Spanje, Rusland, Frankrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten zijn landen waar de afgelopen jaren interessante, moeilijke, controversiële films zijn verschenen, onder de informatie waar ze meestal een tag aan hangen - een jeugddrama.
Nu de concurrentie tussen hoogwaardige serieproductie en geweldige cinematografie van jaar tot jaar groter wordt, des te waardevoller zijn de verhalen die worden verteld in een coherente en mooie filmische taal. Zeker als dit verhalen zijn over jongeren en voor jongeren. En in de regel worden de producten van de hoogste kwaliteit op de bioscoopmarkt in het jeugdthema ook door jongeren gemaakt.
Over films die verbazen
Een doorbraak naar een andere realiteit, het buitenshuis bestaan in het dagelijks leven zijn de belangrijkste onderscheidende kenmerken van een goed jeugddrama.
Het is geweldig als de geografische ligging en het nationale karakter van het producerende land hun stempel drukken op de bioscoop. Maar het is vooral aangenaam wanneer de nationale cinema in staat is het stereotype van de perceptie van het nationale karakter te vernietigen en andere verwachtingen te weerleggen, wanneer ze kan verrassen.
Vanaf het begin van de jaren 2000, van de vele cinematografische scholen, heeft de Spaanse cinematografie de leiding genomen. Ja, een dergelijk fenomeen heeft zich voorgedaan in de cinematografie: het is in Spanje in het afgelopen decennium dat een generatie jonge scenarioschrijvers, regisseurs, producenten en acteurs is opgegroeid die verhalen kunnen vertellen, weten hoe ze hoogwaardige cinema moeten maken en, wat belangrijk zijn voor jeugdcinema, er een professioneel geluid van hoge kwaliteit voor kunnen schrijven. …
"Troubled Anna" en "Sex of Angels", "The Hanged Man's Game" en "Three-Piece Studies", "Three Meters Above Heaven" en "Three Meters Above Heaven". Ik wil jou”,“De andere kant van de liefde”,“Zeven dagen in Havana”,“Toen de klok dertien sloeg”- dit is een verre van volledige lijst van echt hoogwaardige en diverse films met spannende verhalen. Natuurlijk is het hoofdthema in bijna allemaal liefde. Haar zoekopdrachten, winsten en verliezen. En jezelf met haar winnen of verliezen: met elementen van mystiek, zoals in 'Troubled Anna' en 'When the clock strike thrtien', of door patronen te doorbreken, zoals in 'Etudes for Three', 'Sex of Angels' of 'Holy Motorbedrijf" …
Kwade tongen zeggen dat de Spaanse cinema nu ergens het midden houdt tussen Pedro Almodovar en Bigas Luna: tussen esthetiek en prikkelende kitsch-erotiek. Nou, de gulden middenweg is geweldig!
Met alle voordelen van de nieuwe Spaanse filmische golf, is het onmogelijk om niet een beetje teer te laten vallen: vaak, wanneer acteurs van de oudere generatie Spaanse cinema in één frame naast jonge acteurs verschijnen, wordt het meteen onnodig zwaar. Het wordt duidelijk dat het theatrale systeem van het bestaan in het kader, waarin de kunstenaars van de oudere en zelfs de middengeneratie zijn opgegroeid, eruitziet als een vreemde, artificiële formatie en totaal niet past bij de documentaire bestaanswijze van de jong.
Maar in de Franse cinema is alles precies het tegenovergestelde. De meest hoogwaardige, interessante cinema onder de Fransen gebeurt precies wanneer kunstenaars van de middelste en oudere generatie in het frame aanwezig zijn. Dit is waarschijnlijk de reden waarom er niet zo veel films zijn in de stijl van jeugddrama's als zodanig. Het is natuurlijk heel interessant om de toestand van de karakters van zeer jonge kunstenaars in het leven van Adele te observeren, bijvoorbeeld, maar de film Café de Fleur kan voor iemand heel diep en opwindend blijken te zijn. Misschien is er in Frankrijk nog geen nieuwe filmgeneratie opgegroeid? Kan zijn.
Jeugddrama is in feite een eeuwige poging om je eigen wereld te scheppen, om eenheid te creëren met degenen die je in geest nabij zijn, het is een zoektocht naar liefde in jezelf en jezelf in liefde. Alleen dit geeft een stimulans om te leven.
In de tussentijd kun je aan de al genoemde twee films nog twee toevoegen: "Cold shower" en "Colombianu". En ook cinema, gemaakt in samenwerking met filmmakers uit andere Europese landen en de Verenigde Staten: "Trance", "Illusion of Deception", "Nymphomaniac", "Tourist", "Cosmopolis".
Liefhebbers van een goed gemaakte Hollywood-industrie, wanneer alles met hoge kwaliteit is gedaan, soms zelfs extreem hoge kwaliteit, van de gegoten en gestreken jurk op de heldin, het verhaal zelf tot wiskundig geverifieerd camerawerk en de glanzende kleur van het frame, je kan adviseren om de jeugddrama's van Groot-Brittannië en de VS te bekijken: "Love and wantrouwen", " The Kiss of Carmen ", " Kill Your Loved Ones ", " Broken ", " Lovers ", " Summer in February ", " Terribly Knap”,“Ashes”,“Arthur Newman, Golf Pro”,“Dreams”,“Op de bodem van het Land van Dromen”,“City of Thieves”,“One Day”.
Trouwens
De Russische cinema is als een feniks: hij is permanent begraven, maar hij leeft per ongeluk.
Althans, als het helemaal niet gepast is: echt goede Russische cinema hoort ook thuis. Misschien niet altijd. Misschien is het nog steeds heel, heel ongelijk, maar er zijn al films waarin het onmogelijk is om jezelf los te rukken van de verhalen die erin worden verteld, ook al zijn ze bijna niet verzameld, zoals in een van de beste films van de afgelopen jaren - "Verhalen". Of wanneer u een film in losse clips wilt uit elkaar halen en ze naar uw eigen stemming wilt aanpassen: zo kunt u dat waarschijnlijk doen met Chapito-show. En dan zijn er eenvoudige, moeilijke en uiterst aantrekkelijke en charmante "Ontoereikende mensen", "Een paar baaien" en "Ik zal het niet vertellen." En timide pogingen zullen het niveau van Europese Hollywood-cinema van hoge kwaliteit bereiken: "Until the night does part", "Suicides", "Courier from Paradise" en "The Dark World". Evenwicht".
Over selectiecriteria
Een stemming die verandert, zoals het weer in de lente, wordt het best genoten door de mogelijkheid om van kanaal te veranderen, van land en seizoen te veranderen.
De keuze is heel eenvoudig: als je een verrassing wilt, echte, misschien ruwe, niet gepolijste kunst en een goed verteld, zelfs als het eenvoudigste verhaal - kies dan voor de Spanjaarden.
Over het algemeen, als je iets dubbelzinnigs wilt, maar psychologisch ontwikkeld, kies dan voor Europese cinema. Misschien zelfs Zweeds.
En als je hart ligt bij goed uitgevoerde stunts, dure speciale effecten, accurate glanzende shots, onberispelijk mooie acteurs, spannende, ingewikkelde verhalen met een ondubbelzinnig einde - dan ben je ongetwijfeld op weg met Hollywood.
“Ik weet het: er woont ergens in je een coole man. En we zullen hem redden!" (Uit de film "Inadequate People")
En de Russische cinema is het bekijken waard, al was het maar omdat Russische acteurs van verschillende generaties perfect organisch samen in één frame kunnen bestaan, zoals bijvoorbeeld in de film "A Pair of Bay", wanneer de energie van temperament, talent en vaardigheid gewoon breekt door het scherm. Want Russische scenarioschrijvers schrijven steeds vaker eenvoudige menselijke, en soms zelfs spannende filmverhalen. Omdat de Russische cinema zeker een toekomst heeft, aangezien er zeer jonge en jonge mensen zijn die al Russische cinema van hoge kwaliteit filmen en het gewoon onfatsoenlijk is om de vorming van professionals te missen die na verloop van tijd de wereldtrends zullen bepalen.
