Actrice Faye Bainter begon haar carrière in een reizend theater. In 1912 maakte ze haar Broadway-debuut en speelde ze haar eerste filmrol in 1934. Was een van de genomineerden voor prestigieuze prijzen als "Oscar" en "Golden Globe". Sinds 1960 staat haar gepersonaliseerde ster op nummer 7021 op de Hollywood Walk of Fame.
Faye Bainter's carrière in theater en film ontwikkelde zich zeer snel. Ze had een briljant acteertalent, aantrekkelijk en gedenkwaardig uiterlijk. Haar stem werd het kenmerk van de actrice - zacht, loom en letterlijk betoverend.
Sinds 1934 werkt Fay in Hollywood en heeft ze in haar leven in meer dan 60 films gespeeld. Haar filmcarrière begon met een ongelooflijke start, toen ze in 1939 werd genomineerd voor een Oscar in twee categorieën tegelijk: Beste Actrice voor haar werk in de film White Banners en Beste Vrouwelijke Bijrol voor Jezebel … En de jonge kunstenaar werd de eigenaar van een gouden beeldje in de tweede categorie.
Biografische feiten
De toekomstige actrice werd in 1893 geboren in de stad Los Angeles in Californië. Haar verjaardag: 7 december. Haar volledige naam klinkt als Fay Okkel Bainter. Ze werd het jongste kind in het gezin, ze had een oudere zus genaamd Grace.
De vader van het gezin heette Charles Frederick Beiner. Hij kwam oorspronkelijk uit Illinois. De moeder heette Mary Okell, was een Engelse van geboorte. Charles Beiner stierf in 1928 en Mary in 1922.
Helaas is er geen gedetailleerde informatie over wat Fay's ouders van plan waren. Het is echter bekend dat Mary Okell een serieuze passie had voor film en theater. Het was de moeder die haar jongste dochter beïnvloedde. Onder haar invloed begon Faye te dromen van een acteercarrière.
Voor het eerst betrad het meisje het podium op zesjarige leeftijd. Ze ging naar school en nam actief deel aan toneelstukken, die werden opgevoerd door de schooldramakring. In haar tienerjaren sloot Faye Bainter zich aan bij de reizende circusgroep van de Morosco Stock Company.
Na het behalen van een certificaat en het bereiken van de leeftijd van 18, ging Faye Broadway veroveren. In 1912 betrad de aspirant-actrice het podium in de musical Panama Rose. Een jaar later verscheen ze in het toneelstuk "The Way of the Bride". Deze uitvoeringen waren echter niet populair, het acteertalent van het meisje werd niet gewaardeerd door de regisseurs of het publiek. Daarom bleef Faye Bainter enige tijd in de schaduw, als een van de acteurs van het reservaat.
Aan het einde van de jaren 1910 ontmoette het meisje een theaterproducent en toneelschrijver genaamd David Belasco. Dankzij deze man kon Faye terugkeren naar het Broadway-podium. En dit keer was het een succes.
Gedurende 2 jaar nam de kunstenaar deel aan de productie van "East is West". Daarna verscheen ze een jaar lang op het Broadway-podium in het toneelstuk The Enemy, dat in 1925 in première ging. En in het begin van de jaren dertig begon Fay haar carrière in Hollywood op te bouwen.
Ontwikkeling van filmcarrière
Faye Bainter werkte voor het eerst op de set als onderdeel van de film "This Side of Heaven". De film werd uitgebracht in 1934.
In 1937 verscheen de actrice in 3 films tegelijk: "A Worthy Street", "A Soldier and a Lady", "Make Way for Tomorrow".
Het jaar daarop werden 5 films uitgebracht met de medewerking van een reeds veelgevraagde filmactrice. Onder hen waren Izebel en White Banners, waarvoor Faye werd genomineerd voor een Oscar.
Tot de jaren zestig slaagde Bainter erin om in veel succesvolle films te schitteren. Hollywood-regisseurs werden verliefd op haar, dus vaak werden in één jaar meerdere banden met de deelname van een getalenteerde artiest uitgebracht. De volgende films uit de filmografie van Faye Bainter verdienen speciale aandacht: "Yes, My Darling Daughter", "Courageous Daughters", "Our City", "A Bill of Divorcement", "Youths on Broadway", "Woman of the Year", " Oorlog tegen Meesteres Headley”,“Mevr. Wiggs of the Cabbage Patch, The Human Comedy, Dark Waters, Three Is a Family, The Fair, The Brooklyn Kid, The First Lady, The Secret Life of Walter Mitty, Close to Mine heart".
Faye Bainter beperkte zich niet tot rollen in speelfilms. Eind jaren veertig kwam ze naar de televisie en begon ze te filmen in series. Ze is te zien in beroemde en populaire televisieprojecten als Kraft's Television Theater, First Studio, Robert Montgomery Presents, The Ford Theatre Hour, The Network, Armstrong Theatre, Pulitzer Theatre, Morning Theatre, Goodyear Television Theatre, The Elgin Hour, The Donna Reed Show, Thriller, Dr. Kielder.
Groot succes wachtte de actrice aan het einde van haar carrière. Ze verscheen in de veelgeprezen film Children's Hour, als mevrouw Amele Tilford. De film ging in première in 1961. Voor haar briljante optreden in dit project in 1962 werd Faye Bainter genomineerd voor beste vrouwelijke bijrol bij de Academy Awards en Golden Globes. Deze film werd de laatste langspeelfilm in de filmografie van de actrice.
In 1962-1963 verscheen de kunstenaar in de tv-series The Hour of Alfred Hitchcock en Bob Hope Presents. Daarna was haar carrière met betrekking tot creativiteit en kunst voltooid.
Persoonlijk leven en dood
De beroemde Amerikaanse actrice was slechts één keer getrouwd. Reginald Sidney Hugh Venable werd haar echtgenoot. Hij was een militaire officier, luitenant-commandant van de Amerikaanse marine. De bruiloft vond plaats in de vroege zomer van 1921.
In deze unie werd één kind geboren - een jongen. De ouders noemden hun zoon Reginald Cindy Venable Jr. De jongen werd geboren op 23 juli 1923. Tijdens haar zwangerschap bleef Faye enige tijd op het podium optreden, in het bijzonder nam ze deel aan het toneelstuk "Lady Christilinda". Toen haar zoon 5 maanden oud was, ging Faye Bainter weer aan het werk en verscheen in de Broadway-productie van The Other Rose.
Eind september 1964 overleed Fay's echtgenoot en werd begraven op Arlington National Cemetery. Na 4 jaar - 16 april 1968 - was de beroemdste kunstenaar weg. Ze stierf plotseling aan een longontsteking, op dat moment was ze 74 jaar oud. Faye Bainter werd begraven in de buurt van het graf van haar man. En in 1974 stierf ook de zoon van Faye en Rengenald, die toen 50 jaar oud was, in Los Angeles.
