Dennis Dugan is een Amerikaanse acteur en regisseur die een aantal financieel succesvolle komedies heeft geregisseerd. In de jaren negentig regisseerde hij films als "Problem Child" en "Ninja from Beverly Hills", en in de tweeduizendste werd hij herinnerd voor zijn samenwerking met acteur Adam Sandler. Voorbeelden van een dergelijke samenwerking zijn de komedies Don't Mess with the Zohan (2008), Classmates (2010), Jack en Jill (2011).
vroege jaren
Dennis Dugan werd geboren in Wheaton, Illinois, VS op 5 september 1946. De naam van zijn moeder was Marion en de naam van zijn vader was Charles Dugan (hij was verzekeringsagent van beroep). Het gezin was groot - Dennis had drie broers en zussen (een oudere en twee jongere).
Een tijdlang werd hij opgeleid aan de Goodman School of Drama in Chicago. Dennis begon zijn serieuze acteercarrière in 1969 in New York. Drie jaar later, in 1972, verhuisde hij echter naar Hollywood en begon hij episodische personages te spelen in verschillende televisieseries en televisieshows.
In de tweede helft van de jaren zeventig werden zijn rollen prominenter. In een van de afleveringen van de beroemde tv-serie "Mijn naam is Colombo" (meer specifiek in de serie "The Last Salute to the Commander" uit 1976), speelde Dugan een beginnende detective - sergeant Theodore Albinsky.
In dezelfde periode verwierf hij enige populariteit als filmacteur. De kijkers van die jaren konden zich hem vooral herinneren uit de films "Harry and Walter Go to New York" (1976) en "Alien from Space and King Arthur" (1979).
In de jaren tachtig verscheen Dennis onder meer in vier afleveringen van de in Rusland vrij bekende televisieserie Moonlight Detective Agency, waar hij de echtgenoot van hoofdpersoon Maddie Hayes (gespeeld door Sybil Shepherd) speelde. in dit project als tv-regisseur, die de laatste aflevering van het laatste seizoen regisseerde (de aflevering heette "Maansverduistering").
Dugan's werk van 1990 tot heden
In 1990 maakte Dennis Dugan zijn regiedebuut in de bioscoop - hij regisseerde de komedie "Difficult Child". De plot van de plot is hier heel eenvoudig: Ben en Flo, die geen eigen kinderen kunnen krijgen, nemen een zevenjarige jongen uit een weeshuis. Maar al snel blijkt dat dit jongetje een levendig karakter heeft, en dat hij zijn adoptieouders heel wat problemen kan bezorgen…
En hoewel deze komedie niet erg populair was bij critici, ontving het publiek hem zeer hartelijk - met een budget van $ 10 miljoen bracht het ongeveer zeven keer meer op. Bovendien had de film nog twee sequels - "Problem Child 2" en "Problem Child 3". Dugan had echter niets met hen te maken. In de eerste helft van de jaren negentig was hij betrokken bij andere projecten - in 1992 regisseerde hij de komedie "Half-witted", en in 1994 de komedie "Shaggy Dog" (deze werd alleen op tv getoond).
In dezelfde periode toonde Dennis Dugan zich als regisseur in de eerder genoemde tv-serie "Colombo". In 1993 werd hem de opname van de serie "Butterfly in Grays" toevertrouwd. In deze aflevering onderzoekt Colombo de moord op een journalist, en de hoofdverdachte hier is een collega van deze journalist - een beroemde radiopresentator …
In 1996 werkte Dennis Dugan aan de komedie Lucky Gilmore, met komiek Adam Sandler in de hoofdrol. Aan de kassa bracht de film vier keer zijn budget op en dit markeerde het begin van een langdurige samenwerking tussen twee creatieve mensen.
In 1997 regisseerde Dugan de prachtige komedie The Ninja of Beverly Hills. Het vertelde over een dikke en onhandige kerel die zichzelf als een geweldige ninja beschouwt, waardoor hij constant in grappige situaties terechtkomt.
Twee jaar later, in 1999, verscheen Dugans tweede film met Adam Sandler in de hoofdrol, Big Daddy. En hoewel de kassa van de film meer dan $ 200 miljoen bereikte, ontving Adam Sandler's optreden daarin extreem negatieve recensies van critici - hij ontving zelfs de Gouden Framboos als de slechtste acteur.
In 2001 regisseerde Dugan de film Bitch en in 2003 regisseerde hij de actiekomedie National Security.
Drie jaar later, in 2006, werd de komedie "Bench" uitgebracht, en het was een nieuwe samenwerking tussen Adam Sandler en Dennis Dugan. Dugan was hier zoals gewoonlijk de regisseur en Adam Sandler was de producent en schrijver. Het is ook de moeite waard om toe te voegen dat acteurs als Rob Schneider, John Heider en David Spade hier in de hoofdrollen verschenen.
Daarna regisseerde Dugan nog een aantal komedies - "Don't Mess with the Zohan", "Chuck and Larry: Fire Wedding", "Pretend to be My Wife", "Classmates", "Such Different Twins". En in feite werden al deze films gewoon verpletterd door critici - ze werden uitgescholden voor slecht acteerwerk, grappen van lage kwaliteit, primitieve en verouderde humor, enz.
Het geval met "Zo'n verschillende tweelingen" was vooral indicatief. Op het Rotten Tomatoes-portaal ontving deze foto slechts 3% van de positieve recensies. Niet alleen dat, bij de Golden Raspberry Anti-Awards 2011 won So Different Twins alle tien nominaties, waaronder Slechtste Film van het Jaar. Adam Sandler portretteerde in deze film twee personages die als het ware een tweeling zijn - een jongen genaamd Jack en een meisje genaamd Jill. Als gevolg hiervan kreeg hij twee "Golden Frambozen" - in de nominaties "Slechtste mannelijke rol" en "Slechtste vrouwelijke rol". Natuurlijk werd Dugan ook opgemerkt tijdens deze ceremonie - hij ontving een anti-award in de nominatie "Slechtste regisseur van het jaar".
Maar dit weerhield hem er niet van om nog een film met Adam Sandler te maken - "Classmates 2" (dit is het vervolg op de komische film uit 2010). Deze film ontving ook negatieve recensies van professionals, maar wierp zoals gewoonlijk goed uit (ongeveer $ 240 miljoen opgehaald).
In totaal hebben de films van Dugan wereldwijd meer dan $ 1 miljard verdiend.
Priveleven
Dennis Dugan trouwde in 1973 voor het eerst met actrice Joyce Van Patten. Dit huwelijk duurde veertien jaar, dat wil zeggen tot 1987.
De tweede vrouw van de regisseur was Sharon O'Connor, hij woont nog steeds bij haar. Bovendien is Sharon ook de zakenpartner van Dennis Dugan. Samen vormden ze het productiehuis Art Echo.
Sharon en Dennis hebben ook een zoon genaamd Kelly. Er is informatie dat hij nu in het Major American League-honkbal speelt voor het Chicago Dogs-team.
