Holly Hunter, winnaar van vele prestigieuze prijzen, waaronder Oscar, BAFTA, Golden Globe, Emmy en de Cannes Film Festival Prize, is een Amerikaanse actrice. Holly Hunt heeft sinds 2008 haar eigen ster op de Walk of Fame.
Holly trok in 1993 de aandacht door deel te nemen aan twee films. Dit waren "Firm" en "Piano". In één jaar tijd werd de artiest tweemaal genomineerd voor Oscars als beste actrice en beste vrouwelijke bijrol. Voor Hunter was de film "The Piano" de belangrijkste. Ze ontving voor hem een Oscar en bijna alle prijzen waarvoor ze was genomineerd.
Jeugd op de boerderij
Holly werd geboren in 1958 op 28 maart in Conier, Georgia. De moeder was bezig met het huis en de vader was in de verkoop van sportartikelen en landbouw.
Het meisje droomde al op jonge leeftijd van een artistieke carrière. Holly ging Carnegie Mellon University of Pittsburgh binnen met als doel dichter bij haar droom te komen. In 1981, na het voltooien van haar studie, was het meisje een echte kenner van dramatische kunst.
De carrière van de zanger begon heel toevallig. De lift is verantwoordelijk voor het succes.
Holly en Beth Henley ontmoetten elkaar onverwachts. De aspirant-kunstenaar ging auditie doen bij Ulu Grosbard, die het werk van Henley regisseerde.
De dames stapten de lift in, die een kwartier vastzat. Toen de deuren eindelijk opengingen, kwamen er twee vriendinnen uit hen tevoorschijn. Beiden onderscheidden zich door hun kleine gestalte, beiden hadden lichtbruin haar. Naast het uiterlijk waren ook de interesses vergelijkbaar.
Carrièrestart
In het stuk kreeg Beth Holly de hoofdrol. De artiest mocht deelnemen aan bijna alle werken van haar nieuwe vriend. De eerste in zijn carrière in 1981 was de film "Burning", waarin Holly Sophie op het scherm belichaamde. Geregisseerd door Tommy Milame.
In de toekomst werden de rollen onbeduidend aangeboden. Maar dankzij hen kon de actrice samenwerken met beroemde regisseurs als Kronnenberg en Spielberg.
In 1987 verscheen de foto "Television News". Voor zijn deelname aan de komische film werd Hunter genomineerd voor een Oscar. De uitvoering van het beeld bracht het getalenteerde meisje in 1988 de Berlijnse "Silver Bear".
De filmportfolio van de artiest omvat meer dan drie dozijn projecten op het gebied van grote cinema. Maar sommige films hebben een speciale plaats in Hunters filmcarrière.
De film Raising Arizona uit 1987 is een van de beste films met de actrice in de hoofdrol. In een komische film met elementen van absurditeit kregen de gebroeders Coen Holly de rol van Ed, die verliefd werd op Huy.
De steriliteit van de politieagent en de dief deden beiden besluiten het kind van de eigenaar van de winkels in Arizona te ontvoeren. Deze daad werd het startpunt voor alle problemen die op de ongelukkige helden vielen.
Het toppunt van succes
In 1993 bevatte de melodramatische film The Piano van regisseur Jane Campion liefde, vertrouwen en muziek. Holly kreeg het karakter van de stomme Ada, die het meest van pianospelen hield.
Om er geloofwaardiger uit te zien, leerde Hunter gebarentaal. In alle scènes voerde de uitvoerder persoonlijk alle instrumentale partijen uit. De schietpartij bracht wereldwijde erkenning, "Oscars" en vele andere niet minder statusonderscheidingen.
In het filmdrama Catherine Hardwicke "Thirteen" uit 2003 speelde de beroemde actrice de rol van de moeder van een groeiende rebel. Interessant is dat het script is geschreven door een dertienjarig meisje. Holly had een interessante ervaring van onderdompeling in de omgeving van tienerproblemen.
De performer gaf later toe dat ze jonger was geworden in zo'n baan. Volgens de actrice kan manna uit de hemel niet worden verwacht na het werken aan alle succesvolle projecten. Het is niet gemakkelijk om te werken. Hunter geeft de voorkeur aan karakterrollen.
Voor haar maakt het niet uit of ze secundair zijn of niet. Het plot van de film is veel belangrijker. Van de nieuwste filmprojecten met de deelname van de ster worden "Batman v Superman: Dawn of Justice", "Song by Song" en "Love is a disease" onderscheiden.
Gezinsleven
De eerste echtgenoot van de actrice was de actrice Janusz Kaminski. Het echtpaar woonde zes jaar samen, te beginnen in 1995. Holly's man werd beroemd door samen te werken met Steven Spielberg.
Voor de meester werd hij een vaste operator. Ze creëerden Schindler's List, War of the Worlds en andere meesterwerken. Hunter en Kaminski zijn nooit ouders geworden.
Sinds 2004 begon de artiest een affaire met de Britse artiest Gordon MacDonald. Ze kregen de rol van geliefden op een van de projecten. Gevoelens op het scherm groeiden uit tot echte relaties.
Gordon was toen al getrouwd. Januz ontdekte de nieuwe hobby van haar man in 2005 toen Gordon haar vertelde dat Holly zwanger was. Zhanuz regelde geen tragedies, maar liet gewoon haar man los.
Hunter heeft altijd van kinderen gedroomd. Ze had de kans om veel mannen te ontmoeten die onvolwassen waren in een dergelijke positie. Ze behandelden het vaderschap met afschuw. En voor een vrouw, is de actrice ervan overtuigd, staat de afwezigheid van kinderen gelijk aan de ineenstorting van alles.
Daarom nam Hunter met grote vreugde het nieuws op dat ze op redelijk volwassen leeftijd moeder zou worden. Haar tweeling werd geboren op zevenenveertigjarige leeftijd.
Aanvankelijk was de actrice van plan om zich volledig met de kinderen bezig te houden en zich terug te trekken uit de bioscoop. Na verloop van tijd keerde de artiest echter terug naar haar favoriete werk.
Ze blijft acteren in films, neemt deel aan nieuwe projecten. Moeder zegt bijna niets over de kinderen. Het is niet eens bekend wat de naam van elk van hen is. Holly verbergt zorgvuldig alle informatie. De paparazzi lukt het slechts af en toe een paar foto's te maken van de moeder die met de jongens wandelt.
Kinderen op straat spelen, communiceren. Het gezin woont in Los Angeles. Het is waarschijnlijk dat volwassen kinderen op een dag zullen besluiten het ouderlijke pad te herhalen. Alleen dan zal er veel meer over hen bekend worden.
