Joan Crawford is een beroemde Amerikaanse actrice. Ze is opgenomen in de lijst van vijftig grootste legendes van het bioscoopscherm volgens het Institute of Cinematography.
De echte naam van de beroemdheid is Lucille Fay Lesure. De exacte geboortedatum van de grote actrice is onbekend. Er is informatie over de periode tussen 1904 en 1908.
Jeugdtijd
Geboren in het kleine stadje San Antonio, werd het meisje het derde kind naast dochter Daisy en zoon Gal. Mijn vader was een wasserijmedewerker.
De moeder was bezig met het opvoeden van de kinderen. Toen Lucille nog maar een baby was, verhuisde ze naar Lawton, waar ze trouwde. De nieuwe echtgenoot was de beheerder van de stadsschouwburg.
Lange tijd wist de toekomstige beroemdheid niet dat Henry niet haar biologische vader was. De kindertijd van de baby werd doorgebracht tussen bohemiens. Het meisje woonde vaak repetities bij.
De toekomstige beroemdheid leerde dansen. Eens verwondde de toekomstige ster haar been ernstig terwijl ze probeerde te ontsnappen aan een pianoles. Ik moest mijn dromen vergeten om ballerina te worden.
Na drie operaties kon het meisje heel lang niet naar school. Tot alle tegenslagen werd de stiefvader beschuldigd van verduistering. Hij werd vrijgesproken, maar het gezin moest de stad verlaten.
In Kansas City begon het stel een klein hotel te runnen en Lucille werd naar een kostschool gestuurd. Door geldproblemen ging het gezin uit elkaar. Anna ging in de wasserij werken.
Ze vroeg de directie van het internaat om betaling te innen voor het leren van haar dochter om als meisje te werken. Als gevolg hiervan maakte de student het schoolterrein schoon en hielp hij de koks.
Het pad naar de filmwereld
Na het instappen ging de toekomstige ster de Romingham Academy binnen. Om haar studie te betalen, werkte de studente als dienstbode. Lucille kwam alleen in het weekend thuis.
In 1922 stapte ze over naar Stevens College. Maar ook daar moest ze haar studie uitwerken. Al snel keerde de student terug naar huis en begon te werken.
In 1923 won een meisje in Kansas City een amateur-popzangwedstrijd. De toekomstige ster ging optreden in clubs in Chicago.
Het creatieve karakter veranderde haar achternaam in Crawford en begon te werken in reisrevues. Producer Schubert zag de artiest in Detroit.
Hij nodigde het meisje dat hij leuk vond uit om in 1924 Innocent Eyes te spelen op Broadway. Bijna onmiddellijk kreeg Lucille een rol in het filmproject Beauties.
Bij het tekenen van een contract met Metro-Goldwyn Pictures koos de aspirant-ster een nieuw pseudoniem, Joan Crawford. Al snel won de actrice de gunst van critici.
Ze kwam in 1926 op de lijst van de meest veelbelovende aspirant-artiesten. De beste debuutwerken omvatten Browning's schilderijen "The Unknown" en "Tramp, Tramp, Tramp".
Succes en erkenning
Na de hoofdrol in Our Dancing Daughters begreep iedereen: er verscheen een nieuwe heldere ster in Hollywood. Maar de tijd van stomme films naderde zijn einde.
De carrières van veel acteurs die niet konden weigeren te spelen met gezichtsuitdrukkingen en gebaren stortten in. Het bleek dat Joan een expressieve en sterke stem heeft.
Hij vulde haar beeld op het scherm perfect aan. Het eerste geluidsbeeld met de deelname van de toekomstige beroemdheid was in 1929 "Ongeduldig".
De actrice speelde niet alleen de rol met succes, maar voerde ook verschillende liedjes uit. Tegelijkertijd trouwde de beroemde artiest met Douglas Fairbanks Jr., een beroemde acteur die een van de helden van de Tweede Wereldoorlog werd.
In het huwelijk werden twee kinderen geboren, dochters van Cindy en Ketty. Aanvankelijk leek het gezinsleven gelukkig. Vier jaar later ontdekte de man echter de romance van zijn vrouw met Clark Gable. Dit was de reden voor de breuk.
onderscheidingen
In de jaren dertig ontwikkelde Joan's carrière zich succesvol. Ze werd een van de leidende actrices van de MGM-studio. Onder haar werken zijn "Love on the Run", "Stolen Jewels", "Saydee McKee", "Grand Hotel", "Only Without Ladies".
Het beeld van de ster werd het prototype voor de Evil Queen in de Disney-cartoon over Sneeuwwitje. In de jaren dertig ontstond er een conflict tussen Bette Davis en Joan.
De reden was een jonge man die hem allebei leuk vond. De situatie verslechterde met de overdracht van Crawford aan Warner Bros. Davis beschouwde de studio als haar eigen leengoed.
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd Carol Lombard gedood tijdens een reis om geld in te zamelen voor soldaten. In plaats van haar stemde Joan ermee in om te schitteren in Everybody Kisses the Bride. Ze maakte de volledige vergoeding over aan het Rode Kruis. De beroemdheid ontsloeg de agent die probeerde een deel van het geld te houden.
In 1943, na te hebben geweigerd haar contract met MGM te verlengen, verhuisde Crawford naar Warner Bros. In 1945 kreeg Joan voor de hoofdrol in Mildred Pierce de felbegeerde Oscar. Het succes maakte de artiest tot een inwoner van de Olympische filmhoogten. Nog twee keer werd ze genomineerd voor de hoogste onderscheiding.
Voltooiing van een carrière
Tegen het begin van de jaren vijftig begon de actrice, die vijftig personages speelde, minder vaak te verschijnen. De reden was leeftijd en nieuwe jonge sterren, met wie het moeilijk werd om te concurreren.
Tijdens deze periode trouwde Joan met succes met de voorzitter van de raad van bestuur van PepsiCo Alfred Steele. Na het overlijden van haar man, drie jaar later, nam Crawford de persdienst van zijn bedrijf over.
In 1962, in het filmproject What Happened to Baby Jane? Joan en haar tegenstander Davis zongen op briljante wijze conflicterende zussen. Lange tijd herinnerde de hele filmploeg zich de grove beledigingen van de uitvoerders van de hoofdrollen voor elkaar en hun gevechten.
Nogmaals, de rivalen ontmoetten elkaar op de set van "Hush … Hush, dear Charlotte." Bette's gedrag bleek zo hard dat Crawford een week later haar baan opgaf.
De film "Trog" in 1970 werd de laatste in de carrière van de beroemde artiest. In 1974 zag de actrice na haar optreden foto's in de krant. Ze was geschokt door hen en besloot niet in het openbaar te verschijnen.
Joan gaf televisieactiviteiten op. De actrice overleed in 1977. Na haar kregen de dochters aardig wat geld. De geadopteerde dochter beschouwde zichzelf als beroofd.
Ze gaf Crawford de schuld van alle zonden in haar eigen herinneringen. Het boek werd al snel een bestseller, hoewel de objectiviteit van de auteur twijfelachtig was. Als gevolg hiervan werd het werk gefilmd. De hoofdpersoon werd gespeeld door Faye Dunaway.
