Een akkoord is het gelijktijdig klinken van twee of meer noten. Meestal worden akkoorden gebruikt om de hoofdmelodie te begeleiden. Daarom moet je ze tijdig spelen en ze gemakkelijk en snel lezen. Er zijn verschillende manieren om akkoorden te schrijven en te lezen. Welke te kiezen - iedereen beslist voor zichzelf.
instructies:
Stap 1
Muzikale manier. Deze methode is goed voor degenen die aan een muziekschool hebben gestudeerd, muzieknotatie kennen en de basisprincipes van het bouwen van akkoorden. Akkoorden worden aangegeven door boven elkaar geschreven noten op de notenbalk, vijf linialen. Akkoorden zijn gerangschikt in lengtes en maten in overeenstemming met de melodie.
Stap 2
Letterlijke manier. Sinds de oudheid heeft elke noot in de schaal een bekende naam, die overeenkomt met de letters van het Latijnse alfabet: C - to; D-pe; E-mi; F-fa; G is zout; A-la; H-si; en bovendien - B - B flat. Majeurakkoorden worden alleen aangeduid met hoofdletters van het Latijnse alfabet. Om mineurakkoorden aan te geven, wordt een kleine "m" toegevoegd aan de hoofdletter aan de rechterkant. Cm is bijvoorbeeld een C-mineurakkoord. Wijzigingstekens, verhogingen en verlagingen van noten met een halve toon, zijn ook aangebracht na de Latijnse hoofdletters aan de rechterkant. C # m is een C mineur akkoord.
Stap 3
Daarnaast zijn er ook septiemakkoorden, waarvan de aanduidingen ook rechts van de Latijnse naam zijn aangebracht, ze moeten worden onthouden: grote mineur - mmaj7 of mΔ; grote majeur - maj7 of; kleine mineur - m7; kleine majeur - 7; vergroot - 5 + / maj7; verkleind - o; klein verkleind - mØ of m5- / 7.
Stap 4
Digitale aanduiding. De eenvoudigste notatie voor akkoorden. Een akkoord wordt aangeduid met een zescijferig nummer, waarvan elk cijfer gelijk is aan een snaarnummer. Het eerste cijfer is dus de dunste snaar en het laatste is de bas, dikste snaar. De zeer numerieke uitdrukking van elk cijfer geeft aan welke fret moet worden geklemd. 0 - niet vastgeklemde snaar, x - de snaar wordt helemaal niet gespeeld, B - maat, geplaatst voor een zescijferig nummer, gescheiden door /. Een A-majeurakkoord is bijvoorbeeld 0202000.
Stap 5
Een andere populaire manier om akkoorden te lezen is grafisch. Zes horizontale parallelle lijnen vertegenwoordigen zes snaren van een gitaar. Ze zijn genummerd of aangeduid met letters van het Latijnse alfabet in overeenstemming met de naam van de niet-geklemde string. De bovenste regel is de dunste snaar, de onderste regel is de bassnaar. De lijnen worden gescheiden door dwarslijnen die de frets definiëren, die bovenaan in Romeinse cijfers zijn genummerd. De Arabische cijfers op de lijn geven aan welke snaar geklemd moet worden en met welke vinger. Dit is een nogal tijdrovende manier om akkoorden op te nemen, maar het is intuïtief.
Stap 6
Naast deze methoden worden akkoorden ook in woorden geschreven, soms worden meerdere methoden gecombineerd. Dit is echter nogal omslachtig en onhandig.
