Fidel Castro is een internationaal bekende Cubaanse politicus en revolutionair. Een leider die al meer dan vijftig jaar aan het hoofd staat van Cuba's politieke leven.
Biografie
Er zijn veel legendes over het leven en werk van de Cubaanse revolutionair, die het vaak niet met elkaar eens zijn. Het is nogal moeilijk om een objectief en nauwkeurig oordeel te vellen over zijn politieke activiteiten, omdat het ene deel van de wereldgemeenschap Castro beschouwt als de verdediger en heerser van het volk, het andere als een gewetenloze en wrede dictator.
Het hele levensverhaal van de beroemde Fidel Castro is gevuld met buitengewone en soms zeer moeilijke afleveringen: er waren absoluut meer dan 600 honderd moordpogingen georganiseerd door de Amerikaanse regering en Amerikaanse maffiosi, evenals Cubaanse tegenstanders van zijn regime. Hij werkte verwoed aan zichzelf en stelde zich ten doel de persoon te worden die de loop van de geschiedenis van zijn land veranderde. Hij werd beschouwd als een onverzoenlijke tegenstander van de Verenigde Staten en sloot een nucleair en economisch bondgenootschap met de USSR. Hij ging snel en hard om met de oppositie, organiseerde massale repressie.
Fidel Castro heeft een groot aantal onderscheidingen ontvangen.
vroege jaren
Fidel Castro werd geboren op 13 augustus 1926 in het kleine stadje Biran. Ook al waren de ouders niet opgeleid, ze deden hun best om hun kinderen op te voeden. Het is bekend dat Castro van jongs af aan een uitstekend geheugen had en al snel werd hij de beste leerling. Met een heldere geest, hoge ambities en een vaste vastberadenheid toonde Fidel levendig een verlangen naar rebellie. Op dertienjarige leeftijd had de jongen al deelgenomen aan de arbeidersopstand en was een van de leiders daarin.
De school werd cum laude behaald en de jonge Fidel Castro vervolgde zijn studie aan een elitecollege, waar hij zich niet alleen bewees als een ijverige student, maar ook als een vechter en ruzie. Verder studeerde hij rechten aan de Universiteit van Havana. De geest van revolutie groeide meer en meer in Castro's ziel. Dit werd enorm vergemakkelijkt door de revolutionaire literatuur, waar hij zo door werd meegesleept.
Aan de zijlijn staan is niet voor Fidel - in die tijd stond hij sceptisch tegenover de communisten, maar was hij niet tegen het leiden van hun gelederen, als een 'nieuwe' Stalin.
Kort na zijn opleiding begon Fidel Castro een eigen praktijk als advocaat. Hij verdedigde arme mensen gratis en verdiende zo grenzeloze liefde en respect onder de mensen.
politiek gebied
Fidels carrière op politiek gebied begon meteen met een tomeloze aanval. Nadat hij lid is geworden van de Partij van het Volk van Cuba ("Orthodox"), probeert hij in het parlement te komen. En het mislukken van de eerste poging verwart hem helemaal niet: Castro leidt de beweging van strijders tegen de dictatuur van de macht en in 1953 organiseert hij een samenzwering tegen de heerser van Fulgencio Batista.
De samenzwering werd onthuld en veel van zijn deelnemers werden gedood, en Fidel zelf werd veroordeeld tot vijftien jaar gevangenisstraf.
Na slechts twee jaar te hebben gediend, werd hij vrijgelaten na een algemene amnestie. De rusteloze toekomstige heerser van Cuba verhuist naar Mexico en richt een rebellengroepering op, de 26 juli-beweging, als herinnering aan de mislukte opstand tegen Batista. Deze beweging omvatte ook Che Guevara en Fidel's broer Raul.
De rebellen namen al snel Havana in en wierpen de heerschappij van Fulgencio Batista volledig omver. Castro leidde niet alleen de troepen, maar benoemde zichzelf al snel tot nieuwe premier.
In de loop van twintig jaar van zijn regering heeft het nieuwe hoofd de Cubaanse staat radicaal herbouwd en getransformeerd - er ging heel weinig tijd voorbij en het land begon te bloeien, vooral in economisch opzicht. Hij reorganiseerde de moeilijke omstandigheden van de samenleving, bracht medische diensten op een vrij niveau en verbeterde het onderwijssysteem met 100%. Alle particuliere inkomsten gesocialiseerd en een alliantie aangegaan met de USSR.
Nadat in de jaren zestig kernwapens (raketten van de Sovjet-Unie) in Cuba werden ingezet, zijn de betrekkingen tussen de Verenigde Staten en Cuba sterk verslechterd. De beroemde Caribische breuk werd uitgelokt, waardoor veel Castro-aanhangers de kant van de Amerikanen kozen. Maar het hoofd van Cuba zette steevast zijn werk voort en bleef vechten tegen het wereldkapitalisme.
De jaren tachtig werden gekenmerkt door een economische crisis voor Cuba - financiële steun van de Sovjet-Unie werd afgesneden. De verarmde mensen probeerden koste wat kost naar Amerika te emigreren, pogingen om de regering omver te werpen begonnen.
Na langdurige gezondheidsproblemen in 2006 nam Castro ontslag als hoofd en droeg hij het over aan zijn broer, Raul Castro, die twee jaar later de volgende heerser van Cuba werd.
Het verlaten van de macht belette Fidel niet om deel te nemen aan het politieke toneel: hij schreef artikelen die een golf van emoties bij de lezers veroorzaakten, ontmoette politici uit verschillende landen.
Priveleven
Het persoonlijke leven van Fidel Castro is al lang een gesloten onderwerp, en zelfs nu is er niet zo veel bekend: er waren drie vrouwen van wie hij heel veel hield en die hem zeven kinderen schonken. Legitiem is slechts één kind, de zoon van Fidelito uit zijn eerste huwelijk met Mirta Diaz Balart. Wat voor echtgenoot hij was, goed of slecht, er zijn geen betrouwbare gegevens. Maar het is bekend dat zijn derde vrouw en collega Celia Sanchez in 1985 zelfmoord pleegde.
Dood van een Cubaanse revolutionair
Op 25 november 2016 overleed de grootste revolutionair. Fidel Castro is overleden na een lange pijnlijke ziekte. Na zijn dood werd het lichaam gecremeerd in overeenstemming met het testament.
