Elke natie heeft zeer mooie en verbazingwekkende legendes die tot onze tijd zijn voortgekomen uit de epische oudheid van hun voorouders. Ze vertellen meestal fantastische verhalen over bovennatuurlijke wezens, romantische relaties tussen mensen en de wonderbaarlijke opkomst van geografische objecten.
Allereerst moet u het concept "legende" definiëren. Het bevat een onbetrouwbaar verhaal over een gebeurtenis, plaats, persoon of entiteit, dat sterk lijkt op een analogie van een mythe. Mythologische legendes verwijzen echter uitsluitend naar fictieve personages en verhalen die nooit een echte belichaming hebben gehad. Maar het legendarische verhaal impliceert het gebruik van literaire hyperbool om betrouwbare gebeurtenissen te verfraaien om de artistieke vorm de grootste smaak en ideologische bedoeling te geven.
Legenden zijn legendes, die zijn onderverdeeld in de volgende typen:
- mondeling (verspreiding vanaf de eeuw door overdracht via zwervende vertellers);
- geschreven (waarvan de referenties nog steeds te vinden zijn in rollen en oude boeken);
- religieus (historische gebeurtenissen die direct verband houden met de kerkorde);
- sociaal (alle andere, behalve kerkelijke);
- toponymisch (uitleg geven over de oorsprong van de namen van geografische objecten);
- urban (een nieuwe vorm van legendes die op dit moment is verschenen);
- andere (heldhaftig, kosmogonisch, zoötropomorf, eschatonisch, enz., die afhankelijk zijn van de verhaallijn van het verhaal).
De etymologie van het begrip "legende" wordt geassocieerd met Latijnse wortels (legenda wordt vertaald als "iets om te lezen"). Eerst verschenen er mythen waarin de oude mens veel natuurlijke fenomenen probeerde te begrijpen. Zij waren het die de basis werden voor de opkomst van legendarische verhalen, waarin bovennatuurlijke gebeurtenissen nauw verweven zijn met de prachtige acties van heroïsche personages.
Legende van Atlantis
Een van de meest opmerkelijke legendes die in de oudheid ontstond en tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven, is het verhaal van Atlantis. De verhalen van epische vertellers spreken tot de verbeelding van moderne mensen. Inderdaad, volgens hun versie van de gebeurtenissen, werd een bepaald groot eiland in de oudheid bewoond door inwoners die ongelooflijke hoogten bereikten in wetenschappelijke en technologische vooruitgang. Ze waren onderhevig aan alle elementen, ze konden gemakkelijk onder water bewegen op elke diepte, door de lucht en daarbuiten (buiten de stratosfeer), en hun voertuigen leken meer op UFO's dan op de huidige soorten mobiele technologie.
De vernietiging van de Atlantische beschaving vond plaats als gevolg van een zeer sterke aardbeving, die deze fantastische hoek van de aarde, verzonken in de oceaan, volledig verwoestte. Dankzij het werk van de oude Griekse wetenschapper Plato en zijn landgenoot Herodotus heeft de moderne mensheid het spannende verhaal over Atlantis geleerd. Het is interessant dat zelfs vandaag de dag de wetenschappelijke gemeenschap veel aandacht besteedt aan het zoeken naar dit eiland, waarvan de overblijfselen van de beschaving op de bodem van de wereldoceaan rusten.
De relevantie van de zoektocht naar Atlantis rechtvaardigt in wezen het verhaal van onze beroemde landgenoot E. P. Blavatsky, die in haar 'Geheime Leer' een waardige plaats aan deze beschaving gaf, door in detail, onder andere, hun niveau van wetenschappelijke en technologische vooruitgang te beschrijven. De geschiedenis van deze vorige beschaving weerspiegelt zeer ernstig de legende van Troje, die niettemin werd gevonden door de inspanningen van Heinrich Schliemann. Het is deze ervaring, bekroond met succes, die aanleiding geeft te geloven dat de zoektocht naar Atlantis het overeenkomstige resultaat kan opleveren.
Legende van Rome
De meest interessante legende, die over de hele wereld bekend is, is de legende over de opkomst van de majestueuze stad Rome, gesticht aan de oevers van de Tiber. De uitstekende ligging dicht bij de zee gaf het een aantal gunstige geografische kenmerken met betrekking tot militaire veiligheid en de mogelijkheid om handelsbetrekkingen te ontwikkelen.
De broers Romulus en Remus, tot de dood gedoemd door de wil van de satrap-heerser, overleefden op wonderbaarlijke wijze door de nalatigheid van de dienaar, die een mand met hen in het water van de Tiber gooide. Verrassend genoeg verdronk de tweeling niet in de rivier, en een wolvin redde hen van de hongerdood door ze te voeden met haar melk. Vervolgens werden de kinderen gevonden door een herder, die hun adoptievader werd.
Toen de broers opgroeiden, leerden ze over hun hoge afkomst en namen ze de macht over van een gemeen familielid. Daarna besloten ze een nieuwe stad te stichten, die met zijn grootsheid de glorie van alle nederzettingen die op dat moment bestonden zou kunnen overschaduwen. Het is opmerkelijk dat tijdens de grandioze constructie een serieuze ruzie plaatsvond tussen de broers, waarbij Romulus Remus vermoordde. Daarom is de toekomstige hoofdstad van het rijk vernoemd naar de broedermoord. Deze legende is een typisch voorbeeld van toponymische legendes.
Legenden van de Gouden Draak en de Schat
Onder de populaire verhalen over bovennatuurlijke monsters is de legende van de gouden draak het best bekend als een Chinese traditie. Het vertelt dat er boven de aarde een Hemelse Tempel is, de verblijfplaats van de Heer van de Wereld, die alleen voor zuivere zielen kan worden bereikt via een speciale brug. Het werd voorheen bewaakt door twee gouden draken, die de onwaardigen de tempel niet toestonden.
Eens maakte een van de draken de Heer des hemels boos, en hij verbande hem naar de aarde. Daar begon de verworpene zich te vermenigvuldigen door contact te maken met andere wezens die dit land bewoonden. Het verhaal eindigt met de Heer die over alles leert en alle draken vernietigt, waardoor alleen degenen die op dat moment nog niet geboren waren, worden bevrijd van hun eigen straf. Vervolgens maakte hij hen tot zijn gouverneurs op aarde.
De oude Griekse legende over de Argonauten, die hun leven wijdden aan het zoeken naar het Gulden Vlies, is tegenwoordig erg beroemd. Maar de legende over de schat van heer Agamemnon begint nu te worden geclassificeerd als een echt verhaal, aangezien Heinrich Schliemann het vond op een opgraving in Mycene.
Ook het legendarische verhaal van het goud van Kolchak, dat geschat wordt op 700 ton van dit edelmetaal, trekt veel aandacht. Alleen het lot van een van de drie echelons met de Russische goudreserves, die door het opstandige Tsjechoslowaakse korps aan de bolsjewieken werd teruggegeven, is betrouwbaar bekend. Historici vragen zich nog steeds af waar zo'n belangrijke en kostbare lading is gebleven. Alle meningen zijn geneigd te geloven dat het goud van Kolchak nog ergens tussen Krasnojarsk en Irkoetsk begraven ligt.
Legenden over de put naar de hel en over de bibliotheek van Ivan de Verschrikkelijke
De stadslegende over een put in de hel wordt geassocieerd met de Kola-put, die tegenwoordig wordt beschouwd als een van de langste (12.262 meter) door de mens gemaakte depressies. Deze put is in 1970 voor puur wetenschappelijke doeleinden aangelegd (het boren is begonnen). Door het stopzetten van de financiering van dit project werd het vervolgens stilgelegd. In 1989 verschenen echter de eerste geruchten dat er vanuit de diepte menselijk gekreun en geschreeuw werd gehoord, wat diende om de legende van de Kola-bron te vormen. Het was op de Amerikaanse televisie dat dit sentimentele verhaal voor het eerst werd gehoord. Vervolgens werden enkele feiten aangehaald dat de onderzoekers akoestische sensoren tot op de bodem van de put lieten zakken en deze karakteristieke geluiden registreerden.
Een andere interessante legende in verband met de Russische geschiedenis is de legende over de bibliotheek van Ivan IV. Het is het historische erfgoed van Sophia Palaeologus (nicht van de Byzantijnse keizer Constantijn) die het onderwerp van zorgvuldige studie is geworden. Het feit is dat de kostbare verzameling rollen, manuscripten en boeken, waarvan de laatste eigenaar Ivan de Verschrikkelijke was, werd gehuisvest vanwege het constante brandgevaar in het houten Moskou in de kelders van het Kremlin. Volgens sommige schattingen kan het kostbare Liberia tot 800 volumes werken van middeleeuwse en oudere auteurs bevatten. Het is opmerkelijk dat er momenteel meer dan zes dozijn versies zijn van de locatie van deze bibliotheek.
