Bert Lancaster is een Amerikaanse acteur, bekend van zijn films "Leopard", "Neurenberg Trials", "Family Portrait in the Interior". De artiest werd bekroond met de Golden Globe, Oscar. Hij speelde in meer dan negentig films.
Gedurende de hele tijd van filmactiviteit slaagde de getalenteerde acteur erin om verbazingwekkende beelden te proberen en te belichamen.
Jeugd en jeugd
Helemaal begin november 1913 werd Bert Lancaster geboren in Los Angeles. De vader van de jongen was postbode, zijn moeder leidde het huis. Omdat het gezin op geen enkele manier verbonden was met de filmwereld, dacht het kind vanaf de vroege kinderjaren niet eens aan een filmcarrière.
De toekomstige beroemdheid was gefascineerd door sport. De fysieke kenmerken van de jongen hebben hier in hoge mate aan bijgedragen. Jarenlang hield hij van honkbal. Vaak offerde Lancaster zijn schoollessen als een offer.
Sportieve activiteiten leidden tot de beslissing om lichamelijke opvoeding te geven. Maar Bert verveelde het college al snel. Na de uitzetting ging de jongeman naar circusacrobaten. Hij slaagde erin zijn eigen gezelschap te creëren. Toegegeven, het bestond niet lang.
Het einde van een carrière die zo goed begon, werd gezet door een ernstige handblessure. Bert werkte tijdelijk als supervisor in een supermarkt en werd daarna manager van een concertbureau. De Tweede Wereldoorlog zorgde voor serieuze aanpassingen aan de plannen voor de toekomst.
Een jonge man aan het front begon deel te nemen aan een popbrigade en verhoogde het moreel van Amerikaanse soldaten. De deelnemers bezochten Australië, Noord-Afrika, Italië. De jonge acteur werd alleen vertrouwd met acrobatische uitvoeringen.
De aspirant-artiest in de naoorlogse jaren werd opgemerkt door de assistent van de theatermaker. Lancaster accepteerde zijn uitnodiging. Als gevolg daarvan nam Bert voor het eerst deel aan het stuk.
Het pad naar de filmwereld
Het debuut van de jongeman was de Broadway-productie van The Sounds of the Hunt. Daarin kreeg Lancaster de rol van een charmante militair. De voorstelling veroorzaakte een storm van verontwaardiging bij critici. Ze spraken zich echter unaniem positief uit over de debutant.
"Sounds of the Hunt" is een soort toegangsbewijs geworden voor de bioscoop- en theaterwereld. Na de voorstelling kreeg Bert verschillende uitnodigingen om tegelijk in films op te treden.
De beslissende jongeman stopte zijn keuze op "Desert Fury". Toegegeven, het drama met een criminele vooringenomenheid kreeg geen publiekssucces. Maar de beginnende acteur die het spel uitstekend deed, werd opgemerkt door andere regisseurs.
De eerste opmerkelijke rol kwam voor Lancaster in 1946. De film "The Assassins" van Robert Siodmak verscheen in de filmportfolio van de charmante kunstenaar. Daarin kreeg Bert het beeld van een dappere, maar te naïeve huurmoordenaar.
Het personage was geliefd bij veel kijkers. Het jaar daarop kreeg Bert een soortgelijk personage aangeboden in de film Brute Force. Maar deze keer speelde de jonge acteur de toch al onschuldige veroordeelde. De drama's Sorry, Wrong Number en Criss-Cross waren succesvol.
Tijdens zijn weg naar de succesladder kreeg de artiest vooral de rol van fysiek sterke mensen die zich in extreme omstandigheden bevonden en gedwongen werden om er alleen uit te komen.
In de jaren vijftig werd Lancaster heel vaak gefilmd. Een van de meest succesvolle films was de film "Fire and Arrow". De acteur slaagde erin de rol te spelen van de Italiaanse Robin Hood, die in de twaalfde eeuw de kansarmen verdedigde.
Het circusverleden van de artiest droeg bij aan de onafhankelijke uitvoering van acrobatische stunts. Er waren er genoeg op de foto.
Succes en erkenning
Het beeld van de Massai-indiaan werd een nieuwe bevestiging van het talent van de acteur. Hij speelde een moeilijk personage in de avonturenfilm "Apache" van Robert Aldrich.
De foto vertelde over de problemen van de inheemse bevolking van de Verenigde Staten, onderdrukt door blanke Amerikanen. De kijker werd veroverd door een opwindend plot en de overvloed aan trucs met achtervolgingen bracht de tape tot de hoogste opbrengst.
Het filmproject "From Now and Forever" uit 1953 leverde beroemdheden een Oscar-nominatie op. Na de film kreeg Bert de titel van Amerika's sekssymbool. De artiest heeft deze titel vele jaren niet verlaten. Een van de meest sensuele scènes in de filmgeschiedenis wordt in de film nog steeds de gepassioneerde kus van de held met zijn partner genoemd.
In 1960 ontving de sterartiest een Oscar voor de film Elmer Gantry. Bert kreeg het beeld van een zwervende charlatan die verliefd werd op een mysterieuze vreemdeling die hij onderweg ontmoette.
Critici waardeerden psychologie in de werken van de ster in de filmdrama's "The Neurenberg Trials" en "Seven Days in May" zeer. Het flesje van Lancaster was stevig verankerd en vermoeid. Omdat hij van gedachten wilde veranderen over zichzelf, begon de acteur samen te werken met regisseurs uit Europa.
Bert werd een van de favoriete artiesten van Visconti en Bertolucci. Het publiek was geschokt door zijn incarnatie van de erfelijke aristocraat van Sicilië in de film "Leopard".
Na zestig jaar werken in de bioscoop hield Bert niet op. In de periode 70-80 was zijn belangrijkste prestatie het fotograferen in de "Onbekende oorlog".
De film behandelde gebeurtenissen aan het oostfront. Het schilderij was een gezamenlijk werk van de USSR en de VS. Bert trad op als verteller.
Priveleven
De artiest is meerdere keren getrouwd. Zijn eerste vrouw was de turnster June Ernst. In 1946 werden de geliefden echtgenoten. Een paar jaar later scheidden man en vrouw: de reden was de jaloezie van de vrouw en de conflicten die ze organiseerde.
Norma Anderson kwam in 1943 onder de aandacht van Lancaster. Hij ontmoette haar tijdens zijn optredens met de frontliniebrigade. De acteur is nog geen filmster geweest. Het huwelijk vond plaats in 1946. De relatie duurde tot 1969. In het huwelijk wisten de pasgetrouwden vijf kinderen te verwerven.
Bert had zijn hele leven een uitstekende relatie met hen. De artiest kon in 1990 opnieuw beslissen over het huwelijk. Susan Martin werd zijn uitverkorene. Ze behoorde niet tot de filmwereld. Vóór de bruiloft leefden de geliefden meerdere jaren in een burgerlijk huwelijk.
Samen bleven ze tot Berts dood. Susan zorgde zelf voor haar zieke man. In 1983 kreeg Lancaster verschillende micro-infarcten, waardoor hij geopereerd moest worden. In 1988 drong de acteur aan op zijn deelname aan de anti-inkleuringscampagne voor de foto's van de jaren '30 en '40.
De artiest keek niet naar zijn eigen gezondheidsproblemen en ging meedoen. In 1990 kreeg Bert een zware beroerte. Als gevolg hiervan was hij gedeeltelijk verlamd en verloor zijn spraak. Hij keerde nooit meer terug naar de schietpartij.
Lancaster overleed in oktober 1994. De acteur verbood ten strengste alleen herdenkingsdiensten, omdat hij nooit van droevige ceremonies hield.
