Beginnende muzikanten zijn soms geïntimideerd door de noodzaak om notenschrift te leren. Kennis van de harmonische wetten vergemakkelijkt de keuze van de begeleiding enorm, maar dit betekent helemaal niet dat een persoon die de noten niet kent en een voldoende groot aantal akkoorden op de gitaar heeft geleerd, zichzelf niet zal kunnen begeleiden.
Waar te beginnen?
Om de selectie van akkoorden te starten, moet je natuurlijk naar het nummer luisteren. Probeer te bepalen of het in majeur of in mineur is geschreven. Majeur klinkt licht en vrolijk, mineur - verdrietig. Je kunt ook een stuk tegenkomen waarvan het ene deel in majeur en het andere in mineur is geschreven. Het is het beste om de tekst op te schrijven en te markeren waar de ene toets eindigt en de andere begint. Het is erg belangrijk om te bepalen met welk geluid het nummer eindigt. De overgrote meerderheid van populaire muziekstukken eindigt in de tonica. Op deze manier weet u de naam van de sleutel.
Harmonische sequenties
De beginnende muzikant kan de akkoordenzoeker en het akkoordprogressieschema uiterst nuttig vinden. Onlangs zijn spreadsheets met harmonische sequenties steeds populairder geworden. Ze zitten bijvoorbeeld in het GuitarPro-programma en zijn analogen. Om akkoorden op te pikken, hoeft u alleen maar de gewenste toets te vinden en te zien welke sequenties eraan zijn gekoppeld.
Het is ook handig om de notatie voor toetsen te onthouden. In digitale codes worden ze meestal aangeduid met Latijnse letters, te beginnen met de noot "la", die wordt aangeduid als A. Dan volgt de noot "si", die wordt aangeduid als B in internationale tabellen, en als H in oude Russische tabellen (aangezien in dit systeem B si -vlak is). Het geluid "voor" wordt aangeduid als C, en dan alle geluiden van de schaal - volgens het Latijnse alfabet. Scherp en vlak worden aangegeven met de bijbehorende tekens. U vindt alle akkoorden die van toepassing zijn op een bepaalde toets in de volgordetabel. Luister nogmaals naar het nummer en markeer de plaatsen waar het ene akkoord door het andere moet worden vervangen.
Basis akkoorden
Als je geen determinant en een sequentietabel bij de hand hebt, bouw dan zelf harmonie op. Het eerste is het tonische akkoord, dan weer de subdominant, dominant en tonica. Dit is het beroemde gitaar "vierkant". De subdominant is de vierde stap van de schaal, de dominant is de vijfde.
In A mineur zal de subdominant de klank "d" zijn, de dominant respectievelijk "mi". Om een grondtoondrieklank te bouwen, definieert u een grote of kleine terts (afhankelijk van of u een majeur of een mineur hebt). Dus in A majeur is het eerste akkoordgeluid "A", de tweede - "C sharp", de derde - "E". In A mineur zal het tweede akkoordgeluid, een kleine terts verwijderd van de bodem, een zuivere C zijn. Construeer de drieklanken in de vierde en vijfde stap op dezelfde manier. Op deze akkoorden kunnen al aardig wat nummers gespeeld worden. Als je er een dominant septiemakkoord aan toevoegt (een kleine terts wordt toegevoegd aan de drieklank op de dominant), krijg je een bijna complete set. Tegelijkertijd is het in de eerste fase voldoende om de akkoorden in één toets onder de knie te krijgen. Vind je het onhandig om erin te zingen, gebruik dan een capo, die het mogelijk maakt om alle akkoorden in dezelfde positie te spelen.
