Het bardlied is een van de meest interessante muzikale fenomenen in de USSR en Rusland. De onderscheidende kenmerken zijn de dominante betekenis van de tekst, niet muziek, een speciale gemoedelijke manier van optreden en gitaarbegeleiding.
Bulat Okudzhava - de pionier van het lied van de Sovjet-auteur
De naam Bulat Okudzhava kwam stevig op de lijst van de beroemdste barden. Hij was het die de grondlegger van deze stijl in de USSR werd. Terwijl het officiële podium vrolijke en positieve composities zong, maakte Okudzhava diepe werken over de zin van het leven, hoop en onvervulde dromen. Elk van zijn liedjes is een subtiele en oprechte tekst, waarbij de muziek slechts een begeleiding is. Veel van Okudzhava's liedjes - "Tot ziens, jongens", "En jij en ik, broer, van de infanterie", "Edelachtbare, Madame Luck" - zijn overgegaan in de categorie folk. Zijn werken zijn ook te zien in populaire Sovjetfilms uit de jaren 1950-1980.
Alexander Rosenbaum - arts en dichter
Ondanks het feit dat Rosenbaum een medische opleiding heeft genoten, worden alleen zijn vroege werken geassocieerd met het werk van een arts. Zijn volwassen bardische teksten behandelen de thema's burgerplicht, het lot van Rusland en filosofische kwesties. Sommige nummers zijn doordrenkt met zigeunermotieven. Een grote laag creativiteit omvat het postrevolutionaire Rusland. Een speciale plaats in de teksten van Rosenbaum wordt ingenomen door het thema van de oorlog - de Grote Patriottische Oorlog en de Afghaan. Rosenbaum speelt zijn werken met een zevensnarige gitaar, maar bij concerten speelt hij vaak solo op een twaalfsnarig instrument.
In tegenstelling tot veel andere barden werd Rosenbaum officieel erkend in de USSR.
Vladimir Vysotsky - de legende van het Sovjet-podium
Vysotsky was een succesvol acteur, dichter en schrijver. De meeste mensen kennen hem echter als een uitvoerder van het lied van de auteur. Hoewel Vysotsky het zelf niet leuk vond dat zijn werk als bardisch werd bestempeld, sluiten veel van zijn motieven in deze richting aan. Net als de barden besteedde Vysotsky veel aandacht aan de tekst, niet aan de muziek. In zijn werk zijn er liedjes over de oorlog, liefdesteksten, satirische coupletten en hete sociale thema's. Lied-dialogen, waarbij Vysotsky met verschillende stemmen zingt en verschillende personages uitbeeldt, zijn een interessant fenomeen geworden.
Meer dan 170 stadsobjecten zijn genoemd ter ere van Vysotsky.
Yuri Vizbor - de maker van het reportagelied
Yuri Vizbor staat, net als Bulat Okudzhava, aan de oorsprong van het lied van de auteur. Het werk van Vizbor werd beïnvloed door zijn rijke levenservaring - hij werkte als journalist, speelde in het theater, ging bergbeklimmen en voetbal, ging naar de vliegclub. Vizbor schreef zijn eerste liedwerk toen hij student was aan het Pedagogisch Instituut in Moskou. Later werd hij de auteur van het volkslied van het Moscow State Pedagogical Institute. De eerste liedjes van Vizbor werden onofficieel verspreid, maar sinds de jaren zestig is zijn werk populair geworden. Vizbor werd de grondlegger van het genre van het rapporteren van liedjes. Deze werken werden gepubliceerd in het tijdschrift "Krugozor".
