Het duet van beroemde Russische kunstschaatsers en het echtpaar Tatyana Volosozhar - Maxim Trankov hebben geen spijt van het einde van hun professionele carrière in de sport. De atleten geven toe dat in de periode dat ze zich moesten voorbereiden op de Olympische Winterspelen in Pyeongchang, een belangrijke gebeurtenis die de echtgenoten overkwam, de glans van de medailles overschaduwde. De geboorte van hun dochter veranderde hun leven in veel opzichten.
Het is niet verwonderlijk dat kunstschaatsduetten vaak getrouwde stellen worden. Elke dag trainen, zijn partners veel in de buurt, kennen en begrijpen ze elkaar goed. Samen ervaren ze de vreugde van de overwinning en de bitterheid van de nederlaag. Ze raken eraan gewend dat beslissingen collectief moeten worden genomen en niet alleen voor zichzelf verantwoordelijk zijn.
Persoonlijke relaties in het beroemde paar kunstschaatsers Volosozhar - Trankov begonnen drie jaar voor de bruiloft. De dag van de plechtige bruiloft en de officiële datum van de oprichting van het gezin was 18 augustus 2015. Op de vraag van journalisten of ze het zat worden om altijd samen te zijn, zowel op het werk als thuis, antwoordt Maxim dat ze uit elkaar gaan als ze zich voorbereiden op training of optredens. “Tanya kleedt zich om in de dameskleedkamer, en ik in de herenkleedkamer. Dit is genoeg om een pauze van elkaar te nemen”, lacht hij.
Anderhalf jaar later brak het moment aan waarop het geplande falen van het 24/7-regime zich voordeed in de communicatie van collega's en echtgenoten. Er is een dochter geboren! Om voor haar te zorgen, moest de ouderlijke verantwoordelijkheid worden verdeeld: moeder brengt meer tijd door met de baby, vader - op het werk. Toen ze samenwoonden, was Maxim een huisgenoot, omdat hij in zijn jeugd veel reisde. Nu heeft hij een rijk leven voor zichzelf georganiseerd en is hij klaar om de klok rond te werken om de kindertijd van het kind gelukkig te maken.
Ik moet zeggen dat atleten verantwoordelijke en wilskrachtige mensen zijn, ze weten hoe ze hun fysieke capaciteiten en morele kracht correct moeten beoordelen en verdelen. Door de algemene toestand van de partner Maxim Trankov kon ze tot het laatste trimester van de zwangerschap op de ijsbaan werken. En in de postpartumperiode herwon de jonge moeder snel haar vroegere vorm. Na 1,5 maand heeft het koppel de training alweer hervat. Maar terugkeren naar de grote sport betekende dat men alleen moest leven omwille van prestaties en onderscheidingen. Om zichzelf te beroven van de vreugde om met een kind te communiceren en hun dochter toe te vertrouwen aan de zorg van grootmoeders en kindermeisjes, waren Maxim en Tatiana nog niet klaar. Coach Nina Moser ondersteunde ook jonge ouders. Ze zei dat haar getalenteerde studenten al hun bijdrage hebben geleverd aan de geschiedenis van competitiesporten en daarom het recht hebben om zelf te beslissen of ze doorgaan met presteren of niet.
Tweevoudig Olympisch kampioenen in het kunstschaatsen in tweetallen verlieten de professionele sporten, maar verlieten het ijs niet. Kunstschaatsers treden op in de ijsshows van Ilya Averbukh, gecoacht door het Russische echtpaar Evgenia Tarasova en Vladimir Morozov. Maxim geeft commentaar op kunstschaatswedstrijden, treedt op als expert op Match-TV en neemt deel aan televisieprojecten gewijd aan zijn favoriete sport.
Trankov en Volosozhar, die de ouderlijke status hebben, zijn absoluut gelukkig. Ze delen graag in hun internetblogs informatie over hoe hun kind groeit en zich ontwikkelt: "Dochter is onze belangrijkste prestatie!".
Een charmant meisje (gewicht 3.350 kg, lengte 51 cm) werd geboren op 16 februari 2017 in het Lapino Clinical Hospital. Het stel was niet van plan om samen te bevallen. De emotionele en hete Maxim besloot om één simpele reden het zwangerschapsloon niet op zich te nemen. Ondanks het feit dat Tatiana een uitstekend fysiek uithoudingsvermogen heeft en zelfs haar man overtreft in termen van moreel uithoudingsvermogen, maakt Trankov zich altijd heel bezorgd om zijn vrouw: "Ze is zo klein en kwetsbaar." En Maxim vindt het ook leuk om alles tegelijk te kunnen doen, zoals bij sporten, anders kan hij "in paniek raken". Dus bleef hij zich zorgen maken buiten de deur. Hij downloadde de serie op zijn iPhone - voor het geval hij lang moest wachten. Hij zette zijn koptelefoon op, keek niet eens de helft van de aflevering, ze roepen: "Papa, neem de baby!".
Toen de gelukkige vader de kleine Angelica in zijn armen nam (het meisje had de naam Angelica al gekozen), kwam er een duidelijk besef dat je je nu twee keer zorgen moet maken - hij is niet alleen verantwoordelijk voor zijn vrouw, maar ook voor dit kleine mannetje. "Pas op dat moment begreep ik waarom ze zeggen dat de geboorte van een kind een wonder is", zegt Trankov.
Anderhalve maand later, op de laatste zaterdag van maart, vond de doopceremonie van de dochter plaats in de Driekoningenkathedraal in Yelokhovo. Tatiana's zus Olga en een goede vriend van de familie die getuige was van de bruiloft, kunstschaatsster Fyodor Klimov, werden peetouders. Bij het invullen van de gegevens kreeg het kind een dubbele achternaam. "Dus nu, bij het invullen van de documenten, en zelfs in het Latijnse alfabet, zal het voor iedereen leuk zijn", vertelde Tatiana Volosozhar met een glimlach aan verslaggevers.
Familietradities begonnen met een brief die ouders op haar verjaardag aan hun dochter schreven, zodat ze die later kon lezen en het familiealbum kon versieren. Deze ontroerende boodschap is de introductie van de pasgeborene aan de buitenwereld:
- hoe toekomstige ouders zich voorbereidden op de geboorte van een kind;
- wie haar die dag omringde en hoe het weer was;
- hoe blij mama en papa voelden toen ze de drempel van hun huis overstaken, voorzichtig een kostbare envelop met een baby in hun handen;
- hoe de familie de baby ontmoette, inclusief twee geweldige grootmoeders;
- hoe ze naar haar keken, haar op het voorhoofd kusten en met wie ze overeenkomsten vonden;
- schreef dat ze al haar eerste vriend heeft, een loyale en betrouwbare viervoeter - een spits genaamd Dexter.
Jonge ouders verdeelden hun verantwoordelijkheden: wie is er verantwoordelijk voor het baden, wie 's nachts opstaat en flesvoeding geeft, enzovoort. Lika's patronageprogramma omvat het lezen van de sprookjes van Poesjkin, klassieke muziek voor het slapengaan. Eens, toen hij probeerde het gebrabbel van het kind van herhalende lettergrepen "ma" "pa" "ba" te begrijpen, riep de gelukkige Maxim, roekeloos als in sport, uit: "Denk eens na, ik heb gewonnen!" Het eerste woord van de dochter was het drievoudige "papa".
Ondanks het feit dat Tatiana vroeg weer aan het werk is gegaan, doet het gezin het nog steeds behoorlijk zonder kindermeisjes. Moeders van skaters helpen om voor de baby te zorgen. Maar Tatjana en Maxim zijn niet van plan hun kleindochter lange tijd onder toezicht van grootmoeders te laten, het kind moet worden gesocialiseerd. Om te leren communiceren met kinderen is spelen op de speelplaats straks onvoldoende. In de plannen van de ouders is een gemeentelijke kleuterschool opgenomen. Ouders zijn categorisch tegen thuisonderwijs. Ze wijzen ook elite-onderwijs af om het kind maximaal te beschermen tegen verwende kinderen, de invloed van de gouden jeugd. Van de traditioneel "meisjesachtige" educatieve lijst samengesteld door Tatjana, die muziek, dans en vreemde talen omvat, staat Maxim erop de muziekschool uit te sluiten. Maar in één ding zijn ze verenigd: sport zal zeker aanwezig zijn in het leven van hun dochter.
Als ze zichzelf in hun kindertijd herinneren, kunnen beide atleten zeker zeggen - dit is een goede levensschool. In het autobiografische boek "Two Sides of a Medal" vertellen kunstschaatsers over hun pad in kunstschaatsen. Het feit dat ze de vierjarige fragiele Tanya niet mee naar de afdeling wilden nemen. En hoe Maxim op 4-jarige leeftijd naar de ijsbaan werd gebracht met als enig doel de energieke tomboy te beschermen tegen de invloed van de straat. En pas op 12-jarige leeftijd veranderde de sjabbat-man in een atleet die met volledige toewijding in training begon te werken.
Het is verre van een feit dat Angelica's toekomst geassocieerd zal worden met professioneel kunstschaatsen. Ouders zullen alle sportactiviteiten verwelkomen, zolang ze hun dochter maar plezieren, overeenkomen met haar neigingen en capaciteiten. Maar ze zal zeker leren schaatsen. Trankov neemt dit als vanzelfsprekend aan - als vader en moeder zoveel tijd op de ijsbaan doorbrengen, is het waarschijnlijk dat het kind daar geïnteresseerd zal raken.
Over actieve kinderen met een vechtlustig karakter, zoals die van Angelica, zeggen ze dat ze een sportieve kern hebben. Het meisje zit niet stil, beweegt veel. Trekt zich niet terug totdat het zijn zin krijgt. En dit zijn geen grillen of driftbuien, maar vastberadenheid en doorzettingsvermogen.
Op de leeftijd van 9 maanden had de baby, die tegen die tijd al actief aan het kruipen was, het eerste komische kenmerk van een skater - warme laarsjes vastgebonden in de vorm van skates. "Er zijn nog geen tanden, maar ik heb al mijn eigen schaatsen", reageerde hij met typische Maxim-humor bij de foto op zijn Instagram. Niet minder dan speelgoed, ze werd aangetrokken door de glitter van echte schaatsen. En in de video op sociale netwerken worden volgers van beroemde atleten geraakt door hoe de volwassen Lika artistiek oefent met een gymnastieklint. De familie Trankov besteedt veel aandacht aan de fysieke verbetering van het kind vanaf de allereerste levensdagen: gymnastiek, massage, zwemmen.
Iets eerder dan de kinderen van andere bekende ouders in de wereld van kunstschaatsen, maakte Angelica kennis met de ijsbaan. Dit blijkt uit een familiefoto van het Olympisch trainingscentrum van Novogorsk en een video die door atleten op sociale netwerken is geplaatst. Een tweejarig meisje schaatst met haar moeder en in de betrouwbare handen van haar vader vliegt ze letterlijk in steunen. Haast je niet om dit te beschouwen als PR of de wens van ouders omwille van toekomstige sportoverwinningen om 'het kind de kindertijd te ontnemen'. Omdat ze veel tijd op de ijsbaan doorbrengen, nemen schaatsers kinderen vaak mee naar trainingen en optredens. Sommigen beginnen met lessen in sportafdelingen, net als Petrova en Tikhonov, Slutskaya, Navka. Anderen leren kinderen gewoon rijden en laten ze kennismaken met hun sport (Kostomarov, Domnina, Yagudin). Kinderen gaan het ijs op zonder dwang en angst - ze zijn tenslotte in handen van hun ouders, die alles weten over de fysiologie van het kind en de psychologie van kindersporten.
Trankov heeft een pedagogische opleiding genoten, het onderwerp van zijn proefschrift was gerelateerd aan de opvoeding van kleuters. In 2015 deed hij zijn eerste coachingervaring op, in samenwerking met een paar Evgeny Tarasov - Vladimir Morozov. Maxim werkt met jongere atleten als mentor in de "Ice Age" voor kinderen. Kleine Angelica vindt het leuk als haar vader oefeningen doet, flips, gooit met haar, ongeveer hetzelfde als op het ijs. Ze lacht, is blij, vraagt hem soms zelfs om haar te draaien, om te draaien. Hij komt naar boven en probeert langs zijn benen omhoog te klimmen - hij wil zoveel op de armen. Wie weet, misschien was het van een moeder met genen dat de liefde voor krachtige elementen werd doorgegeven?
En het kleine meisje keek naar de heldere en kleurrijke uitvoering van de ijsshow "Alice in Wonderland" van Ilya Averbukh tijdens de nieuwjaarsvakantie, waaraan haar ouders deelnemen. In de sprookjesfiguren (Maxim Trankov - The Mad Hatter, Tatyana Volosozhar - The White Queen) herkende het kind enthousiast zijn vader en moeder, prachtig glijdend op het ijs. Met zulke indrukken is het gewoon goed om ze te volgen naar de ijsbaan.
