Sir Alan Arthur Bates werd geboren op 17 februari 1934 in Allestry, Derby, Derbyshire, VK. Alan is een Britse theater- en televisieacteur. Hij werd beroemd om zijn films: Nijinsky, Rose, Unmarried Woman, enz. De belangrijkste genres van de acteur: drama, komedie, melodrama.
Biografie. Acteur worden
De familie van de acteur is altijd dol geweest op muziek, dus de ouders zagen de toekomst van hun zoon als muzikant. Maar Alan zelf, in tegenstelling tot de andere twee kinderen, besloot op 11-jarige leeftijd al resoluut voor zichzelf om het leven te verbinden met acteren. Al snel begint hij cursussen over dramatische kunst te volgen. Later kreeg hij een beurs van de Royal Academy of Dramatic Arts in Londen. Zijn klasgenoten waren Albert Finney en Peter O'Toole - een beruchte Britse acteur, maar tegelijkertijd van Ierse afkomst. Onderscheidend door het feit dat hij het meest genomineerd was voor een Oscar, maar nooit een enkele prijs ontving. De vaardigheid werd beloond: hij werd 4 keer bekroond met de Golden Globe, evenals de Emmy Award.
In Groot-Brittannië wordt een gezelschap van het Royal Court Theatre opnieuw opgericht, onder leiding van de English Stage Company. Alan besluit haar te vergezellen. In 1956, toen Bates 22 was, maakte hij zijn West End-debuut. Cliff's rol in Look Back in Anger maakte hem beroemd. De acteur kwam ook niet langs Broadway.
Filmografie. Eerste nominaties
De jaren 50 werden zeer vruchtbaar voor de acteur. Hij verscheen in Britse televisiespelen. 1960 - de release van zijn eerste film, genaamd "The Comedian", waar Laurence Olivier een collega op de set was (uitgeroepen tot een van de grootste Britse acteurs van de twintigste eeuw. Zijn repertoire omvatte oude drama's en werken van Shakespeare).
1960 - de film "Whistle in the Wind". 1962 - "Zo is liefde." In 1966 werden al twee films uitgebracht: "Georgie's Girl" en "King of Hearts". Zoals je kunt zien, waren bijna al zijn werken in het genre van melodrama en drama. Blijkbaar zag de acteur er vanwege zijn uiterlijk het voordeligst uit in dergelijke rollen. In 1968 nam Alan deel aan de film "The Mediator", die was gebaseerd op de roman van Bernard Malamud. Als gevolg hiervan ontving Bates zijn eerste Oscar-nominatie voor Beste Acteur voor hem.
1969 - de film "Women in Love" over het verhaal van de twee zussen Gudrun en Ursula en hun uitverkorenen Gerald en Rupert, die gedesillusioneerd raakten door het leven en de liefde voor vrouwen. De bioscoopzoekscore is 7,2. Na de release van de film werd Alan al uitgenodigd als regisseur van de film "Sunday Damned Sunday". In hetzelfde jaar wordt hij vader, waardoor de rollen naar de achtergrond verdwijnen. In plaats daarvan speelt hij de Oscar-winnende Peter Finch in The Mediator. Maar de beloning van Alan, zijn kind, was ongetwijfeld duurder.
Hij verschijnt later in de film Three Sisters. Russische kijkers en boekenliefhebbers kennen dit bekende toneelstuk van A. P. Tsjechov.
In de jaren 1970-1980 blijft Alan Bates actief in de bioscoop werken en vergeet hij de televisie niet. In 1978 werd de film "Unmarried Woman" uitgebracht, 1979 - de film "Rose". Opnieuw kiest de acteur voor het romantische genre.
"The Mayor of Casterbridge" is een film en de hoofdrol in het leven, volgens de acteur zelf (1978). Verder - de rol van Claudius in "Hamlet" 1990.
In 2003 speelt Alan Anthony Agrippa in de film "Spartacus", die op tv verschijnt. Maar het gebeurde zo dat de acteur niet leefde om de première te zien.
Weinig mensen weten het, maar Bates werd zelfs geridderd. In 1996 werd hij Commandeur in de Orde van het Britse Rijk en in 2003 werd hem officieel de titel Ridder toegekend. Alan is sinds 1994 Fellow van de Royal Academy of Dramatic Arts en beschermheer van het Acting Arts Centre in Covent Garden.
Een familie. Het persoonlijke leven van de acteur
Victoria Vod was de vrouw van de acteur van 1970 tot 1992. Helaas sterft ze, maar slaagt erin hem twee tweelingzonen te schenken (Benedic Bates en Tristan Bates), die het beroep van Alan voortzetten: ze werden acteurs. Tristan sterft in 1990 aan astma. Later, ter ere van hem, richt de familie Bates een theater op. Hij was geliefd bij vrouwen, maar het bleek dat hij een niet-traditionele seksuele geaardheid had en dit niet verborg.
De laatste jaren, zo bleek later, brengt de acteur door met zijn vriendin en collega-actrice Joanna Pettet. De actrice nam deel aan het scoren van films: "Casino Royale", "Two-Minute Warning". Ze speelde ook in tv-shows.
Bates stierf in 2003 aan alvleesklierkanker. Maar ondanks de ziekte stopte de acteur niet met filmen, werkte hij met alle ijver, liefde en inspanning aan zijn levenswerk.
In het huis waar de acteur zijn jeugd doorbracht, staat een gedenkplaat ter ere van hem.
Hoe word je een acteur in een melodrama?
Natuurlijk is elke rol op zijn eigen manier moeilijk, maar het correct spelen van een dramatische rol, met alle emoties, pijn, gevoelens, is moeilijk. Alan Bates heeft dit soort werk uitstekend gedaan. Zijn films bevestigen dit. De kern van acteren is de magie van transformatie. Weinig mensen weten van jongs af aan met hun talent het publiek te veroveren. Maar het feit dat Bates toen al 22 jaar oud was, het kon, zegt veel. En vooral over inspanningen voor jezelf, aangezien talent 20% is, is de resterende 80% van succes werk.
Ook in 1964 speelde Alan de hoofdrol in het drama van Michalis Kakoyannis "The Greek Zobra". Als gevolg hiervan ontving de film zeven nominaties en drie Academy Awards. Anthony Quinn - een collega op de set, merkte de ijver en originaliteit van Beist op. De acteur heeft een belangrijke bijdrage geleverd.
Alan Bates wint Golden Globes voor zijn rollen in de musical Georgie's Girl, de drama's Away from the Madding Crowd en The Mediator.
Winnaar van de Tony Award voor Beste Acteur in 1973 Battle en 2002 Freeloader.
