Dit type vliegenzwam behoort tot de voorwaardelijk eetbare groep, dat wil zeggen, als je deze paddenstoel eet, word je natuurlijk niet vergiftigd, maar je zult ook niet veel plezier beleven aan eten.
Het is dit type paddenstoel dat zich onderscheidt door een halfronde of klokvormige hoed, die behoorlijk indrukwekkende afmetingen kan bereiken (tot 22 cm). De kleur van het bovenste deel van de vliegenzwam is bruinachtig, bruinachtig of met een roodachtige tint, maar het centrale deel is meestal donkerder dan de randen.
Het vruchtvlees van de paddenstoel is wit, zoals veel vliegenzwammen, zonder een uitgesproken geur. De poot van de paddenstoel heeft meestal een lichte verdikking aan de basis; bij een jong individu is het stevig, bij een volwassene is het hol. De kleur is grijsachtig, vaak met kleine schubben. De plaatjes aan de binnenkant van de dop zijn ook wit. Het is de Siciliaanse vliegenzwam die zich onderscheidt door een uitgesproken paddenstoelvolva, maar zonder ring aan de poot.
De geografie van de groei van dit type paddenstoel is zeer uitgebreid - van Groot-Brittannië tot Oekraïne, evenals het grondgebied van Oost-Siberië en het Primorsky-gebied. Je vindt de Siciliaanse vliegenzwam in Noord-Amerika, maar ook in sommige Zuid-Amerikaanse landen.
De paddenstoel groeit in loof- of naaldbossen. Als je deze paddenstoel vindt, maar bang bent om hem te verwarren met giftige "broers", laat je dan leiden door de aanwezigheid van een paddenstoelring. De Siciliaanse vliegenzwam zou het zeker niet moeten hebben, en de meeste andere Amanitovs hebben meestal een ring.
