenvoudige regels
Er zijn eenvoudige regels om een echte paddenstoel te onderscheiden.
Als je twijfelt of er wel of niet een valse paddenstoel voor je neus groeit, is het eerste wat je kunt doen aan de hoed ruiken. De eetbare paddenstoel heeft een aangenaam, karakteristiek paddenstoelenaroma, terwijl de oneetbare paddenstoel een nogal onaangename, aardse amber heeft.
De poot van een jonge eetbare honingzwam is in de regel versierd met een "rok" gemaakt van film, die dient als bescherming voor het vruchtlichaam. Paddestoelen-imitators hebben het niet!
Als je de paddenstoel met een poot ondersteboven houdt, kun je de kleur van de platen bestuderen. In eetbare exemplaren is het wit met een geelachtige tint, crème, in valse - van geel tot olijfgroen en zwartachtig.
Een belangrijk onderscheidend kenmerk waarmee u eetbare paddenstoelen van valse kunt onderscheiden, is het oppervlak van de paddenstoelendop. In een jonge (niet overrijpe!) Honingzwam kan het schilferig zijn, terwijl het in een nepschuim in de regel glad is.
De hoeden van de eetbare paddenstoelen zijn geschilderd in een rustige lichtbruine kleur, terwijl de "doppen" van de valse meer elegant zijn. Het palet van valse hoorns - van de kleur grijs tot de kleur van rode baksteen.
En natuurlijk zal de eerste regel voor elke beginnende paddenstoelenplukker nooit zijn relevantie verliezen: als je het niet zeker weet, neem het dan niet. Als je voor de eerste keer paddenstoelen plukt, moet de oogst vóór gebruik worden getoond aan een meer ervaren liefhebber van stille jacht.
