Boris Zakhoder is een Sovjet- en Russische kinderschrijver, vertaler en scenarioschrijver. Hij is laureaat van de Staatsprijs van de Russische Federatie. Gedurende zijn hele volwassen leven was hij bezig met de popularisering van wereldklassiekers voor kinderen. Meer dan één generatie is opgegroeid met de boeken van de auteur van proza en poëzie, wat zijn werk onsterfelijk maakt. Veel fans van het talent van deze buitengewone man zijn geïnteresseerd in het leren van details over zijn persoonlijke leven, inclusief informatie over kinderen.
In de post-Sovjet-ruimte is de naam van Boris Zakhoder bij de meeste mensen bekend. Deze geniale persoon heeft tenslotte een onschatbare bijdrage geleverd aan de Russische literatuur, waardoor kinderwerken net zo populair zijn geworden als serieuze artistieke creaties voor volwassenen. Ondanks de nadruk op gedichten en sprookjes voor de jongere generatie, moet de naam van de beroemde dichter en prozaschrijver worden geassocieerd met getalenteerde vertalingen van buitenlandse werken.
En onder zijn eigen literaire werken zijn vooral de boeken "The Shaggy Alphabet", "The Whale and the Cat", "My Imagination", "Little Ruschok", "The Story of a Caterpillar", "Bird School", "Gray Star", "Change" en "What the most beautiful of all", die tot midden jaren negentig van de vorige eeuw in grote oplages verschenen. In 2000 ontving Boris Zakhoder de Staatsprijs van de Russische Federatie voor speciale diensten op het gebied van kunst en literatuur.
Het werk van de schrijver met betrekking tot literaire bewerkingen en vertalingen van wereldberoemde buitenlandse sprookjes verdient bijzondere dankwoorden. Elk kind in ons land kent de inhoud van de boeken "Peter Pan", "Alice in the Field of Miracles" en "Winnie the Pooh and All, All, All" dankzij het werk van dit onovertroffen talent.
Korte biografie van Boris Zakhoder
Op 9 september 1918 verscheen de toekomstige Sovjet- en Russische schrijver in een familie ver van de wereld van kunst en literatuur in Cahul (Bessarabië, nu Moldavië). Zijn vader ging in 1914 naar het front, nadat hij zich had aangemeld als vrijwilliger. Het was in de gevechtssituatie van de Eerste Wereldoorlog dat hij zijn zuster van barmhartigheid, Polina, ontmoette, die later zijn vrouw werd.
Na demobilisatie werd het gevormde gezin aangevuld met een pasgeboren zoon en bleef in Odessa. Een paar jaar later verhuisden ze allemaal naar Moskou. Het gezinshoofd was ooit een zeer populaire advocaat met een uitstekende reputatie, en zijn moeder werkte als vertaler, die na een bepaalde periode de creatieve activiteit van de schrijver zelf vooraf bepaalde.
Van kinds af aan onderscheidde de jongen zich van zijn leeftijdsgenoten door zijn speciale nieuwsgierigheid en hard werken. Hij was serieus geïnteresseerd in natuurwetenschappen, vreemde talen en sport. Het is opmerkelijk dat Boris tijdens zijn schooljaren weinig interesse had in fictie, aangezien hij dit beroep als een frivole aangelegenheid beschouwde. Daarom was het latere beroep zeer verrast door de familie en vrienden, die geloofden dat de jongeman hoogstwaarschijnlijk een wetenschappelijk pad zou kiezen.
Volgens de kinderschrijver zelf dacht hij in eerste instantie zelf aan de carrière van een wetenschapper. Hij deed graag biologie en experimenteerde met planten. Hij besteedde veel tijd aan het onderzoeken van bepaalde soorten ervan en kreeg gedurfde conclusies die de gevestigde stabiele opvattingen van de wetenschappelijke gemeenschap van die tijd konden beïnvloeden. Daarom haastte de jongeman zich, na het behalen van een diploma secundair onderwijs, naar de faculteit Biologie van de Staatsuniversiteit van Moskou.
De innerlijke aspiraties van Zakhoder konden zich in de loop van de tijd echter met hernieuwde kracht manifesteren en hij begreep duidelijk wat zijn echte roeping was. Hij ging naar het Literair Instituut van de hoofdstad, waar hij pas in 1947 afstudeerde vanwege het uitbreken van de oorlog. Boris bracht de Russisch-Finse militaire operatie en alle jaren van de Grote Patriottische Oorlog aan het front door als militair journalist. En zijn bijdrage aan de overwinning van het Sovjetvolk op de nazi-indringers werd in 1944 bekroond met de eremedaille "For Military Merit".
Eerste vrouw
Het persoonlijke leven van Boris Zakhoder omvat drie huwelijken en een volledige afwezigheid van erfgenamen. De eerste keer dat de schrijver trouwde met Nina Zozula, die hij in 1934 ontmoette. Deze mooie vrouw veranderde in een oogwenk het hoofd van een creatief persoon met alle, zoals ze zeggen, de daaruit voortvloeiende gevolgen.
Helaas had het frivole karakter van de vrouw een directe invloed op haar loyaliteit, wat resulteerde in de onvermijdelijke echtscheiding die in 1940 plaatsvond. De jonge man kreeg een zeer harde pauze. Zijn moreel was zwaar beschadigd. Hij raakte depressief en begon een asociale levensstijl te leiden, waarbij hij zich zelfs terugtrok van goede vrienden.
Tweede vrouw
Een nieuwe liefde bracht Boris uit de gesloten en afgezonderde staat die gepaard ging met de eerste romantische teleurstelling in het leven. Het was Kira Smirnova die hem niet alleen van een hartschok kon genezen, maar ook volledig kon veroveren en boeien met vrouwelijke charmes.
1945 werd voor Zakhoder, die met moed terugkeerde van het front, niet alleen een tijd van de grote overwinning van het Sovjetvolk, maar ook een nieuwe mijlpaal in zijn persoonlijke leven. Een bruiloft volgde en een gelukkige familietijd. Na 21 jaar werd deze idylle echter overschaduwd door een breuk. De populaire kinderschrijver bleef opnieuw in de status van een benijdenswaardige vrijgezel.
derde vrouw
De laatste, derde vrouw van Boris Zakhoder was in 1966 zijn collega op de creatieve afdeling (schrijver en fotokunstenaar) Galina Romanova. Zij was jarenlang zijn muze en inspirator. Zijn vrouw, collega en beste vriend waren bij hem tot de laatste dag van het leven van een getalenteerde schrijver. Vervolgens zal ze een biografisch boek over haar man uitbrengen, genaamd 'Zakhoder en alles-alles'.
Op 7 november 2000 stierf Boris Vladimirovich op 82-jarige leeftijd. Hij stierf in een medisch ziekenhuis in de buurt van Moskou Korolyov. Zijn lichaam werd begraven op de Troyekurovsky-begraafplaats in de hoofdstad. Verse bloemen, gebracht door talrijke bewonderaars van zijn werk, liggen nog steeds constant op het graf van de populaire schrijver.
Kinderen die nooit kwamen
Helaas kon de beroemde kinderschrijver en dichter Boris Vladimirovich Zakhoder nooit vader worden. Zijn hele leven was gevuld met kinderen, voor wie hij deed waar hij van hield. Maar hij kon met geen van zijn vrouwen zijn eigen erfgenamen hebben. Alle leeftijdsgeneraties van ons land eren echter zijn nagedachtenis, omdat velen van hen zijn grootgebracht met zijn kunstwerken.
