Kay Medford: Biografie, Carrière, Persoonlijk Leven

Inhoudsopgave:

Kay Medford: Biografie, Carrière, Persoonlijk Leven
Kay Medford: Biografie, Carrière, Persoonlijk Leven

Video: Kay Medford: Biografie, Carrière, Persoonlijk Leven

Video: Kay Medford: Biografie, Carrière, Persoonlijk Leven
Video: Carrière switch voor acteur Levi van Kempen | SHOWNIEUWS 2024, November
Anonim

Kay Medford is een Amerikaanse actrice uit de tweede helft van de 20e eeuw. Het publiek kent haar van haar rol in de musical "Funny Girl". Ze speelde ook in zijn verfilming.

Kay Medford: biografie, carrière, persoonlijk leven
Kay Medford: biografie, carrière, persoonlijk leven

Biografie

De naam van de actrice is Margaret Kathleen Regan. Ze werd geboren op 14 september 1919. De actrice overleed op 10 april 1980. Ze werd geboren in New York. De actrice heeft Ierse en Amerikaanse roots. Als tiener verloor ze haar ouders. Nadat ze haar middelbare school had afgerond, nam ze het pseudoniem Kay Medford aan en begon ze te werken als serveerster in een club. Haar carrière in theater en film ontwikkelde zich, maar haar persoonlijke leven bleef hetzelfde. Ze trouwde niet en kreeg geen kinderen. Kay stierf in New York toen ze 60 jaar oud was.

Beeld
Beeld

Vervoerder start

Aanvankelijk kreeg Kay kleine rollen. Onder de films met haar deelname werden er veel opgenomen in het genre van "noir". Halverwege de 20e eeuw speelde de actrice Betty Winston in de tv-serie Filco's Television Theatre. Daarna was ze te zien in First Studio, Suspense. In het misdaadmelodrama "Detective" kreeg Medford de rol van Gladys. In het verhaal doet een medewerker van het ministerie van Financiën onderzoek naar een zaak van belastingontduiking van één bandiet. De film is vertoond in de Verenigde Staten en enkele Europese landen. In 2009 was dit schilderij te zien in het Cinemateca Portuguesa Film Museum in Lissabon. Daarna werd ze uitgenodigd om te spelen in het drama The Guilty Witness. Volgens het script is een voormalig politieagent op zoek naar zijn vermiste zoon. Daarna speelde ze in de serie "The Network", die liep van 1950 tot 1954.

Beeld
Beeld

Daarna kreeg ze een rol in andere tv-series - "In Search of Tomorrow", "Television Theatre", "Collection" en "United States Steel Hour". Ook was de actrice te zien in The Phil Silvers Show. In 1956 speelde ze in de muziekmisdaadfilm Singing in the Night. Toen werd Kay gecast voor de rol in de film "Face in the Crowd" uit 1957. Het drama is vertoond in de VS, het VK, Finland, Duitsland, Ierland en Italië. In 1959 begon de serie "Paradise Adventures" met de deelname van Medford.

creatie

De actrice kreeg haar eerste hoofdrol in de film "Mouse Fuss" uit 1960. Deze komedie gaat over de romantische relatie tussen een muzikant en een danseres. Kay wachtte 8 jaar op de volgende grote rol. Ondertussen speelde ze in de series "Highway 66" en "Ben Casey", de films "Butterfield 8", "Lieutenant Pulver", "Beautiful Madness". In 1968 werd de film "Funny Girl" uitgebracht, waarin Kay Rose speelde. Deze muzikale komedie met Barbra Streisand volgt het leven van een meisje dat van een lelijk eendje in een ster is veranderd. De film ontving een Oscar en een Golden Globe en werd ook genomineerd voor de British Academy Prize. Het jaar daarop kreeg Medford de vrouwelijke hoofdrol in de familiekomedie Engel in mijn zak. De plot vertelt over het leven van een jonge priester en zijn gezin. De predikant van de kerk wordt naar een nieuwe parochie gestuurd. In een kleine stad raakt hij verwikkeld in de oppositie van 2 invloedrijke families.

Beeld
Beeld

Ze was toen te zien in het medische drama Dr. Marcus Welby, over een ervaren arts en zijn assistenten. Kortom, de actie vindt plaats in een ziekenhuis. Deze serie liep van 1969 tot 1976. Kay's heldin is mevrouw Varney. De actrice kreeg haar volgende baan in de serie "Medical Center", die in dezelfde jaren als de vorige liep. Toen ontving ze een uitnodiging om te spelen in de tv-serie 'To Rome with Love'. Medford had een vrij prominente rol. Ze speelde een van de familieleden van de hoofdpersoon. Later deed ze auditie voor de rol van Bella in American Love. Het drama werd genomineerd voor een Golden Globe en een Emmy. In 1970 speelde ze de rol van Scott's moeder in de film Lola. Het drama is vertoond in het VK, Frankrijk, Mexico, Portugal, Finland, de VS, Japan, Turkije en Duitsland.

In hetzelfde jaar begon de serie "The Partridge Family", waarin Kay Gloria speelde. Daarna was ze te zien in de film "Ik wil niet trouwen!". De plot vertelt over een bescheiden accountant die zijn vrouw verloor. Nu claimen veel vrouwen zijn hart. In 1972 speelde ze in de film "Nowhere to Run". Het televisiedrama is vertoond in de Verenigde Staten en Hongarije. Toen waren er rollen in de series "Kojak", "Starsky and Hutch", "Barney Miller" en "High Flight". In 1974 werd ze uitgenodigd voor de film "Family Theatre: It's Better to Be Married". De hoofdrollen in de komedie werden gespeeld door Bill Bixby, Brandon Cruz, David Doyle en Sandy Duncan. Na 3 jaar speelde ze in de film "Sale". Haar karakter is Ruth. De komedie werd vertoond op het Amsterdam International Film Festival.

Beeld
Beeld

In 1978 kwam de televisiefilm More Than Friends uit, waarin Medford Gertie speelde. Daarna speelde ze in de serie House Call, die liep van 1979 tot 1982. Het drama werd genomineerd voor een Golden Globe en een Emmy. De laatste film die in Medford speelde, was de thriller "Windows" uit 1980. Kay speelde daarin een van de centrale heldinnen van Idu. De plot vertelt over het leven van een vrouw die haar man verliet en zich begint te laten meeslepen door haar nieuwe buurman. De film is vertoond in de VS, Spanje, Nederland, Frankrijk, Portugal, Japan, Australië, Finland en Zweden.

Er zijn verschillende andere films waarin Kay kleine rollen speelde, maar die niet in de aftiteling werd vermeld. Onder hen zijn de drama's "War Against Mrs. Headley" in 1942, "Fruits of Accident", "A Little Dangerous" in 1943, "Three Hearts for Julia", "Pilot #5" en "The Lost Angel". Ze speelde ook in 1944 Broadway Rhythms, rantsoenering, American Novel, Miss Parkington, 1945 Foto van Dorian Gray, Adventure and Roots 1948.

Aanbevolen: