Muziek is een soort kunst die zich ontvouwt in de tijd, het belangrijkste uitdrukkingsmiddel daarin zijn geluiden van verschillende hoogten en timbres. Het wordt vaak de taal van de ziel genoemd vanwege zijn veelzijdigheid en begrijpelijkheid voor de meeste mensen. Om een dergelijk werk te begrijpen, moet je echter de basis van zijn structuur kennen.
instructies:
Stap 1
De belangrijkste kenmerken van muziek in volgorde van oplopende moeilijkheidsgraad zijn ritme, toonhoogte en timbre. Het eerste punt is van dezelfde aard als de verandering van tijd van de dag, seizoen, hartslag, stap en andere cyclische bewerkingen. Daarom wordt bij het opnemen van muziek in een studio eerst het deel van de ritmesectie geschreven - percussie- en basinstrumenten.
Ritme en toonhoogte zijn al een melodie, iets meer ontwikkeld. En met de toevoeging van de klankkleuren van verschillende instrumenten ontstaat er een echt professioneel arrangement.
Timbre - van het Franse "verf" - een specifieke toon van een instrument of stem. Het kan koud, transparant, dicht, sonoor zijn, met boven- of ondertonen, schel, melodieus, droog, enz.
Stap 2
Door het tempo, ritme, toonhoogte en timbres te veranderen, roept muziek associaties op met deze of gene staat: angst, verdriet, bitterheid, agressie, vreugde, triomf. Zo ervaren we, afhankelijk van de aard van de muziek (snelle majeurdansmuziek met een virtuoos ritmisch patroon of langzame mineur, met een afgemeten ritme), verschillende emoties (opwinding en plezier of melancholie, alsof we een geliefde begraven).
Koude klanken van een fluit kunnen herinneringen oproepen aan de koele nacht, maanlicht. Vaak wordt haar een feest toevertrouwd dat eenzaamheid, verwarring uitbeeldt. Het pizzicato van snaren is als een kruipende man, de geheime benadering van iets enorms. Een unieke associatie wordt geassocieerd met de stem van elk instrument.
Stap 3
De titel van een muziekstuk kan ook suggereren wat de componist wilde zeggen. Een toestand of gebeurtenis kan worden beschreven door middel van audio. Muziek met een specifieke genrenaam wordt programmamuziek genoemd en omvat varianten als: opera, ballet, symfonie, symfonisch beeld, zang, dans, cyclus, sonate. In niet-geprogrammeerde werken zijn er geen directe aanwijzingen van de toestand of emoties die je zou moeten ervaren, dus de ruimte voor de vlucht van de fantasie is groter.
Stap 4
Luister naar tonaliteit, harmonie. Het is handig om een stuk met de partituur voor je ogen te luisteren en de ontwikkeling te volgen.