Het verplanten van cactussen is radicaal anders dan dezelfde operatie voor bladverliezende planten. De verschillen betreffen niet alleen de procedure zelf, maar ook parameters als bodemsamenstelling, watergift, potmaat.
Je moet beginnen met het verplanten van een cactus met de keuze van de grond, en kant-en-klare grond kan niet in een winkel worden gekocht - zelfs niet bedoeld voor vetplanten, het heeft toevoegingen nodig in de vorm van zand, geëxpandeerde klei en drainage. Het zand moet grofkorrelig uit de rivier worden gehaald. Het is al uitgewassen en ontdaan van organische deeltjes die rotting van het wortelstelsel kunnen veroorzaken. Als het onmogelijk is om het te krijgen, wordt de gebruikelijke constructie, genomen uit de zandbak, gebruikt. Het moet met heet water worden gespoeld totdat de troebelheid volledig is verdwenen. Kleine fracties worden door meerdere malen gevouwen gaas gezeefd. De overige grote zijn geschikt om in de grond te verwerken.
Voor een goede doorgang van water door de grond moet aan de laatste geëxpandeerde klei worden toegevoegd - het is ademend, zodat de wortels geen gebrek aan zuurstof zullen hebben. Geëxpandeerde klei wordt verkocht in bloemenwinkels. De pot moet een of meer gaten aan de onderkant hebben, maar de drainage is hier niet toe beperkt. Om geen stagnatie van water in de bodemlaag te veroorzaken, worden kiezelstenen, stukjes rode baksteen of een in stukjes gesneden wijnkurk in de bodem van de pot gegoten. Eierschalen worden daar ook toegevoegd. Het land wordt gebruikt of gewone tuin of winkel gekocht.
In plaats van aarde kun je een los kokossubstraat nemen, maar voordat je het in een pot legt, moet het worden bevochtigd en gedroogd, omdat het sterk opzwelt door water.
De grootte van de pot hangt af van het wortelstelsel van de cactus, maar mag in ieder geval niet veel groter zijn dan de parameters van de oude container. In tegenstelling tot bladverliezende planten houden vetplanten niet van losse potten. In omstandigheden met meer ruimte groeien ze slecht en bloeien ze niet. Daarom moet de grootte van de nieuwe container iets groter zijn dan het volume van de kluit. Als een deel van de wortels van de cactus is verrot en uitgestorven sinds de laatste transplantatie, kan de diameter van de pot zelfs worden verkleind.
De eerste helft van de lente wordt beschouwd als de optimale tijd voor het herplanten van cactussen, omdat het tijdens deze periode is dat ze hun seizoensgroei beginnen en zich het meest succesvol aanpassen aan de nieuwe grond.
Cactus wordt alleen uit droge grond getransplanteerd, dus het water geven moet minstens 3 dagen van tevoren worden gestopt. Een kleine hoeveelheid vocht is acceptabel in de grond, zoals in het land dat door winkels wordt verkocht. De grond wordt gedesinfecteerd, waarvoor deze een half uur in de oven wordt geplaatst. De wanden van de pot worden overgoten met kokend water. De cactus wordt uit de oude container gehaald met een speciaal plastic pincet of een krant die in meerdere lagen is gevouwen, waarvoor de pot wordt omgedraaid en lichtjes geschud. Als de kluit vastzit, moet deze voorzichtig met een mes van de zijkanten van de pot worden verwijderd.
Verouderde wortels moeten worden afgesneden met een nagelschaartje om bederf te voorkomen. Een klein laagje voorbereid grondmengsel wordt op de reeds in een nieuwe pot gelegde drainage gegoten, waarna de kluit van de cactus er bovenop wordt geplaatst en op gewicht wordt gehouden. Grond wordt van alle kanten tot het niveau van de wortelhals gegoten. Als dit merkteken wordt overschreden, zal de basis van de cactus gaan rotten of beginnen te worden bedekt met beschermende verhouting. Het is niet nodig om de grond aan te stampen, schud de pot gewoon een beetje. Er wordt schoon zand bovenop gegoten. Drie dagen, en als het wortelstelsel beschadigd is, tot een week, wordt de vetplant niet bewaterd en staat hij in de schaduw. Dit is nodig voor de genezing van eventuele scheurtjes in de wortels. Transplantatie van jonge cactussen wordt jaarlijks uitgevoerd, oude - in een jaar.
