De Italiaanse acteur, scenarioschrijver en regisseur Lino Capolicchio is bij velen bekend van films als The Taming of the Shrew en The House with Laughing Windows. Capolicchio speelde echter niet alleen in films, maar ook in televisieseries, neemt deel aan theatervoorstellingen en houdt zich ook bezig met lesgeven.
Lino Capolicchio is een Italiaanse acteur, regisseur en scenarioschrijver.
Biografie en persoonlijk leven
Lino Capolicchio werd geboren op 2 augustus 1943 in Mirano, Italië. Helaas is er niets bekend over het gezin, het persoonlijke leven en de kinderen van de beroemde Italiaanse acteur.
Onderwijs
Capolicchio studeerde af aan de Silvio D'Amico National Academy of Dramatic Arts in Rome.
Carrière
In 1964 maakte de acteur in Milaan zijn debuut in het Piccolo Teatro in Carlo Goldoni's komedie Le baruffe chiozzotte. In 1965 speelt hij in het toneelstuk "Henry VIII", geschreven door William Shakespeare. Dan, in 1966, nodigt RAI Capolicchio uit om de rol van Andrea Cavalcanti te spelen in de tv-serie The Count of Montecristo, geregisseerd door Edmo Fenoglio. In 1967 nam hij deel aan de komische film "The Taming of the Shrew", geregisseerd door Franco Zeffirelli, als een van de bedienden van Signor Petruchio.
Capolicchio speelde zijn eerste grote rol in de film Escalation van Robert Faenza (1968), zijn held heette Luca Lambertenghi. Zijn volgende rol was in de film Vergogna schifosi uit 1969, geregisseerd door Mauro Severino. In hetzelfde jaar nam Capolicchio deel aan de film "Metti, una sera a cena", geregisseerd door Giuseppe Patroni Griffi en geschreven door Dario Argento, en speelde ook in de Italiaanse komedie "Il giovane normale" van Dino Risi.
In 1970 speelde Capolicchio de hoofdpersoon, Giorgio, in de film Finzi-Contini's Garden. De film werd geregisseerd door Vittorio De Sica en de film zelf was gebaseerd op de gelijknamige roman van de Italiaanse romanschrijver en dichter Giorgio Bassani. Daarna speelde Lino in andere Italiaanse films en tv-shows: "Amore e ginnastica" (1973) en "Mussolini ultimo atto" (1974), "La paga del sabato" (1975), "La legge gewelddadiga della squadra anticrimine" (1976), Solamente nero (1978).
In 1976 koos regisseur Pupi Avati Capolicchio voor de hoofdrol in The House with Laughing Windows. De acteur speelde de rol van Stefano, een specialist in fresco's. Lino speelde ook in andere films en tv-series Avati: "Jazz Band" (1978), "Le strelle nel fosso" (1979), "Cinema !!!" (1980), "Noi tre" (1984, de rol van Leopold Mozart) en "Ultimo minuto" (1987).
In 2006 speelde Capolicchio de Belgische regisseur Mohammed Humbra in Aller-retour. Deze film werd uitgebracht in Frankrijk en België, maar werd niet vertoond in Italië. In 2010 speelde Capolicchio de rol van Emilio in Pupi Avati's film Una sconfinata giovinezza. In hetzelfde jaar nam hij deel aan de documentaire "Pupi Avati, ieri oggi domani" van Claudio Costa, opgedragen aan de regisseur Pupi Avati. Na deze film besteedt Lino Capolicchio veel tijd aan theater, scenarioschrijven en lesgeven, zelden acteren in films en televisieseries. In totaal speelde Lino Capolicchio van 1964 tot 2019 in 35 films, nam deel aan 27 televisieseries en 18 theaterproducties.
Onderwijs
Van 1984 tot 1987 doceerde Lino Capolicchio aan het Experimenteel Centrum voor Cinematografie in Rome aan de afdeling Acteren. Het was tijdens deze periode dat hij getalenteerde Italiaanse actrices opleidde als Francesca Neri, Sabrina Ferilli en Iia Forte. Veel van Capolicchio's studenten volgden een regieopleiding, sommigen werden theater- en filmregisseurs, zoals Paolo Virzi. Ook is bekend dat de Amerikaanse filmregisseur Francis Ford Coppola ooit de lessen van Lino Capolicchio volgde.
regie
Als theaterregisseur maakte Lino Capolicchio zijn debuut op het Foligno Baroque Festival in 1987 met het toneelstuk "Segni barocchi - Cronaca del '600" van Gesualdo da Venosa. In 1988 regisseerde hij een operaproductie van La Bohème van de Italiaanse componist Giacomo Puccini in het Teatro del Giglio. En in 1996 - de regisseur van Puccini's opera "Manon Lescaut" in het Teatro Rendano Di Cosenza.
Als filmregisseur maakte Capolicchio zijn debuut in Boxer (1995), in samenwerking met Tiberio Mitri en Duilio Loi. Tijdens audities voor deze film geeft Lino destijds de voorkeur aan weinig bekende acteurs. Een van deze beroemde Italiaanse acteurs vandaag was Pierfrancesco Favino.
Capolicchio's volgende film was The Diary of Matilda Manzoni in 2002. Voor deze film koos Lino alleen hoog opgeleide acteurs, maar nog weinig bekend bij het grote publiek, zoals Alessio Boni.
Scenarioschrijver
Lino Capolicchio is de auteur van scripts voor zijn eigen films - "Boxer" en "Diary of Matilda Manzoni".
Stemacteren en nasynchronisatie
- Drie seizoenen lang sprak Lino Capolicchio de stem in van Bo Duke in de Amerikaanse televisieserie Duke of Hazzard, gespeeld door John Schneider.
- Capolicchio uitte de hertog van Orsini in de BBC-televisiefilm Twelfth Night.
- In Hamlet, geregisseerd door Kenneth Branagh, sprak Lino Capolicchio de stem in van Laertes, gespeeld door Michael Maloney.
Onderscheidingen en onderscheidingen
Voor zijn werk op het gebied van theater en film, maar ook voor radio en televisie, is Lino Capolicchio 12 keer genomineerd. De meeste nominaties waren voor Beste Acteur en Beste Acteur. Hij ontving prijzen zoals Alabarda d'oro in 2009 en Premio Vittorio De Sica in 2012. Capolicchio werd ook genomineerd voor de Silver Microphone Award voor Beste Radioacteur.
