Geëerde artiest, getalenteerde muzikant, fervent voetballer en gewoon een geweldig persoon - dit gaat allemaal over Vladimir Fridman. Zijn leven was, net als dat van veel creatieve persoonlijkheden, niet gemakkelijk. Twijfels noch ontbering verhinderden hem echter de erkenning van miljoenen mensen te bereiken.
Vladimir Shulimovich Fridman woont en werkt in Israël, waar hij begin jaren 90 met zijn gezin verhuisde. De acteur werd geboren in de USSR, in Koersk, op 20 juni 1959.
Jeugd en jeugd
Vladimir Fridman bracht zijn hele jeugd en adolescentie door in Koersk. Hier studeerde hij, voetbalde hij met enthousiasme en dacht hij niet eens aan het theatrale podium. Bovendien veroorzaakte het acteren geen vreugde bij hem.
Tot de achtste klas maakte de jongen zich zorgen over zijn kleine gestalte en probeerde zijn gebrek aan uitstekend spel op het veld te compenseren. Dankzij de wens om uit te blinken en hard aan zichzelf te werken, werd Vladimir de topscorer en aanvoerder van het nationale team van de stad. En toen strekte hij zich uit in de hoogte en alle complexen verdwenen volledig.
Toen de tijd aanbrak om een beroep te kiezen, boden de ouders Vladimir de keuze uit verschillende instituten. Friedman wilde zijn leven niet verbinden met geneeskunde, pedagogiek en landbouw, dus ging hij naar het Polytechnisch Instituut - waar zijn vader ooit had gestudeerd. Al in het tweede jaar realiseerde de jongeman zich dat hij zijn toekomstige beroep haatte en zijn leven er niet mee wilde associëren.
Kennismaking met het theater
Gevoelens voor het meisje werden naar het theater van Vladimir Shulimovich gebracht. In zijn derde jaar werd hij verliefd en zijn uitverkorene speelde in het volkstheater. Om zijn geliefde vaker te zien, woonde Friedman repetities bij en speelde hij in extra's, wat hem gemakkelijk en natuurlijk werd gegeven. De sfeer in het acteerteam was vriendelijk en Vladimir voelde zich geweldig in de nieuwe omgeving. Bovendien leerde hij in het theater het leven in zijn nieuwe verschijningsvorm.
De eerste serieuze rol werd Vladimir aangeboden door de directeur van het Moscow Art Theatre Vyacheslav Dolgachev, die het hoofd van het volkstheater werd. In die tijd voerde hij het toneelstuk "Dear Elena Sergeevna" op, waarin hij aanbood om Fridman te spelen in de rol van een dronken dronkaard die niet bang is om mensen de waarheid te vertellen en in de finale een held blijkt te zijn.
Het was een keerpunt in Vladimirs leven. Op dat moment realiseerde hij zich dat hij niet wilde doen waar zijn ziel niet in lag en haastte zich naar Moskou om GITIS binnen te gaan, waar hij met succes passeerde en in handen viel van Elina Bystritskaya.
Vervoerder start
De acteeractiviteit van Vladimir Fridman was moeilijk en dubbelzinnig - er was alles: zowel downs als ups. Hij heeft echter nooit in zijn leven spijt gehad van zijn keuze, zelfs niet toen hij Moskou moest verlaten voor Tomsk - het bleek onmogelijk om zonder registratie in de hoofdstad te wonen.
Op de nieuwe plaats trad Vladimir onmiddellijk in dienst in het theater. Er waren veel jonge mensen in de stad en het was interessant om voor zo'n publiek te spelen. Hier speelde Vladimir verschillende hoofdrollen in de producties: dit zijn Vampilovs oudste zoon, Williams' Glass Menagerie en Boelgakovs De meester en Margarita, waar Fridman de rol van Woland kreeg.
In Tomsk ontving Vladimir Shulimovich de titel van laureaat van de Lenin Komsomol voor zijn rol in de productie van Slavomir Mrozhek "Emigrants". Dit was de enige Friedman-prijs in Rusland en kort daarna verliet de kunstenaar het land.
Acteursactiviteiten in Israël
Vladimir Fridman emigreerde in 1991 naar Israël. Hier speelde hij meer dan twintig rollen in theaterproducties (zowel in het Russisch als in het Hebreeuws), en speelde hij ook meer dan zestig keer in films; hier begon ook zijn muzikale activiteit.
Met zijn concertprogramma's heeft Friedman herhaaldelijk Amerika, Duitsland en Canada, Nieuw-Zeeland en de GOS-landen bezocht.
Voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling van het Israëlische theater en de film werd Vladimir Shulimovich laureaat van de prijs "Persoon van het Jaar". Daarnaast ontving hij de Actor of the Year Award voor Beste Acteur in een Theater.
Priveleven
Vladimir Fridman woont al meer dan dertig jaar bij zijn vrouw. Lyudmila is geen openbaar persoon en volgens de kunstenaar is het niet altijd gemakkelijk voor haar om zijn werk in het weekend en constant reizen te verdragen. Liefde, aandacht en harmonie in hun verbintenis zijn echter zeker aanwezig. Hoe moet je anders deze dertigjarige tandem verklaren?
