Chris Landreth is van animator naar regisseur gegaan. Populariteit kwam naar hem toe na de release van de cartoon "Ryan".
Chris Landreth is een animatiekunstenaar uit Canada. Had een grote invloed op de ontwikkeling van CGI-animatiefilms sinds het midden van de jaren 90, waaronder "The End", "Bingo", "The Listener", "Caustic Sky: A Portrait of Regional Acid Deposition" en "Data Driven The Story Van Franz K".
Biografie: jeugd
Chris Landreth werd geboren op 4 augustus 1961 in Northbrook, Illinois. Hij ging naar Glenbrook North High School en werd later opgeleid aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign.
Toen Chris een jonge jongen was, onderging hij een reeks psychologische tests om te bepalen wat hij zou kunnen worden als hij groot was. Een van de verwarrende resultaten hiervan was dat Chris een 'gemengde hersendominantie' bleek te hebben. Toen Chris later computers ontdekte, ontdekte hij dat wanneer hij de tablet met zijn linkerhand gebruikte, hij de muis met zijn rechterhand gebruikte. Dit gemengde hersengedrag is sindsdien een hoofdbestanddeel van Chris' carrière geworden.
vroege creativiteit
Na vele jaren als ingenieur gaf Chris het op en begon een tweede carrière als animator. Hij behaalde zijn BA (1984) in General Engineering en in 1986 behaalde hij zijn MA in Theoretical and Applied Mechanics aan de Universiteit van Illinois. Vervolgens hielp hij bij het ontwikkelen van een methode voor het meten van vloeistoffen genaamd "Particle Image Velocimetry", die sindsdien de belangrijkste methode is geworden voor het meten van de vloeistofstroom.
Maar Chris' rechter hersenhelft nam het al snel over. Hij ontdekte computeranimatie toen hij professor Donna Cox ontmoette in het National Center for Supercomputing Applications (NCSA). Chris creëerde vervolgens zijn eerste korte film, The Listener (1991), die hem dat jaar bekendheid opleverde op MTV's Liquid-televisie.
In 1994 trad Chris toe tot Alias Inc. (nu Autodesk Inc.) als een in-house artiest waar hij animatiesoftware definieerde, testte en misbruikte toen deze werd ontwikkeld.
Chris besloot dat animatie de beste manier was om beide hersenhelften in gelijke mate te ontwikkelen.
Beroemde animator
Het werk van Chris was de drijvende kracht achter de ontwikkeling van Maya 1.0 in 1998. Maya is de meest gebruikte animatiesoftware ter wereld en won in 2003 een Academy Award (Oscar). Tijdens deze periode was Chris de regisseur van "The End" (1995) en "Bingo" (1998). The End werd in 1996 genomineerd voor een Academy Award voor beste korte animatiefilm.
Bingo won in 1999 een Canadese Genie Award en stond in 2003 op de 37e plaats in de 100 meest invloedrijke momenten van CG Magazine. Daarna ontmoette hij Ryan Larkin, een beroemde animator in de jaren zestig en zeventig, die onlangs in een spiraal van overmatig drinken, cocaïnemisbruik en dakloosheid belandde. Dit leidde tot de productie van "Ryan" (2004).
Ryan werd al snel een van de beroemdste korte animatiefilms aller tijden. Hij pionierde met wat Chris 'psychrealisme' noemt, met behulp van surrealistische CG-beelden om de psychologie van zijn personages te laten zien. Ryan won een Oscar voor beste korte animatiefilm van 2005 en meer dan 60 andere prijzen, waaronder het filmfestival van Cannes en de hoofdprijs van het Ottawa International Animation Festival 2004.
In 2009 bracht Chris "The Spine" uit, opnieuw met NFB, Copperheart en Seneca College. Deze film werd in 2010 genomineerd voor een Canadian Genie Award en was een van de "Top tien Canadese films" van het Toronto International Film Festival 2009.
Chris' nieuwste film, 'Subconscious Password', is een psychologische verkenning van hoe we de namen van oude vrienden onthouden. De première vond plaats op het Annecy International Animation Festival, waar hij de hoofdprijs van The Annecy Crystal voor Beste Korte Film won.
Chris blijft geobsedeerd door zowel nieuwe technieken in CG als nieuwe manieren om verhalen te vertellen met behulp van deze technieken, terwijl beide hersenhelften elkaar blijven proberen te overtreffen.
Hij is een expert in gezichtsanimatie en heeft een cursus ontwikkeld genaamd "Face creation", die hij heeft gegeven aan Dreamworks Animation, Seneca College, de Universiteit van Toronto en Ecole George Melies in Parijs.
In 2016 creëerde hij het geanimeerde vignet "Be Cool" voor de satirische serie NFB-public service-aankondiging, Naked Island.
Landreth is momenteel een in-residence artist voor het Dynamic Graphics Project aan de Universiteit van Toronto. Hij werkt aan een volledige bewerking van Hans Rodionov, Enrique Breccia en de graphic novel van Keith Giffen, The Biography of H. P. Lovecraft.
Chris Landreth is ook een Master van de Beijing DeTao Masters Academy (DTMA), een multidisciplinaire, toepassingsgerichte instelling voor hoger onderwijs op hoog niveau in Shanghai, China.
Psychrealisme
Chris Landreth gebruikt in zijn werk standaard CGI-animatie met een extra element van wat Chris psychorealisme noemt. Dit zorgt vaak voor een surrealistische stijl in zijn werk, vooral The End, Bingo, Ryan. In Ryan bijvoorbeeld wordt het psychologische trauma van mensen weergegeven door vervormde, surrealistische breuken en vervormingen. Wanneer de mensen die in de film worden geportretteerd uit hun dak gaan, worden hun gezichten vervormd. Op een bepaald moment in het interview raakt Ryan zo overstuur dat hij letterlijk in stukken uiteenvalt.
Psychorealisme is een stijl die voor het eerst werd geformuleerd door Chris Landreth om te verwijzen naar wat Karan Singh heeft beschreven als 'de magnifieke complexiteit van de menselijke psyche afgebeeld door middel van het visuele medium van kunst en animatie'.
Familie en persoonlijk leven
Chris is nooit getrouwd geweest, geen kinderen. Hij heeft een jongere broer en twee zussen.
