"Vanille" is de naam van een jeugdsubcultuur die niet zo lang geleden in ons land verscheen. Talloze stereotypen en geruchten worden geassocieerd met "vanille". Maar er zijn onderscheidende kenmerken die zeker zullen zeggen dat dit "vanille" is.
Heb je ooit moderne meisjes ontmoet die zichzelf romantisch zouden vinden, verslaafd aan mode en dure gadgets, lijdend aan verloren liefde en liefdevolle snoepjes? Hier is een ruw portret van de zogenaamde "vanille". Zeg, zijn alle meisjes nu zo? En toch is "vanille" de richting van de jeugdsubcultuur, wat betekent dat deze richting zijn eigen "genrewetten" heeft.
"Vanille" als richting van de jeugdsubcultuur verscheen vrij recent - begin 2010. Zo'n originele naam werd hoogstwaarschijnlijk aan de richting gegeven door meisjes, kwetsbaar en romantisch, die zich onderscheidden door hun liefde voor alles wat zoet, zoet en teder was. "Vanilla" staat heel dicht bij de hipster-subcultuur en lijkt op hen, zowel in hun voorkeuren in kleding en technologie als in interne kenmerken.
De ontwikkeling van de vanilek-subcultuur is niet toevallig. Jongeren hebben altijd geprobeerd om op de een of andere manier op te vallen tussen volwassenen en hun leeftijdsgenoten, wat bewijst dat adolescenten ook iets waard zijn. Met de ontwikkeling van sociale netwerken en snel veranderende gadgets vallen die tieners met het meest modieuze apparaat op om zich met zijn hulp halsoverkop in virtuele communicatie, films en muziek te storten. Daarom wordt hun vlucht uit de realiteit en hun protest tegen alle andere "vanille" uitgedrukt door volledige onderdompeling in virtualiteit.
In wezen is "vanille" een kruising tussen "emo" en "glamorous". Ze houden ervan om te pronken met de tragedie van hun leven en depressie, maar ze zijn niet vies van modieuze kleding. Het leven van dergelijke adolescenten is gevuld met trieste statussen op sociale netwerken, een verslaving aan alles wat Engels of Amerikaans is, hoewel hun liefde zich misschien niet uitstrekt tot de kennis van de taal en cultuur van deze landen. Het bekende stereotype dat het vanillemeisje op de vensterbank zit, koffie drinkt, een dunne sigaret rookt, naar de regen kijkt en erover nadenkt, heeft hier ook zijn wortels.
Je kunt "vanille" in de samenleving opmerken door romantisch, zachtaardig en naïef gedrag, een constante staat van verliefdheid of depressie door ongelukkige liefde. Hun kleding omvat skinny jeans of leggings, losse T-shirts en T-shirts, zeker ugg-laarzen.
Er zijn enorme brillen als accessoires, ongeacht of ze bij het meisje passen of niet. Er is verwarring op het hoofd in de vorm van een plukje haar, op de een of andere manier opgetrokken, met talloze "hanen". Bovendien, hoe meer "hanen", hoe meer "vanille". Een speciale chic wordt gegeven aan "vanille" door een telefoon van het nieuwste model of een modieuze camera.
