Tijdens het genieten van muziek ervaren mensen verschillende emoties, blij of verdrietig. Het is niet verwonderlijk dat een sombere of juist krachtige melodie iemands stemming kan beïnvloeden. Een belangrijke rol hierin wordt gespeeld door de gemeenschappelijke muzikale modi - mineur en majeur. Hoe kun je ze uit elkaar houden? Dit is het begrijpen waard.
Wat is klein en groot?
Mineur (van het Latijnse woord mineur - "minder") is een muzikale modus, waarvan het akkoord is gebaseerd op de kleine terts. In de regel klinkt de minderjarige verdrietig, verdrietig, deprimerend.
Majeur (van het Latijnse woord majeur - "groter") is een muzikale modus waarvan het akkoord is gebaseerd op de grote terts. Major wordt in de regel gekenmerkt door een vrolijke, vrolijke klankkleur.
Wat is het verschil tussen mineur en majeur?
Het contrast tussen majeur en mineur is een van de belangrijkste in de muziek. Majeur is het tegenovergestelde van mineur. Volgens de Europese traditie worden klanken gescheiden door middel van tonen en halve tonen. Vanwege de fysieke kenmerken van geluiden, evenals de fysiologische structuur van het menselijk oor, creëert zelfs een halve toon een aanzienlijk contrast in de perceptie van geluid.
Meestal ervaren luisteraars majeurakkoorden als vreugdevol en mineurakkoorden als verdrietig. Onthoud bijvoorbeeld hoe het beroemde grote werk - "Wedding March" van Mendelssohn klinkt. Niet alle marsen zijn echter meestal energiek en vrolijk. Zo is Chopin's Funeral March gemaakt in mineur, dus als je ernaar luistert, verschijnt er een treurig, tragisch gevoel.
Minor heeft een uitgesproken "negatieve" kleuring en major - "positief". Dit kenmerk van het geluid van muziek wordt meestal door een persoon gekenmerkt als "verdriet" of "vreugde". Bovendien, wat vooral interessant is, is de emotionele kleuring van akkoorden op geen enkele manier afhankelijk van veranderingen in het volume of timbre van hun samenstellende geluiden.
Niettemin komt het ook voor dat de majeur lyrische, tragische gevoelens kan uiten, en de mineur - vrolijk en licht. Veel Amerikaanse blues wordt bijvoorbeeld gemaakt in majeur, maar de Russische vurige "Gypsy" - vreemd genoeg, in mineur.
Naar analogie, in het Russisch, wordt een minderjarige een droevige, saaie, depressieve, treurige stemming genoemd, en een majoor is een opgetogen, opgewekte, opgewekte gemoedstoestand.
Verschil tussen mineur en majeur
Het verschil tussen een mineur en een majeur is dus als volgt:
- in de muziek wordt een mineur akkoord gebouwd op een kleine terts en een majeur op een majeur;
- in zowel majeur- als mineurtoonladders is de volgorde van de intervallen (zowel tonen als halve tonen) verschillend;
- meestal heeft de minor een sombere en donkere klank, en de major - de lichte klankkleur;
- kleine veroorzaakt negatieve emoties, zoals verdriet, moedeloosheid, verdriet en grote - positieve (vreugde);
- ook een minderjarige wordt vaak een doffe, droevige, depressieve toestand genoemd, en een majoor is een uitgelaten, opgewekte, opgewekte stemming.
