Elk jaar worden honderden computerspellen geboren. Twintig jaar geleden was dat helemaal niet het geval. De spellen werden niet vaak uitgebracht, maar velen van hen worden nog steeds herinnerd. Dit geldt vooral voor pioniers in het shooter-genre.
Hoe het allemaal begon
De eerste 3D-shooter was Wolfenstein 3D. Zij is het die wordt beschouwd als de voorouder van het genre. Wolfenstein 3D werd in mei 1992 uitgebracht door IdSoft. De plot van het spel is heel eenvoudig. De Amerikaanse soldaat William Blazhkovich probeert te ontsnappen uit een geheim nazi-kasteel genaamd Wolfenstein, hij probeert het kasteelgarnizoen te voorkomen, vertegenwoordigd door gewone soldaten, honden, SS-soldaten, SS-officieren en zelfs mutanten. Het spel bestaat uit zes afleveringen, elk met negen niveaus. Op het laatste niveau van elke aflevering moet je de "baas" verslaan, in de derde aflevering fungeert bijvoorbeeld Adolf Hitler in een enorm mechanisch pantser als zo'n baas. Het spel werd enorm populair en opende de weg voor nieuwe shooters.
De volgende doorbraak was een spel genaamd Doom. IdSoft bracht dit spel eind 1993 uit. Haar plot was ook niet bijzonder ingewikkeld. Een niet nader genoemde Special Forces-soldaat die weigerde op burgers te schieten en de officier aanviel die het bevel gaf, wordt gearresteerd op een Mars-satelliet. Plots verliest hij het contact met zijn partners, ontsnapt aan zijn bewakers en probeert erachter te komen wat er precies aan de hand is. Het blijkt dat een van de bedrijven experimenten heeft uitgevoerd met teleportatie op Phobos, maar er is iets misgegaan, er is een portaal geopend naar een andere dimensie (de hel) en vanaf daar zijn verschrikkelijke wezens geklommen. De speler werd gevraagd om tegen zombies en demonen te vechten, door ingewikkelde doolhofniveaus te gaan en leden van zijn squadron te zoeken. Deze game had ongeveer twee keer zoveel wapens als Wolfenstein 3D en de levels waren niet vlak. Kaarten varieerden in hoogte, er waren trappen, liften, liften. Monsters kunnen hoogteverschillen wel gebruiken, vooral in dit opzicht zijn vliegende helse wezens onaangenaam. De game had een vervolg, dat zich onderscheidde door de furieuze complexiteit van de levels en een groot aantal monsters.
Revolutie in het genre
De derde van de walvissen waar schutters op vertrouwen, is Quake. Deze game werd drie jaar na de eerste Doom uitgebracht door dezelfde idSoft. De plot van dit spel lijkt erg op Doom. Je moet spelen als een niet nader genoemde soldaat, die op een gegeven moment ontdekt dat een bepaalde vijand, met de codenaam Quake, echte legioenen des doods begon te sturen door een speciale poort genaamd de Slipgate. Je wordt uitgenodigd om een vergeldingsoperatie te leiden, door de poorten naar een andere dimensie te gaan en de vijand op zijn grondgebied te vernietigen. De eerste aardbeving had achtentwintig niveaus die waren gegroepeerd in vier afleveringen. Elke aflevering vertegenwoordigde een aparte dimensie. Deze game had veel wapens, een donkere sfeer, een verscheidenheid aan nogal angstaanjagende vijanden en een volledig driedimensionale engine. Waren in eerdere idSoft-games verschillende monsters en objecten gewoon platte sprites met animaties, in Quake waren de vijanden en de omgeving meestal echte veelhoekige modellen, wat in die tijd een echte revolutie in computergames werd.
