Nadat de film "D'Artagnan and the Three Musketeers" op televisie was vertoond, viel luide roem op de artiesten. In die tijd waren miljoenen vrouwen verliefd op hen, maar dit had niet de beste invloed op het persoonlijke leven van de "Musketiers", wat leidde tot het uiteenvallen van gezinnen. Alleen de vrouw van D'Artanyan, Mikhail Boyarsky, de fragiele Larisa Luppian, slaagde erin haar familiehaard te behouden.
Prinses en Troubadour
Mikhail Boyarsky verborg lange tijd de naam van zijn vrouw voor fans. Ondertussen ontmoetten ze Larisa Luppian als student. Toegegeven, in die tijd schonken de jongeren geen aandacht aan elkaar: Larissa hield helemaal niet van het geschoren hoofd Mikhail, bovendien ontmoette hij een ander.
De kennismaking werd vernieuwd toen Larisa kwam werken in het Lensovet Theater, dat werd geleid door haar geliefde leraar Igor Vladimirov. Luppian en Boyarsky speelden de prinses en de troubadour in het toneelstuk "Troubadour en zijn vrienden". Zoals vaak gebeurt in de theatrale omgeving, zijn de gevoelens die de acteurs op het toneel hebben geportretteerd in het leven overgegaan. Toegegeven, Boyarsky wilde lange tijd niet trouwen. Vandaag geeft het stel met een glimlach toe dat het niet Mikhail was die het voorstel deed in hun paar, maar Larisa. Een collega in het theater Anatoly Ravikovich (onvergelijkbare Hobotov van de legendarische "Pokrovsky Gates") hielp de jongeman een beslissing te nemen. "Je kunt Lariska niet beter vinden!" - zei hij tegen Boyarsky.
Geluk en moeilijkheden in het gezinsleven
In 1977 trouwden Mikhail en Larisa. Het huwelijk had onverwacht een negatieve invloed op de acteercarrière van Luppian. Igor Vladimirov is altijd tegen kantoorromances geweest en stopte met het geven van zijn geliefde studentenrollen. Later moest ze zelfs naar een ander theater verhuizen, maar uiteindelijk veranderde Vladimirov zijn woede in genade en vroeg de getalenteerde actrice om terug te keren.
In 1980 kregen de Boyarskys hun eerstgeboren zoon Sergei en Larisa wijdde zich aan het gezin. In die jaren had ze het moeilijk. Mikhail Boyarsky is na het spelen van de hoofdrollen in de films "The Dog in the Manger", "D'Artanyan and the Three Musketeers", "The Matchmaking of a Hussar" een van de helderste sterren van de Russische cinema geworden. De nieuwe status bracht luidruchtige feesten, een groeiende alcoholafhankelijkheid en veel vrouwelijke fans met zich mee. In een tijd waarin miljoenen vrouwen jaloers waren op Larisa, waren er momenten in haar leven dat zij en haar zoontje haar man wilden verlaten. Er werd zelfs een echtscheidingsprocedure ingesteld, maar Mikhail raakte ernstig gewond bij een auto-ongeluk en zijn toegewijde vrouw kon hem niet verlaten.
In 1985 verscheen een tweede kind in het gezin - dochter Lisa. Tegenwoordig is Elizaveta Boyarskaya een populaire theater- en filmactrice, bekend om haar werk in de films "Irony of Fate. Vervolg "," Admiraal "," Anna Karenina. Wronsky's verhaal".
Het is interessant dat in hetzelfde jaar, 1985, de Boyarskys nog steeds scheidden, maar de scheiding bleek fictief te zijn en was alleen nodig om het huisvestingsprobleem op te lossen. In 2009 trouwden Mikhail Boyarsky en Larisa Luppian opnieuw, en deze keer kwam het voorstel van Mikhail Sergeevich.
Professioneel succes en persoonlijk geluk
Ondanks het feit dat, volgens Boyarsky, zijn vrouw haar leven op het altaar van het gezin legde, slaagde ze erin zichzelf in het beroep te realiseren, echter in grotere mate op het theaterpodium. De belangrijkste rol van Larisa Luppian in de bioscoop was Natasha Proskurova in de film Late Meeting van Vladimir Shrelya (1979), waar haar partner Alexei Batalov was. In het theater begon de fragiele blonde actrice met de rollen van zachte lyrische heldinnen - Nina ("The Eldest Son" van A. Vampilov), Valentina ("Last Summer in Chulimsk" door A. Vampilov), Gerda ("The Snow Queen" " door G.-H. Andersen), Bianchi (The Taming of the Shrew door W. Shakespeare), Polly Peach (The Threepenny Opera van B. Brecht). Later speelde ze de harteloze Valentina Andronovna ("Morgen was de oorlog" van B. Vasiliev), de trotse Lady Milford ("Verraad en liefde" van F. Schiller), de verraderlijke Smelskaya ("Talenten en bewonderaars" van AN Ostrovsky). Luppian liet de afbeeldingen van lyrische heldinnen niet achter en vulde ze aan met nieuwe kleuren: Elsa ("The Dragon" van E. Schwartz), Elena ("The Marriage of Belugin" van A. Ostrovsky), Gemma ("The Gadfly" van EL Voinich). Tot de beste werken van de People's Artist of Russia Larisa Luppian behoren verschillende rollen als Blanche Dubois ("A Streetcar Named Desire" van T. Williams), Gurmyzhskaya ("The Forest" van AN Ostrovsky) en Kruchinin ("Guilty Without Guilt" door AN Ostrovsky).
Tegenwoordig heersten vrede, rust en wederzijds begrip in de familie van Larisa Luppian en Mikhail Boyarsky. De echtgenoten besteden het grootste deel van hun vrije tijd aan hun kleinkinderen. En de Boyarskys hebben er al vier: de oudste zoon Sergei groeit op dochters Catherine en Alexandra, in de familie van Elizabeth en haar man, de populaire acteur Maxim Matveyev, werden twee zonen geboren - Andrei en Grigory.
