Ann Blyth is een Amerikaanse actrice, genomineerd voor een Oscar uit 1945. Daarnaast is ze de eigenaresse van een gepersonaliseerde ster op de Hollywood Walk of Fame. En hoewel Amy Blint al lang niet meer in de hoofdrol heeft gespeeld, herinneren veel bioscoopbezoekers zich nog steeds en houden ze van foto's met haar deelname.
Vroege jaren en vroege carrière
Ann Blyth werd geboren op 16 augustus 1928. Toen ze nog heel jong was, scheidden haar ouders. Ann bleef, evenals haar zus, bij haar moeder.
De toekomstige actrice bracht haar jeugd door in New York. Hier ging ze naar een katholieke school. Ook van jongs af aan studeerde Anne opera en nam ze deel aan kinderradioprogramma's.
In 1941 maakte ze haar Broadway-debuut - ze speelde een van de rollen in het drama Lillian Hellman "Watch on the Rhine" (1941). In deze voorstelling speelde Ann twee jaar (in totaal werd het in die tijd 378 keer vertoond).
Na een van de optredens kreeg Ann Blyth een contract aangeboden bij de Universal Film Studio. En al snel verscheen ze in de films. De eerste films waarin Blyth speelde, werden Demolition of the Old Quarter (1944) en Mary Monahans (1944) genoemd.
Het leven en werk van de actrice van 1945 tot 1957
Een jaar na haar filmdebuut verwachtte Ann Blyth een groot succes. In 1945 werd de beroemde noir-film van Michael Curtis "Mildred Pierce" uitgebracht. Hier speelde Blyth Veda - een hebzuchtig en arrogant meisje dat haar moeder letterlijk kwelt (haar rol werd gespeeld door een andere filmster uit de Gouden Eeuw van Hollywood - Joan Crawford) met haar grillen. Amerikaanse filmcritici hebben het werk van Ann in deze film zeer goed geprezen. Bovendien leverde dit werk de actrice een Oscar-nominatie op voor Beste Mannelijke Bijrol. Ze had echter nog steeds geen kans om te winnen in deze nominatie.
Anne kreeg een ongeluk kort na het filmen van Mildred Pierce. Tijdens haar vakantie in het Lake Arrowhead-resort viel ze tevergeefs en verwondde ze haar rug. De actrice herstelde ongeveer anderhalf jaar van deze blessure.
Eind jaren veertig had Ann Blyth verschillende interessantere rollen. In 1947 speelde ze de rol van de gangsterdochter Sheila in Killer McCoy. De film werd een kaskraker van zijn tijd.
Een andere opvallende film met Anne Pearce's deelname is Jules Dassins gevangenisdrama Brute Force (1947). Hier speelt ze Ruth Collins, een vrouw die aan kanker lijdt en wiens man gevangen zit.
En in 1948, in de film "Mr. Peabody and the Mermaid" (1948), speelde ze gewoon een sprookjesachtige heldin met een vissenstaart. En hoewel, volgens de plot, deze heldin dom was, werd het toneelstuk van de actrice herinnerd door het publiek. Het is ook vermeldenswaard dat Ann Blyth in 1949 werd afgeschilderd als een zeemeermin in een van de Superman-strips.
In 1951 speelde de actrice in de musicalfilm The Great Caruso. Ann Blyth speelde de rol van Dorothy Benjamin, een vriend van de Italiaanse tenor Anthony Caruso.
In december 1952, een maand voor de volgende presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten, werd het interview van Anne Blyth gepubliceerd, waarin ze verklaarde dat ze een aanhanger was van de Republikeinse Partij en in het bijzonder Dwight D. Eisenhower. Vervolgens sprak ze haar steun uit voor andere Republikeinse presidenten - Richard Nixon, Ronald Reagan, George W. Bush.
In december 1953 beëindigde Blyth haar samenwerking met Universal Studios en tekende ze bij Metro-Goldwyn-Mayer. In dezelfde 1953 speelde ze in de film "Alle broers waren dapper." De actrice verscheen hier in de vorm van Priscilla - een schoonheid, voor wiens liefde twee walvisvaarders vechten …
Een andere interessante film uit de filmografie van Ann Blyth is "Slander" (1957). De plot van deze film draait om de tabloidkrant "True Truth", die vuile geruchten over de sterren verspreidt. Blyth speelt Connie, de vrouw van Scott Martin, de maker van de kinder-tv-show, die voor het eerst succes boekte en vervolgens, dankzij een artikel dat verscheen in "True Truth", niet alleen zijn carrière verloor, maar ook zijn zoon…
Over het algemeen bleek 1957 behoorlijk vruchtbaar voor Blyth. Dit jaar werden, naast "Slander", twee biopics uitgebracht met de actrice - "The Story of Buster Keaton" (hier speelde Anne Blitt de rol van de jonge casting director Gloria Brent) en "The Helen Morgan Story" (hier ze speelde de hoofdpersoon).
Ann Blyth na groot vertrek naar de bioscoop
Na 1957 acteerde de actrice praktisch niet in Hollywood, hoewel ze bleef werken op televisie en in theater.
In de jaren zestig en zeventig had ze rollen in de tv-series "The Twilight Zone", "Burke's Justice", "The Heart of the matter", "Theater of the Makers of Suspension", enz.
Bovendien verscheen Ann Blyth gedurende deze tijd in het beeld van een typische Amerikaanse huisvrouw in advertenties voor koekjes, muffins en fruittaarten van het merk Hostess.
In 1985, na het filmen van een van de afleveringen van de serie Murder, She Wrot, beëindigde de actrice haar acteercarrière.
Maar helemaal uit het gezichtsveld van de media verdween ze niet. Van tijd tot tijd woonde Blyth sociale evenementen bij, nam deel aan liefdadigheidswerk. Het is bekend dat ze hulp heeft verleend aan organisaties zoals het Nationaal Comité van de Republikeinse Partij, de American Bible Society, het Amerikaanse Rode Kruis, enz.
Nu is Ann Blint de negentig gepasseerd en weet het grote publiek weinig over haar huidige leven.
Echtgenoot en kinderen van de actrice
In 1953 werd Blyth de vrouw van Dr. James McNulty, de broer van de beroemde zanger Dennis Day, die hen in feite introduceerde. Na haar huwelijk begon Ann Blyth aanzienlijk minder tijd aan haar werk te besteden.
Ze schonk het leven aan vijf kinderen van James: in 1954 werd de jongen Timothy Patrick geboren, in 1955 - het meisje Maureen Ann, in 1957 - het meisje Kathleen Mary, in 1960 - de jongen Terence Grady, in 1963 - het meisje Eileen Alana.
Het echtpaar woonde meer dan vijftig jaar samen, tot de dood van James (hij overleed op 13 mei 2007).
