Doordat ze in een beperkte hoeveelheid grond moeten groeien, reageren kamerplanten bijzonder slecht op een gebrek aan voedingsstoffen. Minerale en organische meststoffen compenseren dit tekort.
instructies:
Stap 1
Voor de kweek en watergift is het beter om oude, gedroogde duivenpoep te gebruiken. Het gehalte aan stikstof, fosfor en kalium in deze mest is hoger dan in verse. Wanneer ze zijn gedroogd, verliezen de zaden van onkruid in de uitwerpselen hun ontkieming en worden de uitwerpselen zelf gedesinfecteerd, waardoor onnodige microflora wordt verwijderd. Om een vloeibare topdressing te maken, worden de uitwerpselen vlak voor het in de grond brengen verdund met water in een verhouding van 1:12. Het heeft geen zin om zo'n vloeistof aan te dringen en op te slaan, omdat deze de helft van zijn stikstof verliest.
Stap 2
Sommige deskundigen raden af om pluimveemest te gebruiken om kamerplanten te bemesten. De reden is dat het hoge gehalte aan ammoniak in een dergelijke oplossing de plant kan beschadigen. Een hoog stikstofgehalte is ook vaak schadelijk voor planten, vooral de gevoelige planten, die allemaal Gesneriaceae zijn. Bij het water geven met verdunde duivenpoep komen vaak wortelverbrandingen voor. Het is onhygiënisch om deze meststof in een appartement te planten en een aanhoudende onaangename geur die uit de potten komt, kan hoofdpijn en allergieën veroorzaken.
Stap 3
De planten water geven met een oplossing van pluimvee-uitwerpselen moet met de nodige voorzichtigheid worden gedaan, om te voorkomen dat de vloeistof op de bladeren komt. Dit kan ziekte en bladverlies veroorzaken. Op dezelfde manier als drijfmest wordt een vloeibare meststof bereid uit pluimveemest. De verhoudingen kunnen variëren van 1:10 tot 1:12. Deze meststof wordt één tot drie keer per maand gebruikt. Sommige mensen geven er de voorkeur aan een kleine hoeveelheid gemalen mest door de grond te mengen in plaats van deze te verdunnen met water. In dit geval bestaat het gevaar van ophoping van uitwerpselen in foci, wat ernstige brandwonden aan de wortels veroorzaakt. Er zijn frequente gevallen van rotting van onvoldoende gedroogde uitwerpselen en als gevolg daarvan plantenziekten.
Stap 4
Om de plant niet te schaden met zo'n serieuze voeding, moet je de tekenen kennen die in de pot verschijnen met een teveel aan mineralen. Als bij het besproeien met zacht, bezonken water nog steeds een witte bloei aan het aardoppervlak kan worden waargenomen, is dit een duidelijk teken van een teveel aan mineralen in de bodem. Als de bloem in de zomer langzaam groeit en de toppen van de bladeren bij voldoende vocht toch uitdrogen, zijn dit ook tekenen van een teveel aan mineralen. Als de bladeren verwelken en eraf vallen, en de stengel breekbaar en broos is, duidt dit hoogstwaarschijnlijk op hetzelfde.
Stap 5
Het gebrek aan mineralen uit zich in de vorm van een trage ontwikkeling, onvoldoende weerstand tegen ziekten en plagen. Het afsterven van de onderste bladeren en delen van de stengel duidt op een gebrek aan mineralen en vitamines. Als er geen bloei is en de scheuten te klein en kwetsbaar zijn, is de reden waarschijnlijk hetzelfde.
