Anthurium is een van de slimste vertegenwoordigers van de Aroid-familie. Het wordt vaak de "flamingobloem" genoemd vanwege de gelijkenis van de vorm van de bloeiwijze met de gratie van een exotische vogel. Anthurium voelt geweldig in kassen, maar zelfs in een stadsappartement kan het geschikte omstandigheden voor groei creëren.
Leven in de natuur
Anthurium is inheems in de vochtige tropische bergbossen van Zuid- en Midden-Amerika. Het beslaat meestal het laagste en donkerste niveau. Anthurium is, net als alle Aroids, giftig. Het sap bevat gifstoffen die de huid en slijmvliezen irriteren.
Er zijn veel soorten anthurium. Meestal zijn dit kruidachtige vormen of dwergstruiken. Er zijn ook klimmende epifyten, waarvan de wortels aan boomstammen hangen en een lengte van enkele meters bereiken. Onder anthuriums zijn er ook originele exemplaren: sommige groeien alleen op rotsen in het midden van bergrivieren, terwijl andere alleen kunnen overleven in de directe omgeving van een kolonie boommieren.
Uiterlijk
Anthuriums zijn geliefd om hun heldere bloeiwijze, bestaande uit een kolf en een sprei. De laatste wordt door velen beschouwd als een bloem. Dit is echter slechts een gewijzigde schutblad. Het is dicht, vaak glanzend en in verschillende kleuren geverfd. Een spectaculaire sprei speelt een belangrijke rol - vanwege zijn heldere uiterlijk trekt het bestuivers naar de kolf, waarop kleine onopvallende bloemen staan.
De kolven en sprei van de anthurium zijn in verschillende kleuren geverfd. Soms zijn ze tweekleurig: de onderkant is wit en de punt is groen. Bij anthuriums die in het wild groeien, zijn de sprei en het oor lichtgroen, oranje, wit, roze, geel, rood. Dankzij fokkers hebben kamervariëteiten nog meer tinten.
Anthuriumvruchten zijn sappige bessen met een of meer zaden. Ze hebben meestal ook een decoratief uiterlijk: nauwsluitend, glanzend, van een grote verscheidenheid aan tinten.
De bladeren van anthuriums zijn hartvormig, langwerpig of rond. Ze staan op vrij lange en sterke bladstelen. De grootte van de bladeren varieert afhankelijk van de variëteit en kan soms wel een meter lang worden.
Keer bekeken
Er zijn ongeveer 900 soorten anthuriums. Binnenvariëteiten kunnen worden onderverdeeld in drie hoofdgroepen:
- Prachtig bloeiende soort. Ze worden niet alleen gebruikt in de potcultuur, maar ook voor het snijden. Uitstekende vertegenwoordigers zijn Anthurium Andre, Sierra, Turenze en Scherzer.
- Soort met gekleurde patronen op de bladeren en een korte klimslurf. Enkele vertegenwoordigers zijn Anthurium Khrustalny, Varoka en de Majestic.
- Decoratieve bladverliezende soorten. Ze hebben lange stelen en groene bladeren. Vertegenwoordigers - Anthurium Bakker en Klimmen.
Elke variëteit heeft zijn eigen kenmerken. Anthurium Amalia heeft dus een subtiel aroma, Otaz wordt gekenmerkt door een stinkende geur, waardoor deze soort niet zo populair is.
Onderhoudsfuncties
Verlichting
Anthurium heeft goede verlichting nodig, maar verdraagt geen directe zon. Van zijn stralen verbranden de bladeren snel en verliezen hun decoratieve uiterlijk. Op het noordelijke raam strekt de anthurium zich uit, op het zuiden brandt het. De optimale locatie van de plant in het huis is het oost- of westraam. Aan de zuidkant is het alleen toegestaan om anthurium te bevatten als aan een van de voorwaarden is voldaan:
- het zal een meter van de vensterbank staan;
- er zijn jaloezieën voor de ramen;
- er groeit een boom in de buurt die de zonnestralen zal verstrooien;
- het is herfst of winter.
In de winter heeft hij extra verlichting met lampen nodig.
Temperatuur
Anthurium houdt van warmte en is bang voor tocht. Een geschikte temperatuur in de zomer is 20-25°C, in de winter 16-18°C. Anthurium verdraagt warmte goed. Een temperatuurdaling stopt echter de groei.
De plant mag niet in de directe nabijheid van radiatoren of andere verwarmingstoestellen worden geplaatst. Ze drogen de grond in de pot uit, waardoor de anthurium uitdroogt.
Water geven
Anthurium komt van nature voor in de vochtige tropen en heeft dus voldoende water nodig. In de zomer en de lente - eens per drie dagen, en in de herfst en winter - eens per week. Gebruik voor irrigatie een beetje warm water om de delicate wortels van de anthurium niet te koelen, en altijd zacht. Met een teveel aan kalk erin worden de bladeren van de plant geel. Ze verzachten het water door twee tot drie dagen te bezinken, te koken, te filteren of neutraliserende middelen toe te voegen, die worden verkocht in bloemenwinkels.
Het is belangrijk om de plant niet te laten overstromen! Na het water geven wordt overtollig water uit de pan verwijderd.
Aangezien anthurium inheems is in de tropen, heeft het thuis een hoge luchtvochtigheid nodig. Anthuriumbladeren houden van regelmatig sproeien, maar de bloemen verdragen geen binnendringend water. Hieruit worden de bloeiwijzen gekleurd en sterven ze dan.
Om de luchtvochtigheid te verhogen, wordt veenmos op de grond geplaatst en periodiek besproeid. Dit zorgt voor voldoende vocht voor de luchtwortels van de anthurium. Een soortgelijk resultaat zal het gebruik van kiezelstenen of geëxpandeerde klei in een pallet of kommen in de buurt van de plant brengen.
Eens in de 14-20 dagen is het handig voor anthurium om een hygiënische douche te regelen. Het dient als een profylaxe tegen het verschijnen van ongedierte.
Aarde mix
Voor een goede groei heeft anthurium nodig:
- licht zuur;
- lucht;
- gemakkelijk;
- vochtabsorberend;
- voedzame grond.
Bloemenwinkels bieden zowel universele als bijzondere aarden composities voor anthurium. Sommige kwekers kweken de "flamingobloem" liever in orchideeëngrond. Anthuriumwortels in zo'n substraat krijgen voldoende zuurstof. De schors bevat echter catastrofaal weinig voedingsstoffen, waardoor de plant na verloop van tijd verzwakt en verdort.
U kunt het optimale aarden mengsel voor anthurium met uw eigen handen bereiden. Het is voldoende om te mengen:
- 2 delen humus;
- 1 deel turf;
- 1 stuk lommerrijk land;
- 0,5 delen zand.
Voor luchtdoorlatendheid worden veenmos, stukjes kegel en stenen, houtskool, pijnboomschors aan het mengsel toegevoegd. De dikke fractie moet minimaal 15% van het totale volume van de grond uitmaken.
Anthurium is geweldig voor hydrocultuur. Gebruik hiervoor geëxpandeerde klei of veenmos. Bij deze kweekmethode mag de temperatuur in de kamer niet onder de + 18 ° C komen.
Topdressing
Tijdens de periode van actieve vegetatie en bloei heeft anthurium extra voeding nodig. Zowel organische als minerale meststoffen zijn geschikt. Met de komst van de lente komt anthurium meestal tot leven en begint groene massa op te bouwen. In dit geval heeft hij meststoffen met een hoog stikstofgehalte nodig. Van mei tot eind september worden meststoffen gebruikt, waarin fosfor de boventoon voert.
Anthurium wordt wortelgevoed. Daarna of daarvoor is het belangrijk om de grond af te spoelen met gewoon water, zodat de voedingsstoffen beter door de plant worden opgenomen en de tere wortels niet verbranden.
Overdracht
Jonge exemplaren worden jaarlijks getransplanteerd, vanaf de leeftijd van vijf - eens in de twee tot drie jaar. De beste tijd voor het evenement is het vroege voorjaar. Voordat de plant met pensioen gaat, heeft de plant de tijd om in de zomer sterker te worden en de bladeren te laten groeien die nodig zijn voor fotosynthese en dus voor goede voeding.
Anthurium heeft niet al te lange wortels, dus een korte maar brede pot is er geschikt voor. Afvoergaten zijn vereist.
Tijdens het planten kan de grond niet sterk worden aangedrukt, anders zal het voor de anthurium problematisch zijn om er voet aan de grond te krijgen. Dichte grond is slecht doorlatend voor zuurstof, wat nodig is voor de wortels van de plant.
Reproductie
Anthurium kan op drie manieren worden vermeerderd:
- stekken;
- de struik verdelen;
- zaden.
De eenvoudigste zijn de eerste twee. Op deze manieren wordt anthurium thuis vermeerderd. Zaad vereist meer tijd, kennis en omstandigheden dichtbij kas. Het juiste moment voor anthuriumveredeling is het vroege voorjaar.
Ziekten en plagen van anthurium
Ziekten en plagen zijn het gevolg van slechte anthuriumverzorging. De plant wordt vaak aangevallen door ongedierte. Ze houden ervan om te parasiteren op het sappige gebladerte en de wortels:
- Schilden. Duidelijke tekenen - er zijn donkere vlekken gevormd aan de buitenkant van de bladeren en knobbeltjes op de rug.
- Spint mijt. Deze plaag bedekt de bladeren met vlekken en wendingen.
- Nematoden. Een zeker teken van infectie zijn tuberkelachtige zeehonden op de wortels.
Als er redding is van de eerste twee plagen in de vorm van insecticiden, dan heeft anthurium met nematoden maar één uitweg: isolatie en vernietiging.
Het verschijnen van ziekten wordt onmiddellijk weerspiegeld in het uiterlijk van de plant. Door de aard van de veranderingen kunt u de oorzaak achterhalen en verhelpen.
- Donkere stippen op de bladeren van anthurium geven aan dat de plant koud of verbrand is.
- Vlekken op de bladeren kunnen wijzen op hard water, tocht en lage temperaturen in de winter.
- Bleke of gele randen van de bladeren duiden op onvoldoende verlichting.
- De bleekheid van de hele bladplaat, zwakke groei zijn duidelijke tekenen van een gebrek aan voeding.
- Schimmel op luchtwortels signaleert de baai van de plant.
