Films uit de Hollywood Gouden Eeuw zijn onlosmakelijk verbonden met de naam Ben Heckt. Hij werd een van de meest succesvolle en gewilde scenarioschrijvers van de jaren '30 en '40 van de vorige eeuw, en werkte samen met beroemde regisseurs als Howard Hawks, Alfred Hitchcock en William Wyler.
Biografie
Ben Heckt, Amerikaanse scenarioschrijver, regisseur, producent, toneelschrijver en journalist, werd geboren op 28 februari 1894 in New York. Hij kwam uit een immigrantengezin. Zijn vader, Joseph Hecht, werkte in de kledingindustrie. En mijn moeder, Sarah Svernofsky, had het druk met het runnen van de winkel. De Heckts trouwden in 1892.
Het gezin verhuisde al snel naar Racine, Wisconsin. Ben ging hier naar de middelbare school. Als tiener bracht hij de zomers vaak door bij zijn oom in Chicago. Ouders waren daarentegen het grootste deel van de tijd druk met werk en konden het zich niet veroorloven om veel tijd aan het opvoeden van de jongen te besteden. Misschien is dat de reden waarom Ben Heckt direct na zijn afstuderen zijn huis verliet. In 1910 verhuisde hij naar Chicago, waar zijn professionele carrière begon.
Ben Heckt stierf op 18 april 1964 aan een hartaanval.
Carrière
Ben Heckt was pas 16 jaar oud toen hij begon te werken als verslaggever voor de Chicago Journal. Zijn journalistieke ervaring was gebaseerd op het bestuderen en observeren van de donkere kant van de menselijke natuur. Kleurrijk en cynisch beschreef hij de tekortkomingen van politie, gangsters en politici. Later zal deze stijl terug te vinden zijn in de door hem geschreven scripts. Naast zijn journalistieke activiteiten ontwikkelde Heckt de vaardigheden van schrijver en toneelschrijver. In 1922 publiceerde hij zijn eerste romans, Eric Dorn en Gargoyles.
Betrokken bij het bohemienleven van de stad, ontmoet Ben Hecht de Amerikaanse toneelschrijver en scenarioschrijver Charles MacArthur. Hun gezamenlijke werk zal leiden tot het verschijnen van de toneelstukken "Front page" en "The Twentieth Century", die goede recensies ontvangen van critici en aanzienlijke inkomsten opleveren. Bovendien zal in 1931 de Amerikaanse filmregisseur Lewis Milestone de eerste verfilming van deze werken opnemen. In 1940 paste Howard Hawks de originele versie van het toneelstuk 'Front Page' aan voor zijn film 'His Girlfriend Friday'. En de regisseur zal "The Twentieth Century" als basis nemen in zijn komische werk met dezelfde naam.
In Hollywood zal de creatieve tandem van Hekt en MacArthur legendarisch worden genoemd. En het is niet alleen het succes van de films die ze hebben gemaakt (Soak The Rich, Wuthering Heights, Barbary Coast), maar ook het ongelooflijk vruchtbare werk als scenarioschrijvers. De filmische toejuiching zal de aandacht trekken van het beroemde Amerikaanse filmbedrijf, dat Hecht en MacArthur zal uitnodigen om aan vier films te werken. Tussen 1934 en 1936 probeerden ze speelfilms te maken die konden wedijveren met de Europese schilderkunst. Tegelijkertijd tegelijkertijd optredend als regisseur, producent en scenarioschrijver. Maar alle vier de films zullen financieel falen en een einde maken aan experimenten met het maken van schilderijen in dit genre. Niettemin ontvingen de films "Crime Without Passion" en "The Scoundrel" goede recensies van filmrecensenten. Deze films, waaronder Angels Over Broadway, weerspiegelen Hechts preoccupatie met Duitse expressionistische ideeën, die ook tot uiting komen in zijn eerdere literaire werk.
Hecht bleef creëren, zowel als zelfstandig schrijver als in samenwerking met andere schrijvers en scenarioschrijvers. Op verschillende momenten in zijn leven werkte hij samen met Charles Lederer, I. A. L. Diamond en Gene Fowler. Hoewel Hecht zich nooit echt op zijn gemak voelde in Hollywood, hield zijn reputatie als getalenteerd scenarioschrijver hem betrokken bij tal van filmprojecten. Hij zette echter zijn literaire carrière voort en beschouwde het als serieuzer. Zijn literaire succes ontging hem echter, terwijl de ideeën voor het maken van films, die hij in ongelooflijke aantallen aanbood, steevast in trek waren bij regisseurs.
Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was een belangrijk deel van Ben Hechts werk gericht op het uiten van protest tegen het geweld en de moord op zijn mede-joden. Hij werd ook een fervent zionist en sloot zich aan bij de Irgun Joodse ondergrondse organisatie. En actieve kritiek op de Britse positie in Palestina (Brits Mandaat in Palestina), leidde van 1949 tot 1952 tot een verbod op vertoningen van zijn films in het Verenigd Koninkrijk. Hoewel velen van hen niets met deze vraag te maken hadden. In deze periode had Hekt het moeilijk om werk te vinden in Hollywood omdat de producenten bang waren de Britse markt te verliezen.
Tot aan zijn dood was Ben Hecht op verschillende terreinen actief. Van tijd tot tijd werkte hij aan scripts, schreef artikelen en boeken, en presenteerde zelfs zijn eigen televisietalkshow. Hechts stijl vertegenwoordigde op zijn best een dunne lijn tussen cynisme en sentimentaliteit. Zijn personages hadden de neiging om te reïncarneren en gaven de voorkeur aan grof individualisme boven comfortabele conformiteit met sociale normen. En de unieke stijl van snelle emotionele dialoog hielp vaak om een verrassend zorgzame humanist te onderscheiden naar het beeld van een gevatte cynicus. Door in de filmindustrie te werken, heeft Hecht kunnen samenwerken met gelijkgestemde mensen die zijn visie op individualisme, kameraadschap en professionaliteit delen.
Priveleven
In 1915 trouwde Ben Heckt met Marie Armstrong. Op dat moment was hij 21 jaar oud. Al snel kreeg het echtpaar een dochter, Edwin. Later ontmoette hij de schrijver Rose Kaylor. Ze hadden een affaire en in 1924 verlieten ze Chicago samen en verhuisden naar New York. In 1925 scheidde hij van Marie Armstrong en trouwde hij met Keylor, met wie hij de rest van zijn leven samenwoonde. Op 30 juli 1943 kregen Ben en Rose een dochter, Jenny.
Zij werd, net als haar halfzus Edwina, actrice. Maar op 25 maart 1971 stierf Jenny Heckt aan een overdosis drugs. Ze was pas 27 jaar oud. In oktober 2015 was in Londen een theaterproductie te zien over het korte leven van de dochter van scenarioschrijver Ben Heckt.
