In de geschiedenis van de wereldcinema is Mae West altijd de belangrijkste 'seksbom' van haar tijd geweest, ondanks het feit dat ze naar de bioscoop kwam wanneer andere actrices meestal hun carrière beëindigen.
Biografie. vroege jaren
Mary Jane West werd geboren op 17 augustus 1893 in Brooklyn, New York, als zoon van Matilda en John West. Hun familie was anders dan gewone gezinnen: moeder, Duitse emigrant Matilda "Tilly" West, droomde van kinds af aan ervan actrice te worden, maar op aandringen van haar ouders ging ze als naaister werken, maar verliet toen dit beroep en werd een model. De vader, in Brooklyn bekend als "Brawler Jack", verdiende zijn brood met vechten in de arena en werd later politieagent en "uitsmijter".
In haar familie werd ze sinds haar kindertijd "May" genoemd. Mei was het oudste kind, maar was altijd de favoriet van de moeder. Matilda verwende haar dochter en gaf er de voorkeur aan haar op te voeden met overtuigingskracht en vleierij, en als gevolg daarvan groeide Mei eigenzinnig en verwend op. Vanaf de leeftijd van drie leerde het meisje de kennissen van haar ouders te parodiëren, tot hun grote trots. Haar eerste publieke optreden vond plaats op 5-jarige leeftijd in een plaatselijke kerk.
De vader, die trots was op de successen van zijn dochter in thuistheaterscènes, was echter niet blij dat Mei voor het publiek zou optreden. Matilda negeerde zijn angsten en toen haar dochter 7 jaar oud was, schreef ze haar in op een dansschool. Al snel begon het meisje in de lokale vaudeville te verschijnen onder de artiestennaam "Baby May". Nadat ze de eerste prijs en $ 10 dollar had gewonnen, herzag haar vader zijn kijk op de theatercarrière van zijn dochter scherp en begon hij al haar uitvoeringen bij te wonen, zittend op de eerste rij en haar meest toegewijde fan.
Theatercarrière
Op 14-jarige leeftijd begon Mei professioneel op het podium te spelen, voornamelijk in vaudeville en operette. Haar moeder werd haar manager: ze naaide persoonlijk alle kostuums voor haar dochter, volgde het schema en tekende haar contracten. Matilda's droom om in de wereld van de showbusiness te stappen is eindelijk uitgekomen.
In haar uitvoeringen gebruikte Mei het beeld van een onschuldig meisje uit het Victoriaanse tijdperk: ze was gekleed in een roze en groen satijnen jurk, droeg een witte hoed met roze linten. Maar tegelijkertijd voerde ze openhartige dansen uit die typisch zijn voor vaudeville en populaire liedjes met duidelijke seksuele connotaties.
In 1909 stelde haar moeder May voor aan Frank Welles, ook een vaudeville-artiest, in de hoop dat deze kennis haar dochter zou helpen haar werkkring uit te breiden en nieuwe plaatsen voor uitvoeringen te vinden. Na twee weken van repetities besloten May en Frank om een danstandem te organiseren en samen op te treden in vaudeville en circussen. Het stel ging op tournee naar het Midwesten, zo ver mogelijk weg van het toezicht van May's moeder. Welles deed verschillende keren een huwelijksaanzoek aan May, maar het meisje weigerde elke keer en gaf de voorkeur aan een serieuze relatie met de acteurs van hun theatergezelschap. Ze heroverweegt echter haar kijk op het huwelijk na een gesprek met een van de actrices, die haar vertelde over haar "gekke dagen" van de jeugd en hoe het huwelijk haar kon redden van eenzaamheid en ongeplande zwangerschap.
Op 11 april 1911 accepteerde May eindelijk het aanbod van Welles en het paar trouwde wettelijk in Milwaukee, Viscontin. Om dit te doen, moest de 17-jarige Mei liegen over haar leeftijd, waarbij ze zichzelf een jaar optelde. De pasgetrouwden beloofden elkaar het huwelijk geheim te houden voor het publiek en de ouders. Het bleef een mysterie tot 1935, toen May West op het hoogtepunt van haar roem was en archiefdocumenten aan het licht kwamen.
Later dat jaar deed Mae West auditie voor een rol in haar eerste Broadway-show, A La Broadway. Hoewel de show na slechts 8 optredens werd afgelast, werd West bekend bij theaterbezoekers. Bij de première werd de actrice opgemerkt door succesvolle Broadway-producenten Lee en JJ Schubert, die haar uitnodigden voor hun show. Mei stemde toe, maar verbleef kort op een nieuwe plek vanwege een conflict met de hoofdactrice. Daarna bleef West optreden in vaudeville buiten New York en op Broadway.
Rond die tijd ontmoette ze Guido Deiro. De geliefden aarzelden niet om hun gevoelens in het openbaar te tonen, en hun gepassioneerde en luidruchtige romance werd openbaar. Deiro was zo meegesleept dat hij de ouders van May verschillende keren om toestemming vroeg om te trouwen (toen wist niemand dat ze een wettige echtgenoot had - ze scheidden pas in 1920). Matilda weigerde echter categorisch om deze relatie goed te keuren, uit angst dat haar getrouwde status Mei's carrière zou schaden. Ze was het eens met de argumenten van de moeder, maar bleef Guido ontmoeten. Uiteindelijk verbood de moeder haar expliciet van deze bijeenkomsten, aangezien Guido niet goed genoeg was voor haar dochter. Mei gehoorzaamde dit keer en verbrak binnen korte tijd alle relaties met Guido Deiro volledig.
In 1918 bereikte May West eindelijk groot succes met het toneelstuk "Sometime", waar ze werd gekoppeld aan Ed Wynn. Haar hele rol werd gereduceerd tot een openhartige dans, waarbij ze de bewegingen van haar schouders en borst demonstreerde. Daarna vielen soortgelijke voorstellen op de actrice, maar nu kon West het zich veroorloven dialogen te herschrijven en haar rollen te vergroten. Al snel begon ze toneelstukken voor zichzelf te schrijven, onder de naam Jane Mast als pseudoniem.
Succes en publieke schandalen
In 1926 kreeg Mae West haar eerste grote Broadway-rol in Sex, die ze zelf schreef, regisseerde en produceerde. Het stuk was een enorm succes, maar respectabele critici veroordeelden het complot als anti-moreel. Het kwam op het punt dat West, samen met een deel van de groep, werd gearresteerd wegens morele schendingen en veroordeeld tot 10 dagen taakstraf, waarvan ze er 8 diende, waarbij ze vervroegd werd vrijgelaten wegens ijverig gedrag. Dit incident hield de actrice niet tegen, maar zorgde voor een hype en verhoogde de kaartverkoop voor haar toneelstukken.
Het volgende stuk, dat West opnieuw schreef, Drag genaamd, ging over de kwestie van homoseksualiteit. De show was een enorm succes in Connecticut en New Jersey. Toen May echter haar wens aankondigde om het stuk op Broadway op te voeren, drongen de Amerikaanse morele organisaties aan op het verbod. Deze keer besloot West niet met de wet te flirten en annuleerde de productie in New York.
Gedurende een aantal jaren bleef Mae West met succes schrijven en toneelstukken opvoeren. Ze hadden allemaal 'inhoud voor volwassenen' en seksuele connotaties. In sommige ervan werd West vermeld als producent of scenarioschrijver, maar nam hij niet deel als actrice. Elke keer moest ze een compromis vinden tussen de morele wetten van die tijd en de wens om een spannend plot te creëren. Er waren tijden dat West twee scripts voor hetzelfde stuk maakte: een ervan voor het geval er vertegenwoordigers van de strijd voor de moraliteit van het land onder het publiek zouden zijn. Dit zorgde echter alleen maar voor extra publiciteit voor haar toneelstukken en voedde de publieke belangstelling.
Filmcarrière. Scenarist werk
In 1932 vestigde Hollywood de aandacht op de helderste ster op het podium. De actrice heeft een contract getekend bij filmmaatschappij Paramount Pictures. Op dat moment was Mei 38 jaar oud en het was te laat voor haar om de rol van sexy sterretjes te spelen, maar haar heldere uiterlijk en gedurfde imago interesseerden de filmmakers. Haar filmdebuut was Night after Night, met in de hoofdrol George Raft. Aanvankelijk was West niet blij met de korte duur van haar schermtijd, maar accepteerde de rol nadat ze haar scènes mocht herschrijven.
In 1933 verscheen de film She Done Him Wrong, waarin dit keer Mae West de hoofdrol speelde. De film werd genomineerd voor een Academy Award en markeerde ook het filmdebuut van Cary Grant. De film was een enorm succes en redde Paramount Pictures van een dreigend faillissement. In de volgende film, I'm No Angel, speelde ze opnieuw tegenover Cary Grant. Na het succes van de film ontving May West de titel van een van de commercieel meest succesvolle actrices in Amerika. In 1935 was May West de op één na best betaalde persoon in de Verenigde Staten geworden (de eerste was de publicist en ondernemer William Randolph Hirst).
Net als het eerdere werk van West, kreeg deze film ook kritiek omdat hij overdreven sexy was en 'de moraliteit tartte'. De Motion Picture Production Code, die het recht had om de films te censureren, begon alle scripts van West te volgen. Het meeste van haar werk is zwaar gecensureerd. Waist reageerde door het aantal ambigue situaties en dialogen in haar scripts te vergroten, met de bedoeling critici en censuur in verwarring te brengen.
In 1936 speelde Mae West in de film Klondike Annie, waarin religieuze hypocrisie belachelijk werd gemaakt. William Randolph Hirst was zo woedend over het script dat hij persoonlijk alle publicaties over de film en zijn reclame verbood. Dit had geen invloed op het succes van de film, die wordt beschouwd als het hoogtepunt van Mae West's carrière.
Naarmate de jaren verstreken, nam de bekendheid van West langzaam af. Haar twee nieuwe films, Go West, Young Man en Everyday's a Holiday, waren geen succes aan de kassa en de actrice realiseerde zich dat de censuur een aanzienlijke impact had op haar creativiteit. Op 12 december 1937 verscheen ze als gastgast op de radioshow The Chase en Sanborn Hour in twee komische sketches. De dialogen tussen haar en de presentator, acteur Edgar Bergen, werden gekenmerkt door riskante humor en durf. Dit leidde ertoe dat velen de release aan de kaak stelden als "vulgair" en "onwaardig", en Mae West werd permanent uitgesloten van optredens op NBC.
In 1939 nodigde Universal Pictures West uit om in de film te spelen met komiek William Claude Fields. De actrice, die gewoon op zoek was naar een geschikt excuus om terug te keren naar de filmschermen, stemde in met de voorwaarde van volledige controle over het filmproces. De actrice schreef persoonlijk een script in westerse stijl genaamd "My Little Chickedee". Ondanks het feit dat West en Fields niet met elkaar overweg konden op de set, was de film een enorm succes en overschaduwde het eerdere werk van Fields.
In 1943 werd May West 50 en ze overwoog de bioscoop te verlaten om zich aan Broadway te wijden. Grigory Ratov, regisseur van Columbia Pictures, smeekte haar echter om in een andere film te spelen die hem zou helpen een nieuw faillissement te voorkomen. West was het daarmee eens, maar de film, die noch een sterk plot noch goed acteerwerk had, flopte aan de kassa. West trok zich tot 1970 terug uit de bioscoop.
Latere jaren. Vertrek uit het leven
In 1954 creëerde West een nachtclubvoorstelling op basis van haar eerdere vaudeville-scènes. Optredens omvatten dansen, zingen en een "cheerleader" van halfnaakte, gespierde mannen. De show liep drie jaar lang met groot succes. In 1959 publiceerde May West haar autobiografie Goodness Had Nothing To Do With It, die haar kleurrijke persoonlijke leven en pad in de showbusiness onthulde. Ze heeft verschillende gastoptredens gemaakt in reality-tv-shows. West nam ook verschillende muziekalbums op van verschillende genres, waaronder rock and roll en een kerstalbum, dat meer een satire was dan een religieuze compilatie.
In de jaren 70 verscheen ze voor het laatst op het grote scherm: in de film "Myra Breckenridge" ("Myra Breckenridge", 1970), waar ze een kleine rol speelde, en in de film op haar eigen script "Sextette" ("Sextette", 1978). "Myra Breckinridge" flopte aan de kassa, hoewel het na verloop van tijd werd beschouwd als een cultfilm in zijn genre-niche. In 1976 begon West met het schrijven van het scenario voor Sextet, dat was gebaseerd op een van haar Broadway-toneelstukken. Het werk was moeilijk: West vergat haar eigen regels, weigerde de regisseur te gehoorzamen en ging regelmatig onenigheid met het creatieve team. Critici reageerden onherbergzaam op de film, maar verdiende toch de status van een sekte.
In augustus 1980 viel Mae West verschillende keren terwijl ze probeerde uit bed te komen. Ze werd naar het Good Samaritan Hospital in Los Angeles gebracht, waar bij de actrice tekenen van een hartaanval werden vastgesteld. Het herstel verliep moeizaam, waarbij West een diabetische reactie ontwikkelde op bepaalde medicijnen. Op 18 september 1980 kreeg ze een tweede hartaanval, waarna de rechterkant van haar lichaam verlamd bleef. Kort daarna kreeg West een longontsteking. Na een langdurige behandeling verbeterde haar getuigenis en werd de actrice ontslagen uit het ziekenhuishuis voor verder herstel. Op 22 november 1980 overleed Mae West op 82-jarige leeftijd. De actrice werd begraven in haar geboorteland Brooklyn.
