Kazunari Ninomiya is een populaire Japanse zanger, songwriter, acteur, stemacteur en radiopresentator. Hij is lid van de Japanse groep Arashi en staat bij bioscoopbezoekers bekend om zijn rol als soldaat Saigoµ in Clint Eastwoods oorlogsdrama Letters from Iwo Jima. Korosensei is de stem van Korosensei in Assassin Class en de Shinigami God of Death wordt gespeeld in de tweede aflevering.
Kazunari Ninomiya is het idool van de Japanse jeugd. Populariteit bracht hem deelname aan de film van Clint Eastwood "Letters from Iwo Jima". Daarin speelde hij de soldaat Saigoµ.
Vervoerder start
De biografie van Kazunari begon in 1983. Hij werd geboren op 17 juni in Tokio. De zus van de toekomstige beroemdheid groeide al op in het gezin. Ouders werkten als koks. Het gezin viel al snel uit elkaar. De grootvader van de jongen, die een fabriek had voor de productie van autoglas, noemde zijn erfgenaam.
Er werd besloten dat hij het familiebedrijf zou voortzetten. Alles werd echter bij toeval beslist. Een neef, buiten medeweten van de twaalfjarige Ninomiya, vroeg namens hem auditie aan. Na goedkeuring begon een carrière in de showbusiness. In 1996 trad Kazunari toe tot Johnny & Associates.
In 1997 begon de artistieke carrière van de man. Hij speelde in een productie gebaseerd op de Amerikaanse film "Stand by Me". Toen concentreerde de beginnende acteur zich op drama's, hij nam lange tijd niet deel aan uitvoeringen.
De televisiepremière vond plaats in 1998. De aspirant-acteur speelde een voortvluchtige tiener in de film Crossing Mt. Amagi' op TBS. In 1999 maakte hij zijn debuut in de jongensgroep "Arashi". Kort voor dit evenement werd de hoofdrol in het drama "Dangerous After School" ontvangen. Voor zijn werk ontving de kunstenaar vele prijzen en werd hij herhaaldelijk genomineerd voor verschillende prijzen.
Filmactiviteit
In 1999 maakte de jongeman zijn debuut in het toneelstuk Shibuya Kara Tooku Hanarete. Arashi speelde in oktober 1999 in een kort volleybaldrama. Het debuut heette "V no Arashi". Van 2003-2005 ging het werk in de serie verder. Kazunari speelde de rol van een afgestudeerde student in de komische televisieserie Stand Up !!, en was het vriendje van een magisch gekrompen meisje in het romantische drama Minami-kun no Koibito. Hij kreeg ook de rol van zijn zoon in de dramaserie Aanhankelijke Tijd.
Van april tot mei 2005 was hij Jim Stark, eerder gespeeld door James Dean, in Rebel Without a Cause. In een speciaal drama getiteld "Heb ik een beetje van mijn dankbaarheid teruggegeven?" kunstenaar nam deel in 2006. De plot is gebaseerd op echte gebeurtenissen. De hoofdpersoon wordt gediagnosticeerd met de dood. Sinds januari 2007 begon de kunstenaar te werken in het project "Dear Father".
In de zomer van 2007 speelde de acteur in de komische televisieserie gebaseerd op de manga Yamada Tar Monogatari. De man reïncarneerde als het hoofdpersonage genaamd Taro Yamada. In het verhaal belandde een arme leerling op een school waar de rijkste studeert. Ninomiya heeft de hoofdrol gespeeld in het drama "Marathon". Het vertelde het verhaal van een autistische atleet die ervan droomt marathonloper te worden. Toen kwam er een breuk in zijn artistieke carrière. Kazunari nam alleen als gast deel aan het filmdrama "Ma".
Het werk heeft plaatsgevonden in de telenovela Rysei no Kizuna. De acteur speelde de oudere broer en wreekte de moord op zijn ouders. Het werk werd zeer gewaardeerd. De 59e Television Drama Academy Awards riepen de artiest uit tot de beste. Nominatie voor de titel van uitstekende artiest werd gebracht door werk in Rysei no Kizuna op het 49e Monte Carlo Television Festival in de categorie Drama.
Tv-series en groep
In het toneelstuk gebaseerd op de roman "Strangers on a Train" speelde Ninomiya in 2009 de rol van een psychopathische moordenaar. De artiest speelde in 2009 in het laatste deel van de dramatische trilogie "Door to Door". verkoper Bill Porter wist ondanks ernstige ziekte de hoogste omzet te behalen.
In de film, gebaseerd op ware gebeurtenissen, won ze de "Personal Award" voor de 46e Galaxy Awards. Ninomiya maakte zijn Johnny's debuut als prijswinnaar en de eerste artiest die een dergelijke prijs ontving op 26-jarige leeftijd.
De opnames voor het drama Tengoku de Kimi ni Aetara, met een vertoning uitgesteld tot september, begonnen in april 2009. Sinds begin 2010 speelde de artiest samen met zijn bandleden in "Arashi" in het drama "Saigo no Yakusoku" in de rol van een medewerker van het beveiligingscentrum die betrokken was bij de inbeslagname van een gebouw.
In 2006 maakte de artiest zijn Hollywood-debuut. Zijn karakter is de koppige soldaat Saigoµ in Letters from Iwo Jima. De jonge artiest kreeg de kans om in Ken Watanabe te werken. Eind oktober 2006 probeerde Ninomiya zijn hand als stemacteur te vervullen en werd de stem van Black uit de animatiefilm Tekkon Kinkreet.
In 2007 speelde de Arashi-groep in de film Yellow Tears. Nino speelde de hoofdrol, gereïncarneerd als een aspirant-mangaka. In oktober 2010 werd de verfilming van de manga "oku: The Inner Chambers" uitgebracht. De kunstenaar werd een jonge man die in een matriarchale samenleving leefde.
Tijd aanwezig
Eind januari 2011 werd het eerste deel van de film "Gantz" vertoond in Japan met Nonomiya als een man die deel ging uitmaken van een dodelijk spel met mensen die omkwamen bij een ongeval. Het volgende deel, dat een absolute hit werd, werd in april 2011 vertoond.
Sinds oktober 2002 presenteert Ninomiya zijn eigen show "Bay Storm" op de radio, waarmee hij vaak beroemde liedjes speelt in zijn eigen interpretatie. De beroemde kunstenaar studeerde in maart 2012 af van de middelbare school.
Hij is bijziend en draagt het liefst contactlenzen. De acteur leerde alleen piano en gitaar spelen. Hij schrijft teksten en muziek.
Heel vaak is een acteur te zien met een game-joystick. Hij heeft een reputatie opgebouwd als een speelse otaku.
Nino is volledig gesloten voor de pers in termen van haar persoonlijke leven. Er is niets bekend over zijn romantische relatie.
In 2013 speelde ze in de film PLAtinum Data. Zijn werk in de bioscoop in 2016 werd voortgezet door de film "Prosecutors-Sinners".
