Voor een beginnende muzikant is het verschil in de structuur van majeur- en mineurtoonladders en akkoorden niet meteen duidelijk. Ondertussen is het nodig om te weten hoe de toonladder of het akkoord is opgebouwd voor het lezen van digitale handtekeningen en het selecteren van de begeleiding. Het is niet moeilijk om de kenmerken van beide soorten toetsen te onthouden, u hoeft alleen de afwisseling van intervallen te onthouden.
De woorden "majeur" en "klein" zijn van Latijnse oorsprong. De eerste in vertaling betekent "groot" of "grappig", de tweede - "klein" en "verdrietig". Dienovereenkomstig kunnen de soorten tonaliteiten worden onderscheiden door geluid. Het stuk, geschreven in majeur, klinkt vrolijk en levensbevestigend. Een spel in mineur is triest. Houd er rekening mee dat dit niets met tempo te maken heeft: dingen die in mineur zijn geschreven, kunnen snel zijn, en grote kunnen langzaam zijn.
Het is het gemakkelijkst om je de structuur van een majeur- of mineurtoonladder voor te stellen als je een pianotoetsenbord voor je ogen hebt. Zoek het geluid "voor". De toonladder in C majeur wordt alleen op witte toetsen gespeeld en als u deze opschrijft, staan er geen tekens bij de toets. De do-toets bevindt zich links van de groep van twee zwarte toetsen. Merk op dat op een piano de afstand tussen aangrenzende toetsen, of ze nu wit of zwart zijn, een halve toon is. Dus tussen do en re - toon, tussen re en mi - ook toon, tussen mi en fa - halve toon. Dat wil zeggen, het eerste deel van de majeur toonladder kan worden weergegeven als 2T-1 / 2T.
Tel het tweede deel op dezelfde manier. Van F naar G - toon, van G naar A - toon, van A naar B - toon, van B naar boven naar - halve toon. Het tweede deel van de formule ziet eruit als 3T-1 / 2T. Dienovereenkomstig ziet de hele structuur van de majeurtoonladder eruit als 2T-1 / 2T-3T-1 / 2T. Elke andere grote schaal is op dezelfde manier geconstrueerd. Als de afstand tussen aangrenzende witte toetsen niet de ruimte is die nodig is voor de structuur - zwart wordt genomen, dat is alles. Er is ook een harmonische majeur met een verhoogde vierde stap, die klinkt als een mineur.
Op dezelfde manier kun je de opbouw van de minor bepalen. De mineur toonladder, die alleen op witte toetsen wordt gespeeld, is opgebouwd uit het geluid van A. De bijbehorende sleutel zit in de groep waar de drie zwart zijn, tussen de middelste zwart en rechts. Van la naar si - toon, tussen si en do - halve toon, tussen do en re - toon, re en mi - toon, mi-fa - halve toon, fa-sol - toon, sol-la - toon. De natuurlijke secundaire formule ziet eruit als T-1 / 2T-2T-1 / 2T-2T. In de collecties toonladders vind je ook harmonische en melodische mineur. De eerste - de zevende stap wordt verhoogd, de tweede - de zesde en zevende bij het omhoog gaan. Als je naar beneden gaat, klinkt de melodische mineur natuurlijk.
Majeur- en mineurakkoorden hebben aanzienlijke verschillen. Beide tonische drieklanken zijn samengesteld uit grote en kleine tertsen. Maar in de grote drieklank bevindt de grote terts zich onderaan en in de kleine - vice versa. Een C majeur drieklank bestaat bijvoorbeeld uit C-, E- en G-klanken. Tussen do en e - twee tonen, tussen e en g - anderhalf. Als we de parallelle mineur beschouwen, dan ziet de tonische drieklank eruit als A-Do-E, dat wil zeggen tussen A en C - anderhalve toon, tussen C en E - twee.
