Ze zeggen dat je vuil linnen niet in het openbaar mag wassen. En het afval kan niet 's nachts of 's nachts worden buitengezet, zo is de traditie. Ze kwam natuurlijk uit een ver verleden, toen onze voorouders nog heilig in geesten geloofden.
Men geloofde dat na zonsondergang de boze geesten over de wereld heersen, als het ware dromend om eerlijke mensen sterker te ergeren. Als op dit moment de kwade krachten iets tegenkomen dat aan een persoon toebehoort, zal die persoon zich ongemakkelijk voelen. Schade, boze oog, ziekte (of erger) zijn gegarandeerd. Daarom waarschuwden de oude mensen jonge mensen, en zij, op hun beurt, hun kinderen voor deze onbezonnen daad. Het kwaad slaapt niet, dus waarom zou je jezelf in gevaar brengen en problemen veroorzaken als de vuilnisbak best in staat is om tot de ochtend te wachten?
Lekker tussen de prullenbak
Er was een ander geloof dat goederen samen met het afval uit het huis werden gehaald. Het is onwaarschijnlijk dat rijkdom en geluk uitsluitend in de prullenbak leven, dus dit bijgeloof kan op een andere manier worden verklaard. Als je 's avonds de vuilnis buiten zet, verlaat er een deeltje energie het huis, dat niet van de ene op de andere dag wordt aangevuld, en dit is een soort verlies. En als je 's middags of' s ochtends afval weggooit, blijft de positieve energie in huis behouden en stijgt het gezinsinkomen. Tegelijkertijd geloofde men dat vóór zonsondergang de geesten van de haard naar het huis kwamen om de bewoners te beschermen en de huisvrouw te helpen in zijn zaken. Natuurlijk gaan geesten niet naar een vies en onrein huis, dus als je je niet van tevoren hebt voorbereid, gooi het dan na zonsondergang weg, gooi het in ieder geval niet weg - je blijft zonder gasten.
Over de brownie gesproken, onze voorouders respecteerden en vereerden deze geest zeer. Maar dit wezen is grillig en kwetsbaar. Hij kan mensen helpen, maar als hij zich beledigd voelt, zal hij zeker vuile trucs gaan uithalen. Om dit te voorkomen probeerden ze de brownie op alle mogelijke manieren te sussen. En het afval werd 's nachts achtergelaten zodat de uitgehongerde geest kon eten. Het is moeilijk te zeggen hoe de domovoy zich verhoudt tot de nachtelijke feesten op de vuilnisbelt, maar aangezien ze erin geloofden, was er waarschijnlijk enig voordeel. En dat hoop ik echt voor de brownie, en niet voor de kakkerlakken.
Zwerfvuil in de hut
Een andere verklaring voor het vreemde bijgeloof is het eerder genoemde volksgezegde. Was vuil linnen niet in het openbaar, om niet het voorwerp van roddels en verkeerde interpretaties te worden. Het is logisch om aan te nemen dat nieuwsgierige buren enorm geïnteresseerd zullen zijn in waar deze persoon 's nachts met een emmer naartoe gaat, kleine oversteekplaatsen maakt en elke minuut rondkijkt. Dit alles is zeker niet zonder reden, het is noodzakelijk om morgen met de roddels bij de bron te bespreken. Trouwens, in de moderne realiteit van het stadsleven is dit beeld nog steeds relevant. Iedereen zal zich vast wel de medelevende oude buurvrouw herinneren, terwijl hij in zijn vrije tijd bij het kijkgaatje van de deur of op de bank voor het huis zat. Dus, nadat je aan haar gemoedsrust hebt gedacht, zet je het afval voor zonsondergang buiten.
