De stad van de toekomst is een van de meest populaire thema's in de beeldende kunst. Maar elke keer dat de kunstenaar wordt geconfronteerd met de vraag hoe deze stad moet worden afgebeeld, welk model van de toekomst zou hij dan de voorkeur geven? Vreemd genoeg is de nauwkeurigheid van het genre net zo belangrijk als compositie, verhoudingen en clair-obscur.
instructies:
Stap 1
Techno-futurisme. Technocratie, de kracht van machines, kunstmatige intelligentie en de versmelting van mens en machine zijn de kernpunten van deze richting. Stedelijke landschappen veronderstellen de aanwezigheid van complexe mechanismen, robots, soms humanoïde, bizarre vliegmachines en grondvoertuigen. Gadgets zijn een onmisbaar attribuut van burgers. Het is best interessant om naar een school of ziekenhuis te kijken, waar schoolkinderen met de meest bizarre apparaten werken en patiënten zich kunnen verplaatsen dankzij complexe prothesen en zelfs exoskeletten. Beschrijvingen van dergelijke landschappen zijn bijvoorbeeld te vinden in de romans van William Gibson en andere vertegenwoordigers van de cyberpunkbeweging.
Stap 2
Eco-utopie. Een triomf van ecologie, bio-engineering en geavanceerde technologie. Het stedelijke landschap is schadelijk voor de harmonieuze versmelting van hoogwaardige technologie met bizarre planten. Een van de "chips" in deze richting zijn drijvende steden en biodomes in boomstammen of op bomen. De typische eco-stad van de toekomst is als een Engels park, waar bewoners fietsen of persoonlijke vliegende voertuigen gebruiken. Wat het landschap als geheel betreft, zijn de daken van eco-gebouwen bedekt met vegetatie of hebben ze zonnepanelen, windgeneratoren - alle andere bronnen van eco-energie. Afvalrecyclinginstallatie is misschien wel een van de belangrijkste attracties van de eco-stad van de toekomst.
Stap 3
Apocalypse. Het pessimistische model van de stad van de toekomst is een niet-standaard, maar goed mogelijke keuze. Als de kunstenaar wil benadrukken dat de bestaande problemen tot rampspoed zullen leiden (of het nu gaat om wetenschappelijke, technische, militaire of milieukwesties), staat het hem vrij om een stedelijk landschap af te beelden dat verwoest is door militaire operaties, of in verlatenheid. Er zijn bijvoorbeeld geen mensen, dieren dartelen in lege huizen, planten kronkelen om lantaarnpalen, bomen banen zich een weg door gebarsten asfalt.
Stap 4
Dystopie. Beschrijvingen van dergelijke landschappen en steden zijn bijvoorbeeld te vinden in de romans "We" van Zamyatin, "1984" van Orwell, "Brave New World" van O. Huxley. De ruimte van deze werken is de wereld, om precies te zijn gesloten steden, waar absolute controle is gevestigd voor het individu, waar het persoonlijke leven als fenomeen afwezig is, alles in het volle zicht is. Dus bij Zamyatin zijn de huizen het centrale element van het stadslandschap, waarvan de glazen wanden geen privacy toestaan. Burgers zijn praktisch gezichtsloos, ze lopen in formatie, als in een parade, gekleed in dezelfde tunieken met nummers. Een ander belangrijk punt is de stadsmuur en de koepel. Bewakingsapparatuur, bewakers in luxe uitrusting, burgers - in dezelfde kleding - dit zijn de tekenen van een stad met dit soort toekomst.
Stap 5
Het is onmogelijk om een stad van de toekomst te tekenen zonder haar inwoners. Maar wat ze zijn, hoe ze eruit zien - het hangt af van het model van de toekomst. We kunnen met zekerheid zeggen dat het onderwerp van gecontroleerde mutaties, "biologische upgrade" en de fusie van een persoon met een machine in deze context behoorlijk in trek is, ongeacht de sociale structuur van de stad van de toekomst. Saul Bellow beschrijft bijvoorbeeld in Mr. Sammler's Planet de man van de toekomst als volgt: "Een grandioze persoonlijkheid met een prachtige groene kleur, met een hand ontwikkeld tot een reeks veelzijdige instrumenten, precisie- en delicate instrumenten, met een index en duim die duizenden ponden druk kan overbrengen. …
