Het is vrij gemakkelijk om de partituren van stukken in C majeur te lezen, simpelweg omdat er geen toetstekens in deze toonsoort staan. Voor pianisten en gitaristen is deze tonaliteit eenvoudig, voor violisten moeilijk. Het is vanaf C majeur dat de studie van muzieknotatie begint.
natuurlijke schaal
Aan de hand van het voorbeeld van C majeur kun je een diagram maken van de structuur van elke majeurtoonladder. Om dit te doen, volstaat het om het "C" -geluid op het toetsenbord te vinden en de schaal ervan alleen op de witte toetsen te spelen. Vergeet niet dat de afstand tussen aangrenzende toetsen, of ze nu wit of zwart zijn, altijd een ½ toon is, dat wil zeggen dat er tussen witte toetsen een halve toon en een toon kan zijn, afhankelijk van of er zwart tussen zit of niet. Bereken de afstand tussen "naar" en "re". Het vormt een toon en het interval tussen geluiden is een grote seconde. Hetzelfde interval tussen "re" en "mi", maar tussen "mi" en "fa" - slechts een halve toon. Als je verder kijkt, blijkt dat in een groep waar drie zwarte toetsen zijn, eerst drie grote seconden volgen, en helemaal aan het einde - een kleine. Dus het schema van de structuur van de majeur toonladder kan worden geschreven als 2B-2B-2M-2B-2B-2B-2M. Als u het aantal tonen of halve tonen in de formule vervangt, ziet het eruit als 2T-1 / 2T-3T-1 / 2T.
grote drieklank
Met het voorbeeld van C majeur is het heel eenvoudig om formules samen te stellen, die vervolgens kunnen worden gebruikt om elk akkoord in elke toonsoort op te bouwen. Bouw bijvoorbeeld een tonische drieklank. Het bestaat uit oneven cijfers, behalve de zevende. Dergelijke klanken in C majeur zijn "C", "E" en "G". In plaats van de zevende trede is de achtste opgenomen in de tonische drieklank, het is ook de eerste, een octaaf hoger genomen. Dat wil zeggen, de volledige tonische drieklank lijkt op Do1-E-G-Do2. Tussen de eerste en de derde stap is er een grote terts, tussen de derde en de vijfde - een kleine. De vijfde trede bevindt zich vanaf de eerste op een afstand van een vijfde naar beneden of een vierde naar boven. De tonische drieklank heeft inversies. Ze zijn zo gebouwd. Schrijf het tonische akkoord op. Verplaats vervolgens het lagere geluid een octaaf hoger. Het resultaat is een E-Sol-C akkoord. Dit is een tonisch zesde akkoord. De tweede oproep is een quartext-akkoord, dat eruitziet als "g, do, mi". Het volledige tonische akkoord heeft ook twee inversies.
Harmonische majeur
Harmonisch in C majeur is een toonladder waarin "A flat" wordt genomen in plaats van "A". Het klinkt een beetje als een minderjarige. De zesde trede wordt zowel naar boven als naar beneden verlaagd. De harmonische majeur is gebouwd volgens het schema 2T-1 / 2T-T-1 / 2T-1 1 / 2T- ½ T. Net als in de harmonische mineur wordt het verlagingsteken (vlak) niet op de toonsoort gezet, maar, bijvoorbeeld bij de opname van een stuk kan het verschijnen. In dit geval is het geen willekeurig teken in As, de hele toonsoort waarin het werk is geschreven, moet worden gedefinieerd als harmonische majeur.
