Om een horrorboek te schrijven, moet je een plot bedenken dat de lezers van de eerste tot de laatste pagina in grote spanning houdt. Het is ook raadzaam om de "hoofdverdachte" meerdere keren in het verhaal te veranderen - een persoon of een fenomeen dat alle problemen veroorzaakt. Als vanaf het begin duidelijk is wat de essentie van het probleem is, is het lezen van zo'n boek niet interessant.
Het is nodig
schrijf een boek, horrorboek, plot, roman, lezer
instructies:
Stap 1
Ontwikkel een perceel. Als uw kennis van het onderwerp waarop u het boek wilt baseren niet voldoende is, moet u zich wenden tot encyclopedieën en naslagwerken, die zowel in Rusland als in het buitenland in overvloed zijn gepubliceerd. Het is bijvoorbeeld onmogelijk om alle demonen die ooit bestonden of andere acteurs van allerlei mythen en legendes in gedachten te houden. En dus heb je een held, waarvan de realiteit "praktisch bewezen" is - althans, bevestigd door betrouwbare bronnen.
Stap 2
Plan je verhaal. Onthoud dat je een stropdas, een lichaam en een ontknoping moet hebben. Welke stijl van presentatie van een roman of verhaal je ook kiest, het is de wet volgens welke boeken worden geschreven. Je kunt beginnen met een realtime probleem, dan - de actie overbrengen naar het diepe verleden en weer in realtime eindigen. Een ander pad dat de auteur van een horrorboek kan inslaan, is het zogenaamde reverse storytelling. Beschrijf eerst het probleem, terwijl het grootste deel zal worden gewijd aan de redenen ervoor.
Stap 3
Bedenk de hoofd- en bijpersonages. In de regel zou er veel meer "kwaad" dan "goed" moeten zijn. De taak die door deze ongelijkheid wordt nagestreefd, is om te laten zien dat alles hopeloos is, maar dat de hoofdpersoon er toevallig nog steeds mee omgaat, maar de volgende keer zal dit misschien niet gebeuren. Veel van 's werelds bestsellers die in het besproken genre zijn geschreven, volgen dit patroon.
Stap 4
Beschrijf de locaties waar de actie zich ontvouwt en plaatsvindt. Je kunt een van de twee paden kiezen: of ze zijn onheilspellend en het is niet goed om er te komen voor de helden, of, integendeel, de meest alledaagse, d.w.z. dicht bij de werkelijkheid. De laatste zet is een trefzekere manier om lezers te associëren met de hoofdpersoon. Zoiets als "zie je, dit kan je allemaal overkomen." Voeg natuurlijk wat zachte gevoelens toe. De plot waarin iedereen sterft, behalve geliefden, wordt heel vaak uitgebuit in de literatuur.
