Passiebloem, of Passiebloem, is een groenblijvende wijnstok met ongelooflijk aantrekkelijke bloemen die op een ster lijken. Haar thuisland is de tropen van Zuid-Amerika en Australië. Sommige soorten hebben eetbare vruchten. In noordelijke klimaten wordt Passiebloem gekweekt als sierbloeiende plant in een kamer of kas.
De "cavaleriester" (dit is een andere naam voor passiebloem) plant zich voort door stekken, minder vaak door zaden. Bloeit na aanplant door een bewortelde stekken in het tweede jaar. Voor een overvloedige bloei moet ze omstandigheden creëren die dicht bij de natuur liggen. Zelfgemaakte passiebloem moet in een goed verlicht raam staan, bij voorkeur op het zuiden. Fel zonlicht zal voor haar nuttig zijn als de temperatuur niet hoger is dan + 27 ° C. De lucht moet voldoende vochtig en beweeglijk zijn, niet stilstaan.
Het land voor de plant heeft licht alkalisch en goed gedraineerd nodig. In de natuur groeien ze op arme zandgronden, dus het is niet aan te raden om een bloem in een te voedzame grond te planten, dit kan een te snelle groei veroorzaken ten koste van de bloei. In de zomer wordt de plant overvloedig gedrenkt, ze regelen een douche, in de winter verminderen ze de watergift, maar laten het aarden coma niet uitdrogen.
Passiebloem is een liaan en heeft ondersteuning nodig, die in de pot zelf wordt bevestigd in de vorm van een ring met een diameter van 25-30 cm. De stelen worden in het voorjaar bijgesneden, de bijgesneden stekken worden gebruikt voor reproductie. Na het snoeien wordt het blad dikker en is de bloei overvloediger. In de zomer is het aan te raden om de bloem uit de lucht te halen, je kunt hem samen met een pot op een bloembed planten, d.w.z. begraaf het in de grond zodat de grond niet uitdroogt. In de herfst wordt de pot voorzichtig uitgegraven, van de grond gewassen en in huis gebracht.
